Reklama

Niedziela Kielecka

Św. Jan Apostoł – uczeń Zmartwychwstałego

W poranek wielkanocny dzwony z wieży kościoła św. Jana Apostoła i Ewangelisty oznajmią wszystkim mieszkańcom Pińczowa wieść o Zmartwychwstaniu Pańskim i wezwą na modlitwę i świętowanie. I tak od wielu wieków. Parafia, której początki sięgają XIV wieku, naznaczona jest duchowością paulinów, których klasztor mieścił się tuż obok kościoła aż do roku 1819

Niedziela kielecka 13/2016, str. 4-5

[ TEMATY ]

parafia

św. Jan Apostoł

WD

Ołtarz główny jest wzorowany na ołarzu z jasnogórskiej bazyliki

Ołtarz główny jest wzorowany na ołarzu z jasnogórskiej bazyliki

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ołtarz główny świątyni pińczowskiej w stylu regencji, wzorowany jest na ołtarzu z jasnogórskiej bazyliki. W glorii na górze zobaczymy postaci wielu aniołów w różnych pozach. W centrum figura Chrystusa Ukrzyżowanego, a obok krzyża, po prawej stronie stoi św. Jan. To jedna z czterech rzeźb Ewangelistów, którzy okalają ołtarz.

Ujrzał i uwierzył

Jan, według tradycji, był najmłodszym z uczniów Chrystusa i bratem Jakuba Starszego. Obaj nazywani byli przez Jezusa „Synami Gromu”. Był wśród uczniów świadkiem m.in. Przemienienia na Górze Tabor. Jego głowa spoczęła na piersi Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy, jak to utrwalił Leonardo da Vinci. Nie uląkł się, jak jego współbracia, hańbiącej śmierci krzyżowej swojego Mistrza, ale trwał do końca przy krzyżu wraz z Matką Jezusa. Z krzyża Chrystus powierzył mu swoją Matkę w opiekę, a Maryję uczynił Matką św. Jana. W końcu Jan był wśród pierwszych świadków, którzy ujrzeli po trzech dniach Zmartwychwstałego Chrystusa. Pobiegł do grobu razem ze św. Piotrem „ujrzał i uwierzył”. Jego Ewangelia jest głębsza, nie powtarza już znanych z poprzednich ewangelistów faktów. Jest autorem listów i Apokalipsy. Jan pozostał w Jerozolimie do Wniebowzięcia Matki Bożej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Potem przeniósł się do Małej Azji, gdzie pozostał aż do zesłania go na wyspę Patmos przez cesarza Domicjana (81-96). Po śmierci cesarza Apostoł wrócił do Efezu. Zmarł za panowania cesarza Trajana (98-117) jako prawie stuletni starzec. Jako jedyny z Apostołów zmarł śmiercią naturalną. Dlatego w jego wspomnienie celebrans nosi szaty białe. W czasie odpustu św. Jana, 27 grudnia w kościele w Pińczowie kapłan święci wino i podaje do skosztowania wiernym. Zwyczaj poświęcenia wina pojawił się Kościele już w XIII wieku. Ta tradycja jest pielęgnowana przez ojców paulinów na Jasnej Górze i w wielu kościołach. Według jednej z legend Jan pielgrzymując po kontynencie azjatyckim, spotkał na swojej drodze kapłana Aristodemusa ze świątyni Diany w Efezie. Kapłan poddał Jana próbie zatrutego wina. Nawet zgodził się przyjąć chrześcijaństwo, jeśli Jan przeżyje. Trucizny miało spróbować jeszcze dwóch skazańców. Jan uczynił znak krzyża nad kielichem z winem, skosztował i przeżył. Dwaj skazańcy zmarli. Kielich z winem jest jednym z atrybutów św. Jana, pozostałe to: orzeł, księga i kocioł z wrzącym olejem, w którym według innej dawnej tradycji Ewangelista miał być męczony. Św. Jan z orłem u stóp i kielichem w dłoni ukazany jest na szczycie ambony w nawie głównej. Z kolei w obrazie w ołtarzu bocznym Jana przedstawiono z księgą. Figura patrona parafii góruje nad fasadą kościoła razem ze św. Pawłem Pustelnikiem.

Pod opieką Paulinów

Pierwszy raz źródła informują o kościele parafialnym w Wierciszowie (dawna dzielnica Pińczowa) w 1326 r. Murowaną świątynię ufundował w Pińczowie w XV wieku biskup krakowski Zbigniew Oleśnicki. Wtedy kościół w Wierciszowie utracił prawa parafii. W 1449 r. do nowej parafii w Pińczowie przybyli paulini i obok świątyni wybudowali klasztor. W czasach reformacji kościół przejęli na długie lata innowiercy. Odzyskaną w 1642 r. świątynię paulini odrestaurowali, rozbudowali i uczynili z niej przepiękny kościół, który zachwyca bogactwem dekoracji i ołtarzami z XVIII wieku. To budowla bazylikowa, trójnawowa, z nieco niższym i węższym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Nawy boczne otwarte do głównej z arkadami filarowymi. Przy nawie południowej znajduje się kwadratowa kaplica Aniołów z początku XVII wieku. W ostatnich latach, dzięki staraniom proboszcza ks. Jana Staworzyńskiego, ofiarności parafian i środkom z Ministerstwa Kultury, Urzędu Miasta i Gminy Pińczów odnowiono wszystkie dziewięć ołtarzy bocznych w kościele. Poprzedni proboszcz śp. ks. Józef Zdradzisz odrestaurował wystrój całego prezbiterium wraz z przepięknymi stallami. Są one dekorowane kunsztownymi snycerskimi detalami i motywami z życia św. Pawła Pustelnika. Renowacji poddano również zabytkowy prospekt organowy. Na odnowienie czeka jedynie nawa boczna. Prace mają ruszyć już niedługo.

W Roku Miłosierdzia

Tegoroczny Wielki Post wspólnota przeżywała pod znakiem Miłosierdzia Bożego. Proboszcz odnowił w parafii Honorową Straż Najświętszego Serca Jezusowego, która skupia grupę ponad dwudziestu osób. Wymowę Bożego Miłosierdzia podkreśla również Grób Pański z napisem „Brama Miłosierdzia” i „Zmartwychwstań we mnie, Panie”. W duchowych przygotowaniach pomogły parafianom rekolekcje, które prowadził ks. Tadeusz Domagała, kapelan szpitala w Busku. W każdy piątek w kościele prowadzone były Drogi Krzyżowe z udziałem młodzieży, która przygotowuje się do ŚDM. Opiekunem młodzieży jest ks. dr Karol Starczewski. W nabożeństwie Drogi Krzyżowej wierni przemierzali także ulice Pińczowa w Wielki Piątek. Krzyż nieśli osadzeni z Zakładu Karnego, gdzie Ksiądz Proboszcz posługuje jako kapelan. W Niedzielę Palmową uroczystą procesją spod Urzędu Miasta do kościoła oddali cześć Jezusowi. Niedawno do kościoła św. Jana Ewangelisty sprowadzono z Krakowa relikwie bł. Matki Klary Szczęsnej – założycielki Zgromadzenia Sióstr Sercanek. – To miłosierdzie Boże wypływa przecież z Serca Jezusa – tłumaczy ks. kan. Jan Staworzyński.

2016-03-22 11:14

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Patronka spraw trudnych w Bieszczadach

Niedziela przemyska 29/2013, str. 5

[ TEMATY ]

parafia

św. Rita

Agnieszka Rzeszowska

22 czerwca br. w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Czarnej, w niezwykłej scenerii odbyło się kolejne, 11. już nabożeństwo ku czci św. Rity. Przy akompaniamencie szalejącej burzy, w pogrążonym w mroku kościele (z powodu burzy nastąpiła przerwa w dostawie prądu), czciciele św. Rity zgromadzeni na wspólnej modlitwie różańcowej wypraszali za Jej wstawiennictwem potrzebne łaski w sprawach trudnych i, po ludzku wydawałoby się, niemożliwych do spełnienia. Punktem odniesienia był tylko nikły blask świecy, oświetlającej Najświętszy Sakrament oraz odczytującego prośby proboszcza parafii ks. prał. Andrzeja Majewskiego. To małe światełko było jednak w ciemnym kościele światłem, które rozświetla ciemności i daje nadzieję wszystkim tym, którzy coraz liczniej gromadzą się w Czarnej 22. dnia każdego miesiąca, aby za sprawą św. Rity wypraszać potrzebne łaski.
CZYTAJ DALEJ

Św. Katarzyna ze Sieny

Niedziela łowicka 41/2004

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

Sailko / pl.wikipedia.org

Grób św. Katarzyny w rzymskiej bazylice Santa Maria Sopra Minerva, niedaleko Piazza Navona

Grób św. Katarzyny w rzymskiej bazylice Santa Maria Sopra Minerva, niedaleko Piazza Navona

25 marca 1347 r. Mona Lapa, energiczna żona farbiarza ze Sieny, urodziła swoje 23 i 24 dziecko, bliźniaczki Katarzynę i Joannę. Bł. Rajmund z Kapui napisał we wstępie do życiorysu Katarzyny: „Bo czyż serce może nie zamilknąć wobec tylu i tak przedziwnych darów Najwyższego, kiedy patrzy się na tę dziewczynę, tak kruchą, niedojrzałą wiekiem, plebejskiego pochodzenia...”.

Rezolutność i wdzięk małej Benincasy od początku budziły zachwyt wśród tych, z którymi się stykała. Matka z trudnością potrafiła utrzymać ją w domu. „Każdy z sąsiadów i krewnych chciał ją mieć u siebie, by słuchać jej rozumnych szczebiotów i cieszyć się jej dziecięcą wesołością”
CZYTAJ DALEJ

Miłosierdzie jest imieniem Boga

2025-04-29 13:31

Archiwum prywatne

Dr Izabela Rutkowska

Dr Izabela Rutkowska

Refleksją na temat Miłosierdzia Bożego i obrazu „Jezu, ufam Tobie” podzieliła się z redakcją "Niedzieli" dr Izabela Rutkowska, językoznawca, autorka książki „Przez zasłonę ciała”.

Dr Rutkowska opowiada, co skłoniło ją do napisania książki o takiej tematyce i jakie są wyniki jej badań naukowych nad Dzienniczkiem s. Faustyny.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję