Epicentrum trzęsienia ziemi, które w nocy 24 sierpnia br. wstrząsnęło środkowymi Włochami, znajdowało się na terenie diecezji Ascoli Piceno. Biskupem miasta jest Giovanni D’Ercole, którego znam jeszcze z czasów, gdy pracował w watykańskim Sekretariacie Stanu. Nie mogłem się z nim skontaktować przez cały dzień. Odebrał telefon komórkowy dopiero o 21.30. Mówił słabym, zmęczonym głosem – od ponad 17 godzin był wśród ludzi dotkniętych tym strasznym kataklizmem.
WŁODZIMIERZ RĘDZIOCH: – Kiedy Ksiądz Biskup się zorientował, że stało się coś strasznego?
BISKUP GIOVANNI D’ERCOLE: – O godz. 3.36 obudził mnie pierwszy wstrząs. Któryś z moich współpracowników poinformował mnie, że w miejscowości Pescara del Tronto sytuacja jest dramatyczna. Udałem się tam natychmiast – o 4.30 byłem na miejscu.
– Co się działo w Pescara del Tronto?
– Przede wszystkim nie było świateł. Z ciemności nocy wyłaniały się postacie poranionych, zakrwawionych ludzi. Na ich twarzach widać było rozpacz. Spod gruzów dobiegały głosy osób uwięzionych w zburzonych domach. Wstrząsy się powtarzały, co pogarszało sytuację. O świcie zobaczyłem skalę zniszczenia – wokół mnie były tylko ruiny budynków.
– Czy zawaliły się również kościoły?
Reklama
– Wszystkie kościoły wokół epicentrum trzęsienia ziemi są zniszczone. Nie zginął żaden z księży.
– W tym momencie Kościół może zrobić niewiele. W terenie pracują jedynie strażacy, ratownicy i wyspecjalizowani wolontariusze. Jakie zadania stoją teraz przed kapłanami?
– Trzeba będzie zorganizować pogrzeby ludzi, którzy stracili życie. Dla tych, którzy przeżyli, będą to momenty bardzo trudne, bo wtedy dramatycznie odczują stratę bliskich im osób.
– Musi Ksiądz Biskup wiedzieć, że w sanktuarium na Jasnej Górze w Częstochowie trwa modlitwa za ofiary trzęsienia ziemi...
– Chciałbym podziękować wszystkim za modlitwy i wyrazy solidarności. Szczególnie proszę o modlitwę, by ludzie nie tracili nadziei.
Litania Loretańska to jeden z symboli miesiąca Maja. Jest ona także nazywana „modlitwą szturmową”. Klamrą kończąca litanię są wezwania rozpoczynające się od słowa ,,Królowo”. Czy to nie powinno nam przypominać kim dla nas jest Matka Boża, jaką ważną rolę odgrywa w naszym życiu?
Kaplica Sykstyńska stanowi niezrównaną atrakcję. Jest to nie tylko dzieło sztuki, ale także świadectwo relacji między człowiekiem a nieskończonością. Jej sklepienie i Sąd Ostateczny stanowią magiczny moment dla tych, którzy znajdują się w tej wspaniałej świętej przestrzeni. Jest to symboliczne miejsce naszej chrześcijańskiej wiary, wizualna katecheza, która od 1492 roku jest również miejscem wyboru papieża. Jest już gotowa na wybór 267 Namiestnika Chrystusa na ziemi.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
