Film „Pokój” w reżyserii Lenny’ego Abrahamsona rozpoczyna się w odciętym od świata zewnętrznego pomieszczeniu, gdzie matka i jej syn są więzieni przez samotnego maniaka. Pięcioletni Jack wychował się w tym miejscu i myśli, że po drugiej stronie ścian jest pustka, że pokój, w którym mieszka od urodzenia, jest całym światem, a obrazy pokazywane w telewizji są sztuczne. Wreszcie matka, obawiająca się o życie syna, decyduje się powiedzieć mu prawdę i z jego pomocą podjąć walkę o wyjście na wolność.
Ale gdy już się to udaje, okazuje się, że powrót do normalnego życia bywa trudniejszy niż życie w więzieniu. Matka Jacka, rozbita psychicznie i emocjonalnie, nie umie się odnaleźć na wolności. Brie Larson, znana amerykańska aktorka i piosenkarka, otrzymała za główną rolę w tym kanadyjsko-irlandzkim filmie Złoty Glob, a sam obraz znalazł się w gronie faworytów do czterech Oscarów. Polska premiera „Pokoju” zbiegła się z ogłoszeniem decyzji Amerykańskiej Akademii Filmowej.
Nie ukrywam, że nie lubię kolejnych części filmów, szczególnie wówczas, gdy ta pierwsza jest świetna (chociaż wiem, że właśnie wtedy może powstać druga… ). Toteż gdy dowiedziałam się o tym, że twórcy „Bóg nie umarł”, stworzyli właśnie drugi film nawiązujący do tego pierwszego już tytułem, pomyślałam, że idee ideami, a biznes ma swoje prawa i każdy musi z czegoś żyć… Ta refleksja, niesłużąca pozytywnemu odbiorowi filmu pt. „Bóg nie umarł 2”, towarzyszyła mi, gdy jednak zdecydowałam się go obejrzeć.
Papież Leon XIV w orędziu na Światowy Dzień Ubogich napisał, że "praca, edukacja, dom, zdrowie to warunki bezpieczeństwa, którego nigdy nie zapewni się za pomocą broni". Światowy Dzień Ubogich ustanowił papież Franciszek. W tym roku będzie on obchodzony 16 listopada.
W opublikowanym w piątek w Watykanie orędziu pod hasłem "Ty jesteś moją nadzieją" papież napisał: "Ubogi może stać się świadkiem silnej i niezawodnej nadziei, właśnie dlatego, że jest ona wyznawana w niepewnych warunkach życia, pełnych niedostatków, kruchości i marginalizacji".
Wynik ostatnich wyborów prezydenckich jest „punktem zwrotnym” w polskiej polityce. Donald Tusk, który — cokolwiek by o nim nie sądzić — ma w niej wieloletnie doświadczenie, zdaje sobie z tego sprawę. Nie ponosząc osobistych kosztów porażki Rafała Trzaskowskiego, wie, że następną polityczną „ofiarą” może być on sam, i dlatego przystąpił do kontrataku. Nie hamując w żaden sposób swoich harcowników w dalszej polaryzacji i podkręcaniu nastrojów, sam postanowił pokazać się z innej strony.
W swoim wystąpieniu przed głosowaniem nad wotum zaufania postanowił przedstawić jako swój projekt Polski zbieżny z tym, jaki od lat reprezentuje i realizuje obóz braci Kaczyńskich. Dużo mówił o patriotyzmie, interesach narodowych, nowoczesnej gospodarce, rozwoju i pamięci historycznej — czyli o tym wszystkim, od czego zawsze uciekał w emocje i „ciepłą wodę w kranie”. Po części zrobił to, bo tak chciał, a po części — bo musiał.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.