Singapur: papież spotkał się z biskupami i duchowieństwem
Spotkanie z biskupem i duchownymi Singapuru było pierwszym punktem dzisiejszej aktywności Ojca Świętego. Franciszek rozpoczął ostatni dzień swej 45 podróży apostolskiej od odprawienia Mszy św. w kaplicy Centrum Rekolekcyjnego św. Franciszka Ksawerego. Następnie spotkał się w kaplicy z biskupem i księżmi Singapuru.
Witając Ojca Świętego arcybiskup Singapuru, kard, William Goh podziękował papieżowi, że znalazł czas na spotkanie duchowieństwem diecezjalnym i zakonnym. Wyjaśnił, iż zaprosił również Konferencję Biskupów Malezji, Singapuru i Brunei, aby dołączyli do tego spotkania. Nawiązując do słów Franciszka, który zawsze zachęca księży, by pachnieli jak owce, purpurat zaznaczył, że zgromadzeni duchowni nie tylko pachną jak ich owce, ale codziennie oddają swoje życie, aby dzielić się z nimi Jezusem. Zwracając się do współbraci w biskupstwie kard. Goh zauważył, że obecność Ojca Świętego wyraża jego troskę także o pasterzy i stanowi ich umocnienie.
Franciszek pozował z nimi do zdjęcia, a także zdjęcia grupowego z przełożonymi zakonnymi Singapuru. Należy zauważyć, że Konferencja Katolickich Biskupów Malezji, Singapuru i Brunei została założona w latach 60-tych ubiegłego wieku i zrzesza biskupów trzech archidiecezji i 6 diecezji Malezji, archidiecezji Singapuru i wikariatu apostolskiego Brunei. Obecnie przewodniczy jej arcybiskup Julian Leow, arcybiskup Kuala Lumpur (Malezja), podczas gdy wiceprzewodniczącym jest arcybiskup Singapuru, kardynał William Goh Seng Chye, a sekretarzem generalnym jest biskup Richard Ng, biskup Miri (Malezja).
O godz. 8,40 (2.40) Papież pożegnał się z pracownikami Centrum Rekolekcyjnego św. Franciszka Ksawerego oraz jego dobroczyńcami i udał się do Domu św. Teresy na spotkanie z osobami starszymi.
Prośmy. abyśmy umieli odzwierciedlać w świecie silne i czułe światło Boga miłości - powiedział Franciszek podczas Mszy św. sprawowanej na placu Taçi Tol w stolicy Timoru Wschodniego - Dili. Wzięło w niej udział ponad 750 tys. wiernych.
Ojciec Święty wyszedł od słów proroka Izajasza: „Dziecię nam się narodziło, Syn został nam dany” (Iz 9, 5), i zauważył, że zostały one skierowane do mieszkańców Jerozolimy, w czasie pomyślnym dla miasta, nacechowanym jednak, niestety, również wielkim upadkiem moralnym. Wówczas potrzebne jest nawrócenie, miłosierdzie i uzdrowienie.
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
We wtorek 2 października w Świdnicy zmarł ks. kan. Kazimierz Gniot, wieloletni proboszcz parafii św. Mikołaja w Pszennie.
Urodził się 21 kwietnia 1953 r. w Leśnej. Po ukończeniu Technikum Górniczego w Zgorzelcu w 1973 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Wrocławiu. Po sześciu latach studiów filozoficzno-teologicznych 19 maja 1979 r. z rąk bp. Wincentego Urbana otrzymał święcenia kapłańskie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
