Reklama

Kościół nad Odrą i Bałtykiem

Archidiecezjalne ukoronowanie Roku Wiary

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ponad rok temu, 11 października 2012 r., w 50. rocznicę rozpoczęcia obrad Soboru Watykańskiego II oraz w 20. rocznicę proklamowania przez bł. Jana Pawła II Katechizmu Kościoła Katolickiego Ojciec Święty Benedykt XVI zainaugurował w całym Kościele powszechnym przeżywanie Roku Wiary. Zapowiedzią tegoż roku był list apostolski „Porta fidei” (Podwoje wiary), który stał się wykładnią teologiczną, dogmatyczną i pastoralną realizowania głównych założeń tego czasu. Graniczną cezurą Roku Wiary stała się uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, która zakończyła w zewnętrznej formie obchody tego okresu. Kościół szczecińsko-kamieński zjednoczył się w bazylice archikatedralnej na wspólnej modlitwie dziękczynnej za dar Roku Wiary 23 listopada, w wigilię uroczystości Chrystusa Króla.

Pragnieniem najpierw Benedykta XVI, a od marca tego roku również papieża Franciszka było odnowienie przymierza wiary z Bogiem poprzez głęboką analizę Wyznania Wiary oraz zweryfikowania świadectwa wiary, jakie prezentujemy na co dzień. Fundamentalne założenia Roku Wiary miały na celu ujęcie w dwie komplementarne klamry dwóch podstawowych prawd: przekazanie Symbolu Wiary (Traditio Symboli) w dniu inauguracji oraz Wyznanie Symbolu Wiary (Reditio Symboli) w dniu zakończenia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Wszystkie założenia realizowane były w ramach całościowego duszpasterstwa poprzez różnorodne formy oddziaływania i docierania do najgłębszych pokładów serca tak, aby zweryfikować naszą chrześcijańską tożsamość i odświeżyć wizerunek człowieka wierzącego. Wśród wielu ważnych aspektów, które wpływać miały na odnowę naszej wiary, było przede wszystkim pochylenie się nad studium Katechizmu Kościoła Katolickiego. Poprzez konsekwentne odczytywanie jego treści przed niedzielnymi Mszami św. wraz z kapłańskim komentarzem mieliśmy na nowo odczytać charyzmat wiary i utwierdzić w sobie fundamenty wiary. Innym istotnym kierunkiem były Dni Odnowy Wiary przeżywane w naszych parafiach zależnie od ostatnich Misji św. przez cztery lub osiem dni. W te chwile medytacji wpisane jest również trwające od października 2010 r. nawiedzenie wszystkich parafii przez relikwie Krzyża Świętego oraz Krzyż Wiary św. Ottona, które pięknie nazywamy „Misjami u stóp Krzyża”. Okres zadumy i modlitwy miał podprowadzić nas szczególnie w tajemnicę chrztu św. i wszystkich implikacji wynikających z jego przyjęcia. Koronacją tej refleksji stać się miało publiczne, pełne godności Wyznanie Wiary, wielokrotnie czynione razem z zapalonymi świecami w rękach, i dokonanie wpisu do Parafialnej Księgi Wiary Naszego Pokolenia jako widocznego świadectwa przylgnięcia na nowo do Boga i Kościoła – wspólnoty wiernych.

„Działo się to nie tylko podczas adoracji Najświętszego Sakramentu w pierwsze niedziele miesiąca, ale również w trakcie dekanalnych pielgrzymek Rodziny Różańcowej do Sanktuarium Matki Bożej Fatimskiej lub Dni Modlitwy Różańcowej w dekanatach, podczas pielgrzymek diecezjalnych na Jasną Górę, do katedry, do Trzebiatowa, do Myśliborza, do Siekierek, do Brzeska, podczas wielu organizowanych pielgrzymek parafialnych, biblijnych kręgów i warsztatów, i innych ciekawych i owocnych form odnawiania życia duchowego” – jak napisał Metropolita Szczecińsko-Kamieński w słowie pasterskim na zakończenie Roku Wiary.

Widomym znakiem pełnego odczytania Credo było wprowadzenie do liturgii parafialnych śpiewania niedzielnego Wyznania Wiary. Wśród wielu ważnych inicjatyw warto zauważyć szczególnie staranne przygotowanie kandydatów do bierzmowania w wielu parafiach, które łączyło się z publicznym wyznaniem ich wiary. W ciągu całego roku odbyły się także sesje naukowe i konferencje tematyczne, które skupiały się nad duchowymi i teologicznymi aspektami wiary człowieka. Problematyka wiary i wzrastania w niej stały się również tematem większości rekolekcji czy to parafialnych, czy tych organizowanych dla poszczególnych grup modlitewnych i wspólnot duszpasterskich.

Reklama

Inauguracja Roku Wiary, jak pamiętamy, nastąpiła w Pyrzycach 11 października 2012 r. i poprzedzona była całodziennym sympozjum historycznym przybliżającym postać sługi Bożego kard. Augusta Hlonda.

Reklama

Ukoronowanie Roku Wiary nastąpiło w sobotę 23 listopada, gdy bazylika archikatedralna wypełniła się licznymi delegacjami parafialnymi, które reprezentowały wszystkich wiernych z archidiecezji. Uroczystą Eucharystię poprzedziło godzinne czuwanie modlitewne animowane muzycznie przez parafialne chóry gromadzące się w ramach Dnia Jedności. Centralnym punktem zakończenia Roku Wiary była uroczysta koncelebrowana Msza św. pod przewodnictwem abp. Andrzeja Dzięgi w asyście biskupów seniorów, infułatów, członków Kapituł oraz z blisko 150 kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi. Metropolita Szczecińsko-Kamieński w wygłoszonym słowie Bożym zaakcentował najważniejsze wymiary kończącego się Roku Wiary: „Dopełnia się czas łaski w Roku Wiary, kiedy to ogarnialiśmy sercem i umysłem te tajemnice wiary, które Bóg pozwalał nam dotykać, w które pozwalał nam się zanurzać. Benedykt XVI, otwierając nam «Porta fidei», chciał, abyśmy odważnie weszli świadomie i z radością w przestrzeń wiary, wiary Kościoła świętego, wiary wspólnot parafialnych, rodzin, ale przede wszystkim wiary osobistej. W ten sposób postawił nam wszystkim zasadnicze pytanie, na które ciągle odpowiadamy, jaka jest nasza wiara? Prowadził nas ku tej odpowiedzi poprzez najbardziej zasadnicze dokumenty, a więc dwie encykliki: «Deus Caritas est» o miłości Boga, która nas pociąga do miłości człowieka, oraz «Spes salvi» – jakby czując, że Kościół tę miłość Bożą rozpoznając, przypomniał nam, że ciągle jest to droga nadziei. W ten sposób zaprosił nas w «Porta fidei» (Podwoje wiary), by wchodząc w nie, poznawać drogę Bożą. Przejął nas potem papież Franciszek, ogłaszając encyklikę «Lumen fidei» – ukazując blask wiary, jasność wiary, pewność wiary, nadzieję wiary w dzisiejszym świecie. Pokazał nam, że w prawdziwej wierze chodzi o Ciebie i o mnie, o konkrety codziennego życia, o godne traktowanie Boga, drugiego człowieka i spraw całego świata, o tę normalność chrześcijańskiego świadectwa. Dopełnia się uroczystością Chrystusa Króla Rok Wiary, czas szczególnego laboratorium wiary, modlitwy, medytacji, studium, ale także świadectwa, szkoły wiary w Jezusie Chrystusie”.

Wymownym elementem uroczystości zakończenia Roku Wiary była rozbudowana procesja z darami. Delegacje 129 parafii podchodziły do Księdza Arcybiskupa z przywiezionymi Parafialnymi Księgami Wiary Naszego Pokolenia, które zawierają świadectwa wiary. Każda delegacja parafialna otrzymała obraz bł. Jana Pawła II.

Na zakończenie dziękczynnej Eucharystii w swoje święto patronalne ślubowanie i przyrzeczenia złożyli nowi członkowie Akcji Katolickiej oraz Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży. Delegacja AK, KSM wraz ks. kan. Januszem Szczepaniakiem złożyła także życzenia Metropolicie Szczecińsko-Kamieńskiemu z racji przypadającej 11. rocznicy konsekracji biskupiej.

2013-12-05 11:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Misyjne wyzwania dla laikatu w Roku Wiary

„Podwoje wiary” (por. Dz 14, 27) są dla nas zawsze otwarte. Wiodą one do życia w komunii z Bogiem i pozwalają wejść do Jego Kościoła. Próg ten można przekroczyć, kiedy głoszone jest Słowo Boże, a serce poddaje się kształtowaniu przez łaskę, która przemienia. Przekroczenie tych podwoi oznacza wyruszenie w drogę, która trwa całe życie
(Benedykt XVI, list apostolski „Porta fidei”, 1)

Listem apostolskim „Porta fidei” Benedykt XVI ogłosił Rok Wiary, który rozpoczął się 11 października, w 50. rocznicę otwarcia Soboru Watykańskiego II. Jest to szczególny okres formacji duchowej dla całej wspólnoty kościelnej, oparty na refleksji i odkrywaniu na nowo sensu oraz istoty wiary. W odniesieniu, zwłaszcza do laikatu, istotnym zadaniem będzie lektura tekstów posoborowej spuścizny, które nie utraciły ani wartości, ani blasku i nadal są busolą dla wyznawania prawdziwej wiary, a także poprawnej jej interpretacji, jak i do Katechizmu Kościoła Katolickiego. Wsłuchanie się w głos Soboru „…jest dla Kościoła drogą do rozpoznania sposobów, jakie mogą dać znaczącą odpowiedź na wielkie przemiany społeczne i kulturowe naszych czasów” (Benedykt XVI - przemówienie do Konferencji Episkopatu Włoch, 24 maja 2012 r.). Racjonalizm naukowy zabiegający o dominację we współczesnym świecie, uznaje siebie za miarę postępowania, uwalniając się od wszelkich norm moralnych. Tym samym Bóg jest usuwany z horyzontów współczesnych społeczeństw, a brak otwarcia się na transcedencję prowadzi do kryzysów duchowych i moralnych. Chrześcijanie świeccy są powołani mocą sakramentu chrztu św. do ukazywania Słowa Prawdy, jakie pozostawił nam - wiernym w swoim depozycie Jezus Chrystus i jak naucza Sobór Watykański II „…tajemnicę Jego, choć pod osłoną, wiernie przecież w świecie objawiać, póki się ona na koniec w pełnym świetle nie ujawni…” (Konstytucja dogmatyczna o Kościele „Lumen gentium”, 8). Ocena dotychczasowych metod głoszenia Ewangelii przez wspólnotę laikatu nieuchronnie prowadzi do konieczności odpowiedzi na pytanie, jakie Sobór sam sobie postawił w fazie przygotowań do rozpoczęcia obrad: „Kościele, co powiesz o sobie samym?”. Dla współczesnego świata Bóg staje się Nieznajomym, a Jezus bywa postrzegany już tylko jako postać historyczna i dlatego też działalność misyjna świeckich w codziennym życiu nie będzie możliwa bez odnowy naszej wiary oraz doskonalenia się w modlitwie. Powrót do głębokiego doświadczania Boga wydaje się być jedną z dróg do pozyskania ludzi dla Ewangelii. Pozyskanie łaski wiary dla tych wszystkich, których droga życiowa rozminęła się z nauczaniem Chrystusowym, daje im nadzieję kształtowania dalszej ludzkiej egzystencji w oparciu na radykalne nowości Zmartwychwstania, a „wiara, która działa przez miłość i działanie staje się nowym kryterium myślenia i działania, które przemienia całe życie człowieka…” („Porta fidei”, 6). Ludzie żyjący Bogiem mają obowiązek nie tylko głoszenia Go w świecie, ale i winni być podatni na Jego łaskę poprzez intensywne, własne życie modlitewne. Poprzez doskonalenie własnej wiary, będącej przecież darem bezcennym, będzie można pomóc innym spotkać Chrystusa, który jest Drogą, Prawdą i Życiem. Rolą Kościoła, bez względu na jakość przemian w świecie, jest realizacja zadań, które głosił papież Paweł VI „… dosięgać i jakby przewracać kryteria oceny, hierarchię dóbr, postawy i nawyki myślowe, bodźce postępowania i modele życiowe rodzaju ludzkiego, które stoją w sprzeczności ze słowem Bożym i planem zbawczym…” (Paweł VI, Adhortacja apostolska „Evangelii nuntiandi”, 19). Misja świeckich na czas Roku Wiary to pomoc w otwieraniu serc i umysłu na tego Boga, który poszukuje także tych, którzy Go nie znają lub w wyniku chaosu i zawirowań myślowych od Niego odeszli. Z Rokiem Wiary nierozerwalnie jest związane dzieło nowej ewangelizacji, zainicjowane przez bł. Jana Pawła II, który powiedział: „… ewangelizacja nowego tysiąclecia musi nawiązać do nauki Soboru Watykańskiego II…” (homilia, Mogiła, 9 czerwca 1979 r.). W proteście mieszkańców Nowej Huty wobec polityki ateistycznej władz PRL, które planowały stworzyć miasto bez Boga, Papież dostrzegł początek swego zamysłu duszpasterskiego określanego jako „nowa ewangelizacja”. Samo jednak postawienie krzyża, a następnie budowa świątyni, jak to miało miejsce w Nowej Hucie oraz i innych miastach polskich, nie jest wypełnieniem pełnych wymogów nowoewangelizacyjnych. „… Zbudowaliście kościoły. Wypełnijcie życie swoje Ewangelią…” (Mogiła, 9 czerwca 1979 r.). Aktywny udział laikatu w procesie nowej ewangelizacji oraz owocne przeżywanie Roku Wiary winno być połączone z zadaniami formacyjnymi. Jednym z nich jest powrót do ustawicznego studiowania Katechizmu Kościoła Katolickiego, który jest cenną pomocą w pełnym poznawaniu treści wiary i w prowadzeniu ku spotkaniu z Chrystusem, albowiem: „…Katechizm stanowi trwały zapis wielu sposobów, w jakie Kościół medytował nad wiarą i rozwijał nauczanie, aby dać wiernym pewność w ich życiu wiary…” („Porta fidei”, 11). Człowiek żyjący z dala od Kościoła Chrystusowego czy tego chce, czy też nie, jest nieustannie poszukiwany przez Stwórcę, który jest jedynym gwarantem ludzkiego szczęścia. Ponowne przyjęcie do swego życia nauczania ewangelicznego, to nic innego, jak powrót do przyjaźni z Chrystusem, jedynym gwarantem naszego życia wiecznego. Misyjnym zadaniem laikatu jest więc pomoc każdemu człowiekowi zagubionemu w wierze, aby dosięgnęła go Prawda i pochwycił go Bóg w czasach „… głębokiego kryzysu wiary, który dotknął wielu ludzi’’ („Porta fidei”, 2).
CZYTAJ DALEJ

Papież dzwonił na Ukrainę do kard. Krajewskiego: rozgrzał nas swym błogosławieństwem

2025-04-09 11:07

[ TEMATY ]

Ukraina

błogosławieństwo

papież Franciszek

kard. Konrad Krajewski

Paweł Wysoki

Ojciec Święty zadzwonił na Ukrainę, do przebywającego tam kard. Krajewskiego. Chciał wiedzieć, jak przebiega nasza misja - mówi papieski jałmużnik, który już po raz dziesiąty udał się w imieniu Franciszka do tego kraju. „Powiedzieliśmy Papieżowi, że jest bardzo zimno, że marzniemy. Odpowiedział: ‘przecież wiesz, jak należy się rozgrzać’ i udzielił nam swego błogosławieństwa. To on nas rozgrzał tym telefonem i jego błogosławieństwo umacnia nas w tym, że czynimy rzeczy dobre i zgodne z Ewangelią".

Ludzie czekają już od 5 rano po skromny posiłek
CZYTAJ DALEJ

Dziecko we wrocławskim Oknie Życia

2025-04-09 14:40

Marzena Cyfert

Okno Życia przy ul. Rydygiera we Wrocławiu

Okno Życia przy ul. Rydygiera we Wrocławiu

9 kwietnia o godz. 10 siostry boromeuszki z fundacji Evangelium Vitae przy ul. Rydygiera usłyszały dzwonek informujący, że w Oknie Życia znajduje się dziecko.

Znalazły w nim zadbanego chłopczyka. – Nie wiemy dokładnie, ile ma lat, wygląda na 2-latka. Chłopczyk jest kulturalny, elokwentny, bardzo grzeczny. Dziękuje za wszystko, nie boi się. Po prostu bardzo fajny dzieciak. Jest to nasze 23. dziecko znalezione w Oknie – mówi s. Ewa Jędrzejak, boromeuszka z fundacji Evangelium Vitae, która prowadzi Okno Życia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję