Reklama

Niedziela Podlaska

Prostyń

„Niezłomnemu głosicielowi Ewangelii...”

Niedziela podlaska 4/2015, str. 8

[ TEMATY ]

wspomnienia

Archiwum parafii Prostyń

Śp. ks. prał. Józef Ruciński – proboszcz prostyński w latach 1945-76. Zdjęcie z lat 60. XX wieku

Śp. ks. prał. Józef Ruciński – proboszcz
prostyński w latach 1945-76.
Zdjęcie z lat 60. XX wieku

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ksiądz prał. Józef Ruciński urodził się w 1901 r. w niewielkiej wiosce Krasów niedaleko Sokołowa Podlaskiego. Mając 21 lat, wstąpił do Seminarium Duchownego w Janowie Podlaskim, jednak po kilku miesiącach został powołany do wojska, gdzie przez ponad rok pracował jako pisarz. Po zwolnieniu ze służby wojskowej ponownie wstąpił do seminarium. Święcenia kapłańskie przyjął w 1932 r. Posługę duszpasterską pełnił w parafiach: Kąkolewnica, Parczew, Łaskarzew oraz Mszanna i Mostów. 10 stycznia 1945 r. objął urząd proboszcza parafii Prostyń. Tu zastał niezwykle trudną sytuację, ponieważ kościół był zburzony, a parafia przeżywała wielki kryzys duchowy spowodowany istnieniem na jej terenie obozu zagłady w Treblince. Ks. Ruciński, nie zrażając się przeciwnościami, od początku gorliwie zajął się budową nowej świątyni. Nie było to łatwe zadanie w ówczesnych czasach: władze komunistyczne robiły trudności w budowaniu obiektów sakralnych, ale również brakowało najbardziej podstawowych materiałów budowlanych. Jednak w niespełna 8 lat wzniesiono na fundamentach zburzonej przez Niemców świątyni całkowicie nowy kościół – na wzór przedwojennego projektu Bohdana Pniewskiego świątyni Opatrzności Bożej. Budowa świątyni była dziełem życia ks. Rucińskiego. Ksiądz Proboszcz, angażując się w budowę, nie zaniedbywał duszpasterstwa, często spowiadał, jeżdżąc do wiosek, spotykał się ze swymi parafianami. Był inicjatorem budowania kapliczek i krzyży przydrożnych w parafii. Do historii przeszedł jako budowniczy kościoła i kapłan wielkiej miłości Boga i bliźniego.

11 stycznia, w 70. rocznicę przybycia ks. Rucińskiego do parafii Prostyń, odbyła się piękna uroczystość poświęcona budowniczemu kościoła oraz wszystkim, którzy przyczynili się do powstania świątyni. Obecne były poczty sztandarowe Ochotniczych Straży Pożarnych z terenu parafii, szkolne poczty sztandarowe, przybyli harcerze z 14. drużyny „Sokoły” wraz z proporcem i licznie zgromadzeni parafianie. Wszystkich zebranych w bazylice przywitał serdecznie ks. Ryszard Zalewski, proboszcz prostyński. Całość rozpoczęła się odśpiewaniem hymnu „Gaude Mater Polonia”. Po wybrzmieniu pieśni Wojciech Jakubik przedstawił biografię ks. Rucińskiego. Następnie procesyjnie księża i ministranci wraz z pocztami sztandarowymi udali się do przedsionka kościoła. Tam sołtysi odsłonili tablicę pamiątkową ks. Rucińskiego, a Ksiądz Proboszcz dokonał jej poświęcenia. W tym miejscu przedstawiciele poszczególnych wiosek złożyli wiązanki kwiatów i zapalili znicze. Zakończeniem tej części uroczystości była chóralna pieśń „Bogurodzica”. Następnie odbyła się Msza św., której celebransami byli: ks. Krzysztof Maksimiuk, ks. Ryszard Zalewski i ks. Adam Banaszek. Na zakończenie nabożeństwa ks. Zalewski podziękował jeszcze raz wszystkim za wzięcie udziału w uroczystości. Szczególne słowa wdzięczności skierował do fundatorów i wykonawców tablicy. Po wyjściu z kościoła wielu parafian udało się do grobu Księdza Prałata, aby tam również zapalić znicze, wyrażając wdzięczność za największe dzieło jego życia.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2015-01-23 11:17

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wierzę w świętych obcowanie

Przekonanie, że między ludźmi jest możliwa nie tylko wymiana dóbr materialnych, obdarowywanie się nimi, lecz również wzajemne przekazywanie sobie dóbr duchowych, zasług zdobytych prawym i pracowitym życiem, nosi w Kościele katolickim łacińską nazwę communio sanctorum - co przetłumaczono na język polski jako obcowanie świętych. Jeden z artykułów Credo (Wierzę w Boga) wymienia obcowanie świętych jako jeden z dogmatów (pewników) naszej wiary. Głosi on po prostu prawdę o tym, że istniejące między ludźmi naturalne więzi solidarności i miłości z Bożej woli przekraczają ziemski wymiar i będą trwały wiecznie. Wiara więc w communio sanctorum to przekonanie o możliwości wymiany darów między ziemią a niebem oraz czyśćcem. Zwłaszcza ci, którzy zostali zbawieni, mogą się wstawiać przed Bogiem za nami, żyjącymi, a także za zmarłymi. Sobór Watykański II przypomniał, że istnieje patronat ludzi już zbawionych nad ich braćmi pielgrzymującymi jeszcze do wieczności - ich braterska troska o nas. Kult świętych z naszej strony, a z ich - orędownictwo za nami przed Trój-Jedynym Bogiem są wyrazami tej rodzinnej więzi, komunii nieba z ziemią. Przykładem modlitwy wstawienniczej jest tzw. Modlitwa powszechna podczas Mszy św. Polecamy w niej Boskiej łaskawości ofiary różnorakich kataklizmów, konfliktów wojennych, terroryzmu, klęsk głodu, ubogich, bezdomnych, chorych na trąd, na AIDS, zagrożone aborcją dzieci, narkomanów, alkoholików, konających oraz tych, którzy odeszli i znajdują się na drodze oczyszczania. Szczytem modlitw jest Eucharystia. W niej communio sanctorum urzeczywistnia się w pełni. Podczas niej składamy Ojcu Niebieskiemu, przez Jezusa, Jego Syna, który stał się naszym bratem, złączeni w Duchu Świętym w jeden Kościół, Ofiarę uwielbienia, dziękczynienia i przebłagania. I zapraszamy świętych, by nam towarzyszyli. Polecamy także Bogu zmarłych. Podczas Mszy św. communio sanctorum - dzięki komunii z Chrystusem - osiąga swoją pełnię. Nasza więc modlitwa do świętych nie wynika z przekonania, że do Boga potrzeba protekcji, dodatkowego dojścia, ani tym bardziej nie oznacza robienia ze świętych półbogów, pośredników, ale opiera się na wierze, że Bogu po prostu podoba się międzyludzka solidarność i do niej nas zachęca. Wierząc w moc tej łączącej nas modlitewnej sieci, prosimy o wstawiennictwo za nami świętych kanonizowanych, a także wstawiamy się za tymi, którzy potrzebują naszej modlitewnej solidarności - ofiarujemy za naszych zmarłych wysłużone odpusty, w Mszach św. w ich intencji odprawianych polecamy ich miłosiernej miłości Trój-Jedynego Boga. Tym jest właśnie obcowanie świętych: komunią między wyznawcami Chrystusa. W Katechizmie Kościoła Katolickiego na temat prawdy wiary o świętych obcowaniu czytamy: KKK nr 956: „Ponieważ mieszkańcy nieba, będąc głębiej zjednoczeni z Chrystusem, jeszcze mocniej utwierdzają cały Kościół w świętości... nieustannie wstawiają się za nas u Ojca, ofiarując Mu zasługi, które przez jedynego Pośrednika między Bogiem i ludźmi, Jezusa Chrystusa, zdobyli na ziemi... Ich przeto troska braterska wspomaga wydatnie słabość naszą” (Sobór Watykański II, „Lumen gentium”, 49). „Nie płaczcie, będziecie mieli ze mnie większy pożytek i będę wam skuteczniej pomagał niż za życia” - mówił, umierając, do swoich braci św. Dominik. KKK nr 957: „Nie tylko jednak ze względu na sam ich przykład czcimy pamięć mieszkańców nieba, ale bardziej jeszcze dlatego, żeby umacniała się jedność całego Kościoła w Duchu przez praktykowanie braterskiej miłości. Bo jak wzajemna łączność chrześcijańska między pielgrzymami prowadzi nas bliżej Chrystusa, tak obcowanie ze świętymi łączy nas z Chrystusem, z którego, niby ze Źródła i Głowy, wypływa wszelka łaska i życie Ludu Bożego” (Sobór Watykański II, „Lumen gentium”, 50). KKK nr 959: „Wszyscy, którzy jesteśmy synami Bożymi i stanowimy jedną rodzinę w Chrystusie, gdy łączymy się ze sobą we wzajemnej miłości i w jednej chwale Trójcy Przenajświętszej, odpowiadamy najgłębszemu powołaniu Kościoła” (Sobór Watykański II, „Lumen gentium”, 51).
CZYTAJ DALEJ

USA: nowy doktor Kościoła przyczynił się do współczesnego rozumienia cudu

2025-08-14 08:21

[ TEMATY ]

USA

cud

nowy doktor Kościoła

św. Jan Henryk Newman

commons.wikimedia.org

Cud św. Januarego

Cud św. Januarego

Amerykańskie media katolickie nadal poświęcają wiele uwagi nowemu doktorowi Kościoła św. Janowi Henrykowi Newmanowi. Przypominają m.in. jego słowa, dzięki którym możemy lepiej zrozumieć chrześcijańskie pojęcie „cudu”. Teologowie, historycy, kapłani i inni uczeni katoliccy z wielkim entuzjazmem przyjęli nadanie świętemu konwertycie tego tytułu, wskazując przy tym na jego wkład w teologię, filozofię i edukację w XIX wieku, gdy Kościół katolicki zmagał się z narastającym modernizmem i racjonalizmem czasów Oświecenia. Święty ten rozpoczął także trwającą do dziś także falę nawróceń na katolicyzm.

Susan Hanssen, profesor historii na uniwersytecie katolickim w Dallas, zauważyła w rozmowie z katolicką agencją CNA 2 sierpnia, że pisma i przejście Newmana na katolicyzm wywarły wielki wpływ „na protestancki świat anglojęzyczny XIX wieku”. Podkreśliła, że „zapoczątkowało to falę nawróceń angielskich protestantów na katolicyzm, które nazwano drugą i trzecią wiosną katolicyzmu angielskiego”. Zdaniem badaczki „ten stały strumień protestantów wracających «do domu» w Kościele rzymskokatolickim trwa do dziś”.
CZYTAJ DALEJ

„Triumf serca” - to mocny film. Św. Maksymilian przemawia w inny, nowy sposób

2025-08-14 16:36

[ TEMATY ]

film

św. Maksymilian Kolbe

Milena Kindziuk

Kadr z filmu

Nie byłam jeszcze na takiej premierze filmu, podczas której reżyser po projekcji inicjuje na scenie modlitwę. Tak było w tym przypadku – Anthony D’Ambrosio zaskoczył. Później aktorzy mówili, że cała ekipa modliła się na planie przed zdjęciami. I to w filmie czuć. Zwłaszcza, kiedy ogląda się jego najmocniejsze sceny.

Podziel się cytatem - W ostatnich miesiącach widziałem wielu szlachetnych ludzi tracących swoje człowieczeństwo. Zapomniałem już, że na świecie było kiedyś jakieś dobro… A potem to, co on zrobił wczoraj, sprawiło, że sobie przypomniałem” – wyznaje jeden z więźniów w celi śmierci w Auschwitz, patrząc na ojca Maksymiliana Kolbego. - „ Maksymilianie, mogę nie dożyć kolejnego wieczoru, ale chciałbym dołączyć do twojej milicji….”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję