Różne media - prasa, radio - poświęciły wiele miejsca na recenzje, omówienia, komentarze dotyczące filmu „Bogowie”, będącego podobno „wiernym odbiciem życia prof. Zbigniewa Religi, najsłynniejszego polskiego kardiochirurga”. Po obejrzeniu filmu sięgnęłam do ostatniego wywiadu z profesorem - rozmowy bardzo ważnej, podsumowującej życie, bo przecież jak nikt miał on świadomość własnego stanu zdrowia. Prof. Religa dzielił się z przeprowadzającymi wywiad bardzo ważnymi przemyśleniami. Szkoda, że tego wszystkiego zabrakło w filmie. Dla mnie dobrze zrecenzowała ten film młoda osoba, wychodząca z kina: „Gdy jest słaby scenariusz, nawet dobrze grający aktorzy nic nie poradzą”.

Wypadałoby zapytać, o czym jest ten film. Wszystkie pokazane na ekranie operacje kończą się śmiercią pacjenta. Profesor coraz bardziej pije, coraz więcej klnie (ktoś asystujący przy operacji naliczył „oczko” - 21 wulgaryzmów, co wyjątkowo rozbawiło młodą widownię w kinie). Ogólnie jakaś smutno-groteskowa szarpanina ambicji, improwizacji, eksperymentowania na ludzkim życiu. Wszystko byłoby może bardziej zabawne i mało ważne, gdyby nie ważyły się tu ludzkie losy, nasze życie, oddawane często z ufnością w ręce tytułowych bogów. Szkoda, że autor nie podjął w filmie tych arcyważnych tematów. Zacytuję tylko niektóre myśli z ostatnich rozmów z profesorem: „Jestem przekonany, że nikt nie zająłby się tworzeniem polskiego sztucznego serca. Gdybym nie walczył o stworzenie tego urządzenia, dziś kilkaset osób już by nie żyło, bo nie byłoby sztucznych komór, które uratowały im życie i zdrowie”. W filmie zabrakło nie tylko osiągnięć profesora, ale również jego poglądów na życie, sprawę śmierci, istnienia Boga itd. Na pytanie, czy nie widzi na świecie cudów, ręki Boga, prof. Religa odpowiedział: „Nie. Obserwacje życia i doświadczenia lekarskie utwierdzają mnie, że Boga nie ma”. Ale w innym miejscu przyznawał: „Miałem przypadki, gdy pacjenci właściwie już umierali i nagle w sposób całkowicie niewytłumaczalny następowała poprawa. Naprawdę nie rozumiem, co wówczas się stało... Dla mnie to cud natury, kiedy serce w pustej klatce zaczyna bić i utrzymywać krążenie”.

Amerykanie, mając takiego Religę, zrobiliby świetny film o sukcesie, Europejczycy - o filozofii życia niezwykłego, pionierskiego kardiochirurga, a my zrobiliśmy film o... no właśnie - o czym?