Reklama

Kulturalne odsłony

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Jesień obfitowała w kulturalne wydarzenia. I - szczerze muszę to przyznać - była to prawdziwa polska, złota jesień! Z całym bogactwem barw, ożywczych podmuchów, przedzierających się przez szarą rzeczywistość słonecznych promieni. Aż miło było posłuchać, popatrzeć, zadumać się.

Filharmonia sezon rozpoczęła od koncertu winobraniowego, by potem równie dobrze wpisywać się w koncertową plejadę imprez z październikowym X Festiwalem Smyczkowym i mam nadzieję tradycyjnym już Koncertem Zaduszkowym w kościele pw. Najświętszego Zbawiciela w Zielonej Górze. Teatr, wierny swojej muzie Melpomenie, kusił wielością przybieranych masek: od komicznych, przez dramatyczne, aż po absurdalne ( teatr absurdu). Muzeum Ziemi Lubuskiej obchodziło swoje 55-lecie. Z tej okazji odsłonięto tablicę poświęconą dyrektorowi muzeum w latach 1960-1965 - Klemowi Felchnerowi. Swoje miejsce w jesiennej mozaice kulturalnych odsłon miała także Wojewódzka i Miejska Biblioteka Publiczna im. C. K. Norwida. Podczas Czwartków Lubuskich można było spotkać się z poezją ks. Zygmunta Kowalczuka, czy Urszuli Kozioł (M. Mikołajczak prezentowała bowiem swoją monografię poświęconą twórczości tej poetki pt. Podjąć przerwany dialog), a także obejrzeć wystawę Rene de Fontaine Sacrum.

W tym jesiennym bogactwie są jednak wydarzenia, a raczej spotkania, które głęboko zapadają w serce. Takie, które długo się pamięta, bo pozostawiają one "coś" w człowieku. Owo "coś" trudno sprecyzować, ale to niewątpliwie dzięki niemu człowiek może stawać się coraz bardziej ludzki, tzn. przyjazny ludziom, życzliwy, otwarty na dobro, prawdę i piękno świata.

Odsłona pierwsza

X Zielonogórski Festiwal Muzyczny

Festiwal, który przede wszystkim był spotkaniem muzyki, malarstwa i teatru, zachwycał swoją różnorodnością. W żadnej mierze nie jest przesadą twierdzenie Jerzego Markiewicza, kierownika artystycznego festiwalu, że jego celem jest szukanie wspólnych dróg ekspresji dla różnych dziedzin sztuki poprzez próbę ich łączenia w jedno zjawisko artystyczne.

Takim spotkaniem muzyki i poezji był spektakl Wielka Pani, podczas którego Joanna Szczepkowska i Krzysztof Kolberger recytowali poezję Karola Wojtyły. Muzykę do spektaklu napisał Janusz Strobel, który też towarzyszył artystom na gitarze. Przy fortepianie natomiast zasiadł Włodzimierz Nahorny. W muzycznej gamie instrumentów nie zabrakło perkusji (Piotr Biskupski), kontrabasu (Mariusz Bogdanowicz), fletu ( Jacek Urbaniak), saksofonu sopranowego (Zbigniew Jeremko) oraz skrzypiec, altówki i wiolonczeli (Kwartet Camerata).

Niedługo po wyborze na Papieża Jan Paweł II wyznał: " Poezja to Wielka Pani, której trzeba się całkowicie poświęcić. Obawiam się, że nie byłem wobec niej zupełnie w porządku". Te słowa organizatorzy uczynili mottem spotkania słowa i muzyki 8 listopada w Teatrze Lubuskim. Niewątpliwie było ono światłem w tunelu dla tych, którzy szukają odpowiedzi na pytania o sens życia, poszukują prawdy, miłości, piękna. J. Szczepkowska rozpoczęła wieczór recytacją jednego z najbardziej znanych utworów poetyckich Karola Wojtyły Myśląc Ojczyzna, a jego słowa: "Ojczyzna: wyzwanie tej ziemi rzucone przodkom i nam, by stanowić o wspólnym dobru i mową własną jak sztandar wyśpiewać dzieje" stały się hasłem programowym wieczoru. "Wyśpiewywano" bowiem odwieczną pieśń ludzkich dramatów, rozterek, zachwytu nad światem i pięknem stworzenia. Karol Wojtyła pisał: "Bywa nieraz, że stajemy w ciągu rozmowy w obliczu prawd, dla których brakuje słów, brakuje gestu i znaku - bo równocześnie czujemy: żadne słowo, gest ani znak - nie uniesie całego obrazu, w który wejść musimy samotni, by się zmagać podobnie jak Jakub". Poezja Wojtyły, muzyka Strobla i gesty Szczepkowskiej i Kolbergera - mam nadzieję - umożliwiły to samotne wejście w przestrzeń, gdzie dokonują się najważniejsze zmagania ludzkiej egzystencji.

Odsłona druga

III Noc poetów

Na scenie, zapowiedziana przez Pawła Sztompkę z radiowej " Trójki" pojawiła się Elżbieta Wojnowska. Witana była brawami, gdyż mało było tego listopadowego dnia na widowni Teatru Lubuskiego widzów, którzy by jej nie znali. Pierwsze piosenki z trudem jednak przebijały się ze sceny do publiczności. Nie mogły utorować sobie drogi... Jedną z przeszkód był wyraźnie zachrypnięty głos artystki. Jesienne zimno, trwająca już kilka miesięcy trasa koncertowa daje się we znaki. Przeszkoda była też po stronie publiczności, którą trochę znużyło opóźnienie koncertu. Trudno teraz o mobilizację, o koncentrację, a wymaga ich przecież sztuka Wojnowskiej, bo mimo wielkiej ekspresji, w jej utworach zawarta jest prawda o życiu, które boli, które zmusza do dramatycznych wyborów. Pierwszą część zamknął tytułowy utwór promowanej przez artystkę płyty Zaproście mnie do stołu. Od pierwszego jej wykonania w Opolu minęło przeszło 26 lat, a żadne ze słów nie poddało się upływającemu czasowi.

W drugiej części koncertu, poprzedzonego przepiękną muzyką Włodka Pawlika z filmu Wrony, gdy zabrzmiały sonety Szekspira, pękły wszelkie przeszkody, a dźwięki nieskrępowanie niosły słowa budując pomost pomiędzy artystką a publicznością. Z wrodzonym sobie wdziękiem i pewną zadziornością (słyszalną zwłaszcza w ostatnich utworach, tych lekko "jazzujących") zmusiła E. Wojnowska widza do szczerości, do stanięcia w osłupieniu przed prawdą o życiu, o sobie, o świecie. Admiel Kosman podczas II Spotkania Poetów w Krakowie powiedział, że "życie zmusza ludzi do noszenia masek. Poezja jest mówieniem od serca do serca, a wtedy maski nie mają znaczenia". Właśnie takim mówieniem i takim spotkaniem serc jest poetycka piosenka Elżbiety Wojnowskiej. Nie można koło niej przejść bez poruszenia, bez zastanowienia się, czy oby to Życie moje nie jest jedynie zakładaniem kolejnych masek.

* * *

Mimo szczerych chęci nie sposób napisać o wszystkich wydarzeniach kulturalnych minionej jesieni w Zielonej Górze. Obawiam się, że nawet w ośmiostronicowych Aspektach nie byłoby wystarczającej ilości miejsca. Ale to dobrze, powiedziałabym nawet - bardzo dobrze. Choć serce często mi się krajało, gdy musiałam wybierać między koncertem wiolonczelowym w Filharmonii, a spektaklem w Teatrze. Lepiej jednak, żeby - od czasu do czasu - krajało mi się serce z nadmiaru niż systematycznie usychało z braku ożywczego powiewu, z braku owego spotkania serca z sercem, przez które przenika słowo, muzyka, obraz...

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2000-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Dzień Męża i Żony – siedem rad Ulmów dla małżeństw

[ TEMATY ]

rodzina Ulmów

Muzeum Rodziny Ulmów

7 lipca 1935 r. Józef i Wiktoria ślubowali sobie miłość, wierność i uczciwość małżeńską

7 lipca 1935 r. Józef i Wiktoria ślubowali sobie miłość, wierność
i uczciwość małżeńską

Z inicjatywy Rycerzy Kolumba 13 lipca obchodzony jest Dzień Męża i Żony na pamiątkę ślubu świętych Zelii i Ludwika Martin, rodziców św. Tereski, który odbył się właśnie tego dnia. A czego uczą mężów i żony inni małżonkowie – Wiktoria i Józef Ulmowie? Oni wzięli ślub 7 lipca 1935 r., a 10 września br. wraz siedmiorgiem dzieci, w tym jednym nienarodzonym, zostaną wyniesieni na ołtarze.

1. Każdego dnia troszczcie się o Wasz związek
CZYTAJ DALEJ

Przesłanie, które płynie z dzisiejszej Ewangelii mówi, że nie wystarcza sama chęć pomagania

2025-07-10 21:29

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Adobe Stock

Czytamy następnie, że Samarytanin: „Podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem”. To również ważne przesłanie, które płynie do nas z dzisiejszej Ewangelii. Mówi ono, że nie wystarcza tylko sama chęć pomagania. Ważne jest, aby pomagać mądrze, aby pomoc, którą chcemy nieść, była dostosowana do warunków, sytuacji i potrzeb osoby pokrzywdzonej.

Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź i ty czyń podobnie!»
CZYTAJ DALEJ

Papież Leon XIV bije rekordy popularności w mediach społecznościowych!

2025-07-12 12:44

[ TEMATY ]

Milena Kindziuk

Papież Leon XIV

Red

Oficjalny profil papieski @Pontifex na platformie X (dawny Twitter) ma ponad 53 miliony followersów, natomiast @Pontifex – Pope Leo XIV na Instagramie - 14 milionów. Te dane zaskakują i wskazują, że wybór kardynała Prevosta na papieża stał się także wydarzeniem komunikacyjnym.

Pierwszy post w social mediach Leon XIV zamieścił już w piątym dniu pontyfikatu. Było to przesłanie pokoju: „Niech pokój będzie z wami wszystkimi!”, wypowiedziane z Loggii Błogosławieństw Bazyliki św. Piotra tuż po wyborze. Od tej pory papieskie wpisy (na X) opatrzone zdjęciami lub filmikami (na Instagramie) pojawiają się codziennie, niekiedy po kilka jednego dnia. Wprawdzie obecność Stolicy Apostolskiej na platformach takich jak X (dawniej Twitter) oraz Instagram była zapoczątkowana za pontyfikatu Benedykta XVI, a później kontynuowana przez papieża Franciszka, to jednak Leon XIV zdobył – zaledwie po dwóch miesiącach pontyfikatu! - rekordową, większą niż jego poprzednicy, liczbę obserwujących: na Instagramie jest to 12,6 mln, a na platformie X ponad 53 mln.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję