Reklama

Niedziela Wrocławska

Hospicjum uczy szacunku

Hospicja kojarzą nam się ze smutkiem, cierpieniem, bólem, ale wielu z nas nie wie, że hospicja to także nadzieja, godność i nierzadko radość. Hospicjum to nie tylko oswajanie ze śmiercią, to przede wszystkim życie, godne życie do końca...

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Hospicja to miejsca, gdzie przywraca się pacjentom i ich rodzinom utraconą godność, poczucie bezpieczeństwa, gdzie zmniejsza się uczucie opuszczenia i lęku przed bólem i brakiem pomocy profesjonalistów. To miejsca, gdzie dba się o najwyższą jakość życia osób nieuleczalnie chorych. Ogólnie istota opieki paliatywnej zawiera się w kilku zasadach, takich jak: szacunek dla życia, akceptacja nieuniknionej śmierci jako naturalnego zakończenia nieuleczalnej choroby, niestosowanie uporczywej terapii w celu przedłużania życia, niestosowanie eutanazji w celu skrócenia życia, poprawa jakości życia chorego i rodziny przez leczenie trudnych objawów choroby, wsparcie psychologiczne, socjalne i duchowe. To wszystko swoim pacjentom i ich rodzinom zapewniają hospicja działające na terenie naszej archidiecezji.

Hospicjum Bożych czubków

Hospicjum Bonifratrów jest jedynym we Wrocławiu hospicjum stacjonarnym, sprawującym profesjonalną, całościową opiekę nad pacjentem objętym opieką paliatywną i jego rodziną. O wyjątkową atmosferę tego miejsca, o troskę i dobro 29 pacjentów dba specjalnie dobrany zespół pielęgniarek, lekarzy, opiekunów medycznych, terapeutów, psychologów. – Tutaj nie ma nikogo z przypadku. Personel to serce hospicjum. Dla każdego z nich to nie tylko praca, ale także powołanie – podkreśla kierownik hospicjum dr Dominik Krzyżanowski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

– Jesteśmy świadomi powagi momentu, w którym znajdują się nasi podopieczni, ale to nie jest miejsce smętne, przeciwnie podtrzymujemy tu nadzieję i radość. Naszym celem jest, by okres życia pacjenta, który mu pozostał, był jak najlepszy. To nie tylko opieka medyczna, ale także wsparcie duchowe, psychiczne, zwykła obecność – podkreśla brat Łukasz Dmowski.

Brat Łukasz śmieje się, że bonifratrzy to „Boże czubki”: – Kaptury bonifraterskich habitów zakończone są ostrymi czubkami i w dawnej Polsce określenie czubek dotyczyło nas, braci. A że bonifratrzy zajmowali się niegdyś głównie chorymi umysłowo, ci właśnie chorzy z czasem zyskali taki przydomek.

Ze względu na to, że bracia bonifratrzy nie mają święceń kapłańskich, kapelanem w hospicjum jest franciszkanin, ojciec Piotr Kwoczała. – Kiedyś, zastanawiając się nad pracą w takim miejscu, myślałem: jak naprawdę narozrabiam, niech mnie wtedy ukażą hospicjum. Bałem się – opowiada z uśmiechem o. Piotr. – Dziś widzę, że tutaj kapłan spełnia się całkowicie. Tu się dzieją prawdziwe cuda, o wielu rzeczach wiem tylko ja i Pan Bóg. Gdyby nie to miejsce, niejeden byłby jedną nogą w piekle. Ale spotkać tu można też ludzi naprawdę świętych.

O. Piotr hospicjum nazywa „Domkiem Maryi”, a sale tutaj są oznaczone nazwami zaczerpniętymi z Ziemi Świętej: „Nazaret”, „Góra Oliwna”, „Betlejem”.

10 lat hospicjum Caritas

Reklama

W południowej części naszej archidiecezji od 10 lat działa Hospicjum Domowe prowadzone przez wrocławską Caritas. Tylko w ubiegłym roku pod opieką zespołu hospicyjnego było 585 pacjentów dotkniętych m.in. chorobami nowotworowymi. 24 kwietnia br. w oławskim ratuszu odbyły się jubileuszowe obchody. Była konferencja naukowa dla lekarzy i pielęgniarek: „Leczenie objawowe w codziennej praktyce lekarskiej”. – W ten sposób pomagamy również chorym, kształcąc personel lekarski i pielęgniarski – podkreśla ks. Dariusz Amrogowicz, dyrektor wrocławskiej Caritas.

Dla Caritas Archidiecezji Wrocławskiej była to okazja nie tylko do dzielenia się doświadczeniem personelu hospicjum, ale również do przekazania wartości i postaw, jakimi kierują się w codziennej posłudze chorym. Dlatego wśród prelegentów znalazł się bp Jacek Kiciński i ks. Tomasz Filinowicz – od wielu lat współpracujący z dolnośląskimi hospicjami.

Bp Jacek, podkreślając Boży przymiot, jakim jest miłosierdzie, zwrócił uwagę na jego dwa wymiary: ten który możemy związać z postawą ojcowską i ten mający znamiona czułości i troskliwości matczynej. – W macierzyńskim przejawie miłosierdzia mieszczą się dzieła Caritas – wskazał.

