Rodzi się człowiek. Zostaje ochrzczony, rośnie na pociechę rodzicom, idzie do szkoły. Staje przed dylematem wyboru drogi życiowej, a gdy wybierze, zaczyna nią podążać. Czasem jest z górki, a czasem mocno pod górkę; czasem świadczy dobro, a czasem obciąża sumienie brakiem tego dobra. Lata płyną, człowiek dojrzewa, starzeje się. Odchodzą jego rodzice, a pojawiają się dzieci, potem wnuki. Zamyka się krąg życia ziemskiego.
Co łączy wszystkie etapy, przez które człowiek na ziemi przechodzi? U wierzących jest to obecność kapłana. To on chrzci, to on bierze udział w procesie wychowawczym poprzez m.in. katechizację w szkole, często on jest doradcą przy dokonywaniu wyborów. To kapłan udziela sakramentu małżeństwa, rozgrzesza, a na koniec odprowadza na miejsce wiecznego spoczynku.
Obecność kapłana w życiu człowieka wierzącego jest niezbędna. Wiemy o tym z własnego doświadczenia, ale też wspominając wielkich duchownych, takich jak bł. ks. Stefan Frelichowski i św. Ojciec Pio. Módlmy się, by każdy spotykany przez nas duchowny, pragnął, jak bł. ks. Stefan, „być naprawdę kapłanem”.
Dnia 19 marca Kościół katolicki obchodzi uroczystość św. Józefa, oblubieńca Maryi, przybranego ojca Jezusa i patrona ojców. Jak podaje św. Mateusz, Józef pochodził z królewskiego rodu Dawida. Ewangelia nazywa Go „mężem sprawiedliwym”, gdyż charakteryzował się takimi cechami, jak: zawierzenie Bogu, pokora i służebność. Św. Józef patronuje również Kościołowi, ponieważ jest wzorem ojcostwa pełnego. Dzięki swym niezwykłym cechom charakteru stał się wyraźnym, a zarazem czytelnym obrazem ojcowskiej miłości Boga. Kult św. Józefa szczególnie propagowała św. Teresa od Jezusa, papież Leon XIII poświęcił mu encyklikę, św. Pius X zatwierdził litanię ku Jego czci, a św. Jan XXIII wprowadził Jego imię do Kanonu rzymskiego. Św. Jan Paweł II w liście pasterskim „Redemptoris custos” stawia św. Józefa jako wzór mężczyzny na dzisiejsze czasy. Mimo iż był zwykłym człowiekiem, życie Jego stało się elementem planu Bożego. Wielka wiara, którą posiadał, pozwoliła mu dokonać dobrego wyboru, a następnie ponieść wszelkie jego konsekwencje. Najcenniejszy skarb przekazany nam przez św. Józefa to „wiara karmiąca się modlitwą”.
Zaczynamy od dramatycznego wspomnienia zawału mojej mamy i cudu ratunku, który wydarzył się dzięki medycznym bohaterom… Ale prowadzi nas to dalej – do refleksji o jeszcze głębszym ratunku. Tego, którego dokonuje Jezus – dla serca człowieka. To nie jest opowieść o wygodnym chrześcijaństwie. To rozmowa o tym, co naprawdę znaczy powiedzieć „Ty jesteś Mesjaszem”. O Jezusie, który nie obiecuje łatwego życia, ale obiecuje miłość silniejszą niż śmierć.
– o siostrze Małgorzacie Marii i objawieniu Serca Jezusa,
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
