Mija 30 lat od pierwszej pielgrzymki Papieża Jana Pawła II do Ojczyzny, a 10 lat od Jego wizyty w Zamościu. Włączając się w nurt ogólnokrajowych uroczystości, poświęconych tym wydarzeniom, 12 czerwca dziękowaliśmy Bogu wraz z całym Kościołem zamojskim, za dar obecności Ojca Świętego na naszej ziemi.
Tegoroczne obchody Dnia Papieskiego były wyjątkowo bogate w wydarzenia. Świętowanie rozpoczęło się w samo południe Sumą odpustową w kościele pw. Matki Bożej Królowej Polski, której przewodniczył biskup pomocniczy archidiecezji częstochowskiej Antoni Długosz. Następnie uroczystości przeniosły się do do Szpitala im. Jana Pawła II w Zamościu, który przed 10 laty stanowił jedną ze stacji na drodze papieskiego pielgrzymowania. Dokonując poświęcenia tego miejsca Papież modlił się, by szpital ten, dzięki łasce Ducha Świętego, był „domem błogosławieństwa i ogniskiem miłości”. Wydarzenie to wspominali dr Ryszard Piasecki, który był koordynatorem służb medycznych, odpowiedzialnym za przygotowanie wizyty Jana Pawła II w Zamościu oraz bp Jan Śrutwa, ówczesny ordynariusz diecezji zamojsko-lubaczowskiej.
Opowiadając o przygotowaniach do przyjęcia Ojca Świętego w Zamościu, wysiłku włożonym w stworzenie systemu zabezpieczenia medycznego dla Papieża i towarzyszących Mu osób, dla uczestników liturgii, których liczbę szacowano na ok. 300 tys., dr Piasecki zauważył, że obserwowany przez niego wówczas poziom bezinteresowności i życzliwości budził podziw i szacunek; był szczęśliwy, że może z takimi ludźmi pracować. „Wiem, że duch Ojca Świętego Jana Pawła II jest tutaj obecny, że jest stale obecny w naszym szpitalu i stale nam towarzyszy. To moje przekonanie wynika z faktu wielokrotnej skutecznej pomocy, jaką otrzymywałem po zwróceniu się z prośbą do naszego Patrona, mając do rozwiązania trudny problem medyczny” - powiedział Doktor, wskazując na Papieża jako na tego, który czuwa nad pomyślnością szpitala, nad tym, by działania służb medycznych były zgodne z wartościami wynikającymi z Jego nauczania.
Po projekcji filmu archiwalnego z poświęcenia szpitala, głos zabrał bp Jan Śrutwa. Odwołując się do obejrzanego dokumentu, przywołał słowa znanej piosenki: „Ja to mam szczęście, że w tym momencie, żyć mi przyszło w kraju nad Wisłą. (...) Jakie to szczęście, że w 1999 r. żyć nam przyszło w kraju nad Wisłą, na Lubelszczyźnie, na Zamojszczyźnie, w tym mieście, w okolicach tego szpitala...” - mówił Ksiądz Biskup. Opowiadał o trudzie włożonym przez Kościół zamojski, kapłanów oraz wiernych świeckich w przygotowanie pielgrzymki, a potem popłynęły osobiste wspomnienia z tego wyjątkowego spotkania.
Bp Wacław Depo z całego serca podziękował Mu za to niezwykłe świadectwo, a personelowi szpitala, za troskę o zdrowie tak wyjątkowego świadka obecności Jana Pawła II na Ziemi Zamojskiej. Była i niespodzianka. Ks. Andrzej Chmaj, ówczesny kapelan szpitala „papieskiego”, przekazał na ręce dyrektora Andrzeja Mielcarka, kropidło, którym Ojciec Święty dokonał poświęcenia szpitala.
Następnym punktem uroczystości było otwarcie w kaplicy szpitalnej wystawy fotografii zatytułowanej „Pomniki Ojca Świętego Jana Pawła II w Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej”. Na wystawie znalazło się 15 fotografii autorstwa Mirosława Teterycza, pracownika szpitala oraz członka Związku Polskich Fotografów Przyrody. Można było na nich obejrzeć m.in. pomniki Papieża z Zamościa, Biłgoraja, Górecka Kościelnego, Krasnobrodu, Lubaczowa, Oleszyc, Tarnogrodu. Na wystawie znalazły się również pamiątki przekazane przez ks. prał. Mieczysława Mokrzyckiego, obecnego metropolitę lwowskiego.
Ostatnim punktem uroczystości odbywających się w szpitalu była Msza św., której przewodniczył bp Jan Śrutwa. Po Eucharystii został odsłonięty postument z wizerunkiem Papieża Jana Pawła II.
W tym samym czasie na Rynku Wielkim odbywał się koncert lauraetów Konkursu Piosenki Religijnej „Moja wiara, moja miłość”, którego ukoronowanie stanowiło spotkanie dzieci z bp. Antonim Długoszem. Wraz z żywiołowym Gościem z Częstochowy, znanym młodym widzom z programu „Ziarno”, chrześcijanie - zarówno ci młodzi, jaki i ci starsi - tańczyli i śpiewali, pomieniując Bożą radością na całą zamojską starówkę i poza jej granice.
O godz. 18 w katedrze zamojskiej miała miejsce uroczysta Msza św., której przewodniczył bp Wacław Depo. Na początku Eucharystii Pasterz diecezji zachęcił zgromadzonych do wyrażenia Bogu wdzięczności za Osobę i pontyfikat Jana Pawła II, za „przesłanie nadziei”, które nam zostawił przed 10 laty na modlitwie wspólnotowej przed kościołem Matki Bożej Królowej Polski i prywatnej, w katedrze. W homilii, wspominając pielgrzymkę Papieża do Zamościa, Ksiądz Biskup zwrócił uwagę na nasze obowiązki, wypływające z pamięci o darze Jana Pawła II. Zachęcał do radosnego przeżywania swojej wiary, mówił o wsłuchiwaniu się w to, co mówi do nas Bóg, bo „wiara pochodzi ze słuchania i to wzrastanie w wierze dokonuje się poprzez umiejętność wsłuchiwania się w Słowo Boże, ale również poprzez własne, systematyczne spotkania z kartami Ewangelii”. Ksiądz Biskup zauważył, że Papież „uwypuklił społeczno-publiczny charakter wiary; wyprowadził nas niejako i naszą prywatną, czasami zalęknioną wiarę z krucht i zakrystii”, akcentując wspólnotowość Kościoła, który faktycznie jest domem dla ludzi a nie jakąś wielkością abstrakcyjną, czy opium dla ludu. Swoje rozważania Ksiądz Biskup zakończył modlitwą Ojca Świętego sprzed 10 laty: „Maryjo, Matko Odkupiciela, prowadź nas Twoją wiarą w ten nowy czas, który przed nami się otwiera i bądź z nami wraz z Twoim Synem Jezusem Chrystusem, który sam chce być dla nas drogą, prawdą i życiem”.
Ostatnim i najgłośniejszym akcentem Dnia Papieskiego w Zamościu był Wielki Koncert dla sługi Bożego Jana Pawła II pt. „Pan jest moim światłem” w wykonaniu Zespołu Muzyki Sakralnej „Lumen” pod dyrekcją Zbigniewa Małkowicza. Rynek Wielki rozbrzmiewał muzyką do późnych godzin nocnych, wspominając Osobę i pontyfikat tego, który 10 lat temu stanął pośrodku nas.