Świętować razem z pasterzami Boże Narodzenie oznacza wejść w osobisty kontakt z Dzieciątkiem Jezus i patrzeć, gdzie jest w tym moim świecie miejsce dla Boga. Dalej znaczy to dla nas i w naszym życiu znaleźć każdego dnia czas dla Jezusa Chrystusa, przy Nim w tej szopie się zatrzymać, ale nie odrywać się od ludzi i ich strapień oraz boleści.
Boże Narodzenie nie kończy się tylko na Pasterce i zaspokojeniu naszego podniebienia świątecznymi smakołykami. Nie ślizgajmy się tylko po zewnętrzności tych betlejemskich wydarzeń tej świętej nocy. Gdy chcemy mieć udział w Maryjnej postawie, to trzeba nam w Boże Narodzenie więcej modlitwy, głębszego zastanowienia nad tym, co słyszymy, widzimy i w czym uczestniczymy.
Niech do każdego z nas dotrze to przesłanie: Bóg czyni się małym – słabym dla naszego dobra i to jest Jego wielkość.
Wiara wymaga działania, nie polega na bierności ani na powolnym dreptaniu w miejscu.
Bo sprawy obecności lekcji religii w szkole nie wolno nam, wierzącym, odpuścić. Dlaczego? Katecheza to coś więcej niż każda inna lekcja, bo w dzisiejszych czasach – co przyznaję ze smutkiem – często jest jedynym miejscem przekazu wiary kolejnemu pokoleniu. Potwierdzają to katecheci, którzy coraz częściej muszą uczyć dzieci podstaw, czyli tego, czego dawniej uczyło się w rodzinach: znaku krzyża, modlitwy Ojcze nasz i Dziesięciu przykazań. Dlatego nie odpuszczamy i wracamy do tematu. Tym razem zainspirowała nas oddolna inicjatywa rodziców „Posyłam dziecko na religię”. Organizatorka tego Bożego „zamieszania” – Agnieszka Kozłowska tłumaczy: „Wiele osób powtarzało, że źle się dzieje wokół religii, ale nie słyszymy głosu rodziców w tej sprawie. Nie wypowiadają się na ten temat, nie biorą udziału w publicznej dyskusji. A przecież to oni przede wszystkim są odpowiedzialni za religijne wychowanie swoich dzieci” (s. 26-27). Panią Agnieszkę zainspirowała do działania wypowiedź Doroty Gawryluk, znanej dziennikarki, która otwarcie przyznała, że zapisanie córki na lekcje religii miało dla niej głębszy sens. Było świadectwem. I o taką właśnie postawę dziś chodzi. O takie codzienne, zdawałoby się, zwyczajne, przyznawanie się do wiary w Boga i Jego Kościół wciąż apelujemy na naszych łamach. Choć pytamy dziś nieco prowokacyjnie: ileż można dyskutować, tłumaczyć, dlaczego uczenie młodego pokolenia podstaw wiary ma sens? Ileż można przekonywać, że czyni się tak w zdecydowanej większości krajów Europy, gdzie nauczanie religii w publicznych szkołach jest normą, niezbędnym elementem szkolnego systemu edukacji, i czuć się, jakby się rzucało grochem o ścianę? (s. 24-26). Może nadszedł czas na działanie w stylu ludzi angażujących się w przywołaną wyżej akcję. Do manifestacji i protestów nauczycieli religii należałoby dodać działania rodziców, tej pierwszej i najważniejszej siły decydującej o tym, jakie będzie młode pokolenie.
Samemu Janowi Pawłowi II pewnie przez myśl by nigdy nie przeszło, że po jego śmierci polski Kościół będzie musiał bronić go przed…Polakami! Gorzki komunikat wydał Episkopat, aczkolwiek, w mojej ocenie, uzasadniony. Pytanie jednak brzmi: co dalej będzie z pamięcią o naszym największym w dziejach świętym? I co zrobić, by ocalić polską duszę – bo o nią w istocie chodzi, Papieżowi nic już naprawdę nie trzeba.
Smutny to dzień w naszym życiu publicznym - po zakończeniu zebrania plenarnego Konferencji Episkopatu Polski biskupi wystosowali „Apel o szacunek dla Papieża Polaka”, pisząc dosadnie, że
Piękno Kościoła - jubileuszowe spotkanie ruchów katolickich
2025-11-24 15:40
Urszula Buglewicz
Paweł Wysoki
Rada Ruchów, Wspólnot Formacyjnych i Stowarzyszeń Katolickich Archidiecezji Lubelskiej w ramach cyklu „Odkrywamy piękno Kościoła” zorganizowała spotkanie z bp. Arturem Ważnym, biskupem sosnowieckim i przewodniczącym zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. nowej ewangelizacji.
Uczestniczyli w nim przedstawiciele m.in. Koinoni Jana Chrzciciela, Katolickiej Odnowy w Duchu Świętym, Grupy Modlitewnej Ojca Pio, Legionu Maryi, Akcji Katolickiej, Żywego Różańca, Drogi Neokatechumenalnej, Centrum Duszpasterstwa Młodzieży, Ruchu Światło-Życie, Focolari, Katolickiego Stowarzyszenia Lekarzy, Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa, Rodziny Serca Miłości Ukrzyżowanej, a także wspólnot Przyjaciele Oblubieńca, Nowe Jeruzalem, Miłości Ukrzyżowanej i Życia Chrześcijańskiego z parafii w Lublinie, Dysie, Firleju, Świdniku i Kraśniku. – Kwartalne spotkania mają pomóc wejść członkom różnych wspólnot w głębię tajemnicy Kościoła i zachwycić się jego pięknem, by coraz bardziej stawać się wiarygodnymi świadkami Chrystusa i Kościoła w świecie – podkreślili organizatorzy spotkań z diecezjalnej Rady Ruchów.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