Z naładowanymi akumulatorami

Wszystko, co robią pracownicy hospicjów Dolnego Śląska i pomagający im wolontariusze, robią dla dobra pacjentów, dla podwyższenia jakości życia ich ostatnich dni. W swoją pracę starają się wkładać jak najwięcej serca, zaangażowania i radości tak potrzebnej osobom przebywającym w hospicjum. – Do pracy w hospicjum, do pomagania terminalnie chorym trzeba mieć, oczywiście, odpowiednie predyspozycje, trzeba mieć również silne zaplecze, bo stykamy się tutaj z sytuacjami granicznymi, bardzo trudnymi. Dobrze mieć wsparcie w pozostałych członkach zespołu i wolontariuszach, w wierze, w osobach bliskich, w swoich pasjach. Potrzeba czegoś, co ładuje nam akumulatory, abyśmy gdy przychodzimy do pacjentów, ofiarowywali im wsparcie, uśmiech, spokój – wyjaśnia dr Dominik Krzyżanowski, kierownik Hospicjum Bonifratrów.

– Doświadczenie bycia blisko osoby chorej powoduje, że człowiek dostrzega sens w tym, co robi, widzi, że ta praca daje mu możliwość dotknięcia „innego świata” – podkreśla dr Krzysztof Szmyd, kierownik medyczny Hospicjum dla Dzieci Dolnego Śląska. – Przez prawie 7 lat pracy nie widziałem wśród personelu hospicjum wypalenia zawodowego. Wspieramy się nawzajem, staramy się wspólnie rozwiązywać pojawiające się problemy. Pamięta, kiedy kilka miesięcy temu zmarł nasz mały pacjent, dwa tygodnie później przyszli do nas na odprawę jego rodzice, ze swoim zdrowym synkiem. Dali nam przygotowane przez siebie laurki, dziękowali, że pomogliśmy im przejść tę trudną drogę, ściskali nas i razem z nami płakali. Takich sytuacji jest dużo. Choć czasem jest trudno, praca w hospicjum daje duże spełnienie, daje też radość i nadzieję.

2016-05-05 11:24

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Hospicjum stacjonarne i ZOL – poświęcone

Niedziela kielecka 44/2017, str. 7

[ TEMATY ]

hospicjum

TD

Poświęcenie buskiego hospicjum poprzedziła modlitwa w kaplicy

Poświęcenie buskiego hospicjum poprzedziła modlitwa w kaplicy
2 października biskup kielecki Jan Piotrowski przewodniczył uroczystościom oddania do użytku hospicjum stacjonarnego i Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego w obrębie buskiego Szpitala Powiatowego. Na wydarzenie złożyła się wizyta księdza biskupa i zaproszonych gości w pomieszczeniach szpitalno-hospicyjnych i poświęcenie tych miejsc oraz Msza św. w kościele św. Brata Alberta
CZYTAJ DALEJ

Bp nominat Krzysztof Dukielski: moim DNA jest oazowa foska

2025-07-13 09:30

[ TEMATY ]

Bp nominat Krzysztof Dukielski

Ks. Stanisław Piekielnik/diecezja radomska

Biskup nominat Krzysztof Dukielski

Biskup nominat Krzysztof Dukielski

- Moim DNA jest oazowa foska - powiedział biskup nominat Krzysztof Dukielski, który został mianowany przez papieża Leona XIV biskupem pomocniczym diecezji radomskiej ze stolicą tytularną Catula.

Ks. Dukielski zwrócił uwagę, że to Bóg pisze scenariusz jego kapłańskiego życia. Ma nadzieję, że wniesie całe swoje doświadczenie kapłańskie w duchowe życie Kościoła radomskiego. W latach 2017-2023 był moderatorem diecezjalnym Ruchu Światło-Życie, a w latach 2019-2020 krajowym moderatorem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. - Dlatego moim DNA jest oazowa foska, bo ja wyrosłem w Ruchu Światło Życie. To jest wspólnota, w której od dziecka się formowałem się - dodał biskup nominat.
CZYTAJ DALEJ

Świadectwo byłej top modelki Nadii Auermann: "Kiedy byłam na Mszy, płakałam"

2025-07-13 20:01

[ TEMATY ]

świadectwo

de.wikipedia.org

Nadja Auermann (2007)

Nadja Auermann (2007)

„Kiedy byłam na Mszy, płakałam” - opowiada była top modelka Nadja Auermann. Wraz ze swymi rodaczkami z Niemiec: Claudią Schiffer i Heidi Klum była jedną z gwiazd wybiegów mody w latach 90. XX wieku. W wieku 49 lat przyjęła chrzest w Kościele katolickim. W wywiadzie dla niemieckiej edycji magazynu „Vogue” opowiedziała o swym nawróceniu.

Auerman dorastała w Berlinie Zachodnim w rodzinie odrzucającej religię. „Ale zawsze wierzyłam w Boga. Dla mnie piękno miało w sobie coś boskiego. To wyraz miłości” - mówi posiadaczka najdłuższych nóg (1,12 metra), wpisanych do Księgi Rekordów Guinnessa.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję