Szkolne Koło Caritas, działające w III LO im. Marii Konopnickiej, zorganizowało 29 listopada br. wieczór andrzejkowy. Rozesłano wiele zaproszeń. W imprezie uczestniczyli: Weronika Murat - inspektor Wydziału Oświaty oraz Wanda Muszalik - radna miasta Włocławka, nauczyciele - moderatorzy spotkania: Teresa Nowacka, Stefania Szarzyńska, Wanda Wawrzyniak, Beata Mularska, Renata Orlikowska, Dariusz Łoboda, Radosław Lewiński, ks. Marek Bałwas i ks. Ireneusz Sawicki.
Wszystkich powitała dyrektor szkoły - Krystyna Sobczak. W części artystycznej wystąpiły grupy współdziałające ze Szkolnym Kołem Caritas w ramach wolontariatu: Zespół Taneczny Terenowego Komitetu Ochrony Praw Dziecka, którego opiekunką jest Krystyna Parysjanowicz. Pieśni patriotyczne i przysłowia ludowe zaprezentowali goście ze Świetlicy dla Niewidomych, którzy przybyli z s. Emmanuelą Kowalewską. Wróżby, piosenki i tańce przygotowała młodzież z Warsztatów Terapii Zajęciowej (opiekunką grupy jest Maria Drzewudzka), a wiersze i piosenki - dzieci z Domu Dziecka "Paulinka", nad którymi pieczę sprawowały siostry opiekunki.
Po części artystycznej nastąpiła prezentacja zwyczajów andrzejkowych - widowisko przygotowane przez młodzież ze Szkolnego Koła Caritas i Szkolnego Koła PCK. Spotkanie zakończyła wspólna zabawa i podziękowanie ks. Ireneusza Sawickiego. Zaangażowanie występujących, szczególnie wspomnienia niewidomych, którzy kilkadziesiąt lat temu ukończyli Liceum im. Marii Konopnickiej i teraz powrócili, wspominając lata przeżyte w murach tej szkoły, budziło pozytywne emocje i wzruszenie wszystkich uczestników spotkania. W sposób niezamierzony stało się ono spotkaniem wielopokoleniowym. Dzięki dzieciom uczniowie mogli przypomnieć sobie, jacy byli, dzięki młodzieży - jacy są, dzięki ludziom dojrzałym wiekiem - jacy będą... Dzięki życzliwości Studia Nagrań "Relaks", Wojciecha Trząsalskiego i filmującego przebieg spotkania Bartosza Masłowskiego (absolwenta LMK) będzie można wracać wspomnieniami do wieczoru andrzejkowego.
Nasi uczniowie po raz kolejny stanęli na wysokości zadania, swoją postawą prezentując właściwie wykorzystaną siłę młodości, a przy tym ogromną wrażliwość. Pracować dla nich i z nimi jest dla nas, nauczycieli, prawdziwą satysfakcją i chlubą. Takim jak oni można zaufać.