„Z tego co widziałam, to spadają głównie nie rzeczy pierwszej potrzeby, tylko raczej takie, bez których czasami możemy się obyć” – mówi minister klimatu i środowiska, nawiązując do fatalnych danych o sprzedaży detalicznej. We wrześniu wskaźnik spadł o 3,0 proc. rok do roku. Co na to pani minister? „Tekstylia z punktu widzenia klimatu to nawet dobrze, jak będziemy mniej tego typu rzeczy kupować, bo to jednak powoduje właśnie emisję”.
Polityk rządzącej koalicji nie tylko pokazuje swoje zaślepienie nową świecką religią, ale zapomina o podstawowym fakcie, że odzież, zwłaszcza zimą, jest jedną z rzeczy, bez których trudno się obejść. Takie sytuacje pokazują, że dla niektórych polityków kwestie klimatyczne stały się priorytetem, który przysłania realne potrzeby zwykłych ludzi.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Politycy, którzy z miłością do wyimaginowanego boga Natury nawołują do rezygnacji z kolejnych „niepotrzebnych” produktów i ponoszenia kosztów przez zwykłych ludzi, zdają się zapominać o tym, że społeczeństwo, które reprezentują, żyje tu i teraz. Ludzie potrzebują ciepłej odzieży na zimę, dostępnych cenowo produktów, stabilnych dochodów. Kiedy polityka klimatyczna zaczyna wyznaczać kurs dla gospodarki, a decydenci traktują ją jak dogmat, to zwykły człowiek staje się ofiarą tej ideologii. Oczywiście dotyka to najmocniej najbiedniejszych, a nie klasy, do której (co wynika choćby z jej oświadczenia majątkowego) należy pani minister.
Spójrzmy na to szerzej, bo przecież polityka klimatyczna środowisk lewicowo-liberalnych jest od dekad konsekwentna. W miłości do klimatycznego dogmatu totalnie zapominają o empatii. A przecież to właśnie ona powinna leżeć u podstaw każdej decyzji politycznej. Walka o lepsze jutro nie może odbywać się kosztem dzisiejszego dnia. Dodatkowo bieda, która jest skutkiem różnych ideologicznych pomysłów lewicy na życie, to prosta droga do pogorszenia, a nie polepszenia klimatu.
Naród potrzebuje wsparcia, a nie sloganów o zrównoważonym rozwoju. Potrzebujemy realnych rozwiązań, które uwzględniają wyzwania, przed jakimi stają zwykli Polacy, a nie ideologicznych haseł, które pięknie brzmią w mediach społecznościowych i filmikach na Youtubie, ale nie zastąpią nam ubrań, nie nakarmią i nie ogrzeją tej zimy.