O miłosierdziu w spotkaniach w drodze do Jednego Ojca
„ (...) Jak bardzo dzisiejszy świat potrzebuje Bożego miłosierdzia. Na wszystkich kontynentach z głębin ludzkiego cierpienia zdaje się wznosić wołanie o miłosierdzie. Tam, gdzie panuje nienawiść i chęć odwetu, gdzie wojna przynosi ból i śmierć niewinnych, potrzeba łaski miłosierdzia, która koi ludzkie umysły i serca i rodzi pokój” (św. Jan Paweł II, 17 sierpnia 2002 r., Kraków-Łagiewniki)
Od 21 lat Sacrofilm - Międzynarodowe Dni Filmu Religijnego to kino, które uczy mieszkańców Zamościa i nie tylko odkrywać sacrum. W ramach tego przeglądu podejmowane są próby nawiązania dialogu między religiami monoteistycznymi - judaizmem, chrześcijaństwem i islamem. W tym roku organizatorzy przedsięwzięcia pokazywali „miłosierdzie w spotkaniach w drodze do Jednego Ojca”. 21. Sacrofilm otworzył koncert Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego w Zamościu pod dyrekcją Tadeusza Wicherka. Występ był połączony z projekcją filmu „Ostatnia droga” w reżyserii Roberta Wichrowskiego.
Reklama
Jak mówić i pokazywać miłosierdzie, by było zrozumiałe dla wszystkich? Przed tym wyzwaniem stanęli organizatorzy Sacrofilmu, zapraszając na filmowe spotkania znawców tematu. Odczytywania tej tajemnicy Boga w ujęciu naukowym podjęli się zaproszeni prelegenci. I tak ks. dr hab. Marian Pokrywka z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego podczas wykładu w Wyższej Szkole Zarządzania i Administracji wyjaśnił, dlaczego miłosierdzie powinno się wiązać ze sprawiedliwością. Natomiast Yasin Özbek, przedstawiciel Fundacji „Dunaj” Instytut Dialogu wskazał na obecność miłosierdzia w islamie. Od lat gościem specjalnym Sacrofilmu jest reżyser prof. Krzysztof Zanussi. Tym razem, zanim zaprezentował on widzom odnowioną elektronicznie kopię „Spirali” z 1978 r., wcześniej podzielił się w auli WSZiA rozważaniami o miłosierdziu Bożym.
Na ekranach Centrum Kultury Filmowej „Stylowy” uczestnicy Sacrofilmu zobaczyli projekcje, które skłaniały niejednokrotnie do refleksji i aktywnego udziału w dyskusjach po napisach końcowych. Wprowadzenia jak i wyjaśnienia wszelkich wątpliwości związanych z zaprezentowanymi pokazami podjął się już po raz piąty ks. prof. Marek Lis z Uniwersytetu Opolskiego. Swój debiut komentatora miał Marcin Dudziak, reżyser filmu „Wołanie”. Rzeczywistość muzułmańską, w której dokonywane są dzieła „w Imię Miłosiernego, Litościwego Boga”, przedstawiały dwa filmy: „Apostoł” w reżyserii Cheyenne Carron oraz „Timbuktu” Abderrahmane Sissako. Miłosierdzie widziane w chrześcijaństwie można było dostrzec w „Durniu” Yurija Bykova, oraz w filmach „Czas niedokończony. Wiersze ks. Jana Twardowskiego” i „Bernadetta. Cud w Lourdes” autorstwa Jeana Sagolsa. Ostatnim kinowym obrazem tegorocznej edycji Sacrofilmu i zarazem przedpremierowym był „Sprawiedliwy”, w reżyserii Michała Szczerbica.
21. edycja Międzynarodowych Dni Filmu Religijnego poprzez swój program urzeczywistniła słowa papieża Franciszka z bulli „Misericordiae vultus”: - Miłosierdzie posiada wartość, która przekracza granice Kościoła. Pozwala nam wejść w relacje z judaizmem i islamem, które to religie uważają miłosierdzie jako jeden z najistotniejszych atrybutów Boga. Zainteresowanie tym tematem uwidoczniło się w uczestnictwie na projekcjach filmowych. W sumie 1000 widzów na własne oczy zobaczyło miłosierdzie obecne w judaizmie, chrześcijaństwie i islamie.
Głośny film o aborcji pt. „Nieplanowane”, bijący rekordy oglądalności w
USA, obejrzała częstochowska publiczność podczas pokazu zorganizowanego
przez Tygodnik Katolicki „Niedziela”.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
Wrażenie podczas spotkania robił kościół pełen kobiet
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
