Reklama

Niedziela Legnicka

Kościół legnicki ma nowych diakonów

- Chcesz być wielkim? Służ innym. Z takim wezwaniem zwrócił się biskup pomocniczy Marek Mendyk do kleryków V roku legnickiego seminarium duchownego podczas święceń diakonatu. 18 maja sześciu alumnów zasiliło szeregi duchowieństwa diecezji legnickiej

Niedziela legnicka 22/2013, str. 7

[ TEMATY ]

diakonat

Ks. Waldemar Wesołowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystości, która odbyła się w katedrze legnickiej, udział wzięli alumni legnickiego seminarium duchownego, przełożeni i wykładowcy, księża z parafii, z których pochodzą nowi diakoni, oraz wierni - rodzice, krewni i przyjaciele wyświęconych diakonów.

Liturgii święceń przewodniczył biskup pomocniczy Marek Mendyk. W homilii mówił o roli i zadaniach diakonów w Kościele. Zwracając się do wiernych, nawiązał najpierw do biblijnych korzeni diakonatu. Ustanowienie posługi diakonów było wynikiem rozwijania się wspólnoty Kościoła. Apostołowie chcieli skupić się na głoszeniu Słowa, natomiast inne zdania związane z organizacją życia społeczności wierzących powierzyli wybranym przez siebie diakonom. Diakoni zatem pełnili pomocniczą rolę w działalności Apostołów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

W dalszej części homilii bp Mendyk podkreślił, że diakona powinny cechować ufność i śmiałość w wierze oraz zdolność do nawiązywania głębokich relacji z Bogiem. - Wiara bowiem to nie tylko światopogląd, czy zbiór przekonań, to coś o wiele większego, to otwarcie się na Boga, które prowadzi do świadectwa. Warto poświęcić się służbie Chrystusowi i braciom w Kościele - zaznaczył przewodniczący liturgii. Zwrócił też uwagę na najważniejszy wymiar posługi diakona - na służbę. - Chcesz być wielkim? Służ innym. Najlepszym przykładem takiej postawy jest sam Jezus, który nie przyszedł, aby Mu służono, ale by służyć i dać swoje życie na okup za wielu. Pokazał to zwłaszcza podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy umywał nogi uczniom, a potem oddając życie na krzyżu - mówił bp Marek.

Zwracając się do kandydatów do diakonatu, powiedział: - Nie bójcie się ofiarnie i z miłością służyć innym, nie oczekując na pochwały czy nagrody. Ze służby z miłości będziemy bowiem sądzeni. Pamiętajcie, że służąc innym, służymy Bogu. Homilię zakończył wezwaniem do modlitwy za nowych diakonów oraz o nowe powołania do kapłaństwa i życia zakonnego.

Kolejną częścią uroczystości było udzielenie święceń diakonatu. Modlitwie konsekracyjnej towarzyszyły ważne gesty - nałożenie rąk, wręczenie księgi Pisma Świętego oraz nałożenie stuły i dalmatyki. Od tej pory zadaniami nowych diakonów będą m.in.: uroczyste udzielanie chrztu, błogosławienie związków małżeńskich, głoszenie Słowa Bożego i homilii, przewodniczenie nabożeństwom, a także sprawowanie sakramentaliów i przewodniczenie obrzędom pogrzebu.

Nowo wyświęceni diakoni przygotowywali się do tego dnia przez rekolekcje. W przeddzień uroczystości w kaplicy seminaryjnej w obecności rektora złożyli uroczyste wyznanie wiary, a także ślubowanie posłuszeństwa biskupowi diecezjalnemu i zachowania celibatu. Poprzez święcenia diakonatu zasilili szeregi duchowieństwa diecezji legnickiej. Po odbyciu dalszej formacji seminaryjnej i praktyk duszpasterskich za rok przyjmą święcenia prezbiteratu.

2013-06-04 13:12

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Z historii diakonatu stałego

Niedziela toruńska 31/2018, str. VII

[ TEMATY ]

diakonat

Archiwum autora

Diakoni wraz z rodzinami przed Ośrodkiem Szkoleniowym w Przysieku

Diakoni wraz z rodzinami przed Ośrodkiem Szkoleniowym w Przysieku

Diecezja toruńska wpisała się wyjątkowo w historię wprowadzania diakonatu stałego w Kościele w Polsce

Biskup Andrzej Suski 6 czerwca 2008 r. udzielił pierwszych w naszym kraju święceń diakonatu stałego żonatemu mężczyźnie – Tomaszowi Chmielewskiemu z Torunia. Święcenia miały miejsce w ważnym dla diecezji toruńskiej miejscu – diecezjalnym sanktuarium Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Toruniu. Minione 10 lat skłania do refleksji nad powołaniem i posługą diakonów stałych w Kościele w Polsce, w tym także w naszej diecezji.
CZYTAJ DALEJ

Wincenty, czyli tam i z powrotem

Czy można zapanować nad wstydem? Podobno jeśli mocno wbije się paznokcie w kciuk, to czerwona twarz wraca do normy. Ale od środka wstyd dalej pali, choć może na zewnątrz już tak bardzo tego nie widać. Jeśli ktoś się wstydzi, że zachował się jak świnia, to w sumie dobrze, bo jest szansa, że tak łatwo tego nie powtórzy. Tylko że ludzkość tak jakoś coraz mniej się wstydzi rzeczy złych.

Ludzie wstydzą się: biedy, pochodzenia, wiary, wyglądu, wagi… I nie jest to wcale wynalazek dzisiejszych napompowanych, szpanujących i wyzwolonych czasów. Takie samo zażenowanie czuł pewien Wincenty, żyjący we Francji na przełomie XVI i XVII wieku. Urodził się w zapadłej wsi, dzieciństwo kojarzyło mu się ze świniakami, biedą, pięciorgiem rodzeństwa i matką - służącą. Chciał się z tego wyrwać. Więc wymyślił sobie, że zostanie księdzem. Serio. Nie szukał w tym wszystkim specjalnie Boga. Miał tylko dość biedy. Rodzice dali mu, co mogli, ale szału nie było, więc chłopak dorabiał korepetycjami, jednocześnie z całych sił próbując ukryć swoje pochodzenie. Dlatego, kiedy ojciec przyszedł go odwiedzić w szkole, Wincenty nie chciał z nim rozmawiać. Sumienie wyrzucało mu to potem do późnej starości.
CZYTAJ DALEJ

Cicha wojna religijna w Nigerii. Z rąk islamistów ginie około 30 chrześcijan dziennie

2025-09-27 09:25

[ TEMATY ]

Nigeria

Adobe Stock

Coraz więcej nigeryjskich wspólnot chrześcijańskich żyje w lęku przed kolejnymi atakami islamistów. Spalone kościoły, porzucane wioski i tysiące ofiar sprawiają, że wierni coraz częściej modlą się w ukryciu.

Przed kilkoma dniami świat obiegła wiadomość o zastrzeleniu w Nigerii księdza katolickiego Matthewa Eya, który dołączył do długiej listy chrześcijan, duchownych i świeckich, którzy zginęli za wiarę w Nigerii.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję