„Troskliwy jak Ojciec”, „Ojciec parafii” – tak mówią parafianie, wspominając zmarłego 27 listopada br. śp. ks. Aleksandra Matykę. My zapamiętamy go także jako przyjaciela „Niedzieli”
Urodzony 1 stycznia 1935 r. w Dobrzyńsku, w latach 50. przybył do Wrocławia na studia w Wyższym Seminarium Duchownym. Święceń kapłańskich udzielił mu kard. Bolesław Kominek (21 czerwca 1959 r.), kierując jako wikariusza kolejno do Strzelina i Wrocławia. Następnie ustanowił go proboszczem w Polkowicach, gdzie w kilka lat ks. Aleksander przywrócił świetność XIV-wiecznemu kościołowi św. Michała Archanioła. W 1973 r. kard. Kominek mianował go proboszczem jedynej wówczas w Namysłowie parafii pw. Świętych Apostołów Piotra i Pawła. Odtąd posługa ks. Aleksandra na 43 lata połączyła go z tutejszą ziemią i ludźmi: do 2010 r. był tu proboszczem, a przez kolejne 6 – rezydentem. Był duszpasterzem kilku pokoleń namysłowian, wychował aktywnych katolików i obywateli, inicjował działalność grup i przedsięwzięć na rzecz parafii i lokalnej społeczności. Rewanżując się ks. Aleksandrowi za lata pełne ojcowskiej troski i miłości, parafianie i wychowankowie przygotowali w czerwcu 2009 r. uroczysty jubileusz 50-lecia jego święceń kapłańskich. Komitet organizacyjny stanowiło wówczas 80 osób, a kolejne 200 przybyło na uroczystości. Dziękując Bogu za lata kapłańskiej posługi, ks. Aleksander ofiarował wtedy kościołowi parafialnemu obrazy św. Faustyny i św. Ojca Pio. Natomiast w lipcu 2013 r. działacze dolnośląskiej Solidarności, wdzięczni za pomoc i schronienie w latach stanu wojennego, odznaczyli Księdza Prałata medalem Niezłomnych – dla zasłużonych w walce o wolność i suwerenność Polski.
Ks. Matyka we wspomnieniach parafian z Grupy Modlitewnej św. Ojca Pio: „Bardzo ciepło i z dużą życzliwością przyjmował wszystkich na plebanii, nigdy nie wypuścił nikogo głodnego – zawsze nas czymś częstował”; „Zawsze znajdywał rozwiązanie najtrudniejszych spraw, jako złotą receptę podsuwał modlitwę: Pod Twoją obronę...”; „Cieszył się szacunkiem – ale również go okazywał każdemu”; „Poświęcał nam, swoim parafianom, dużo czasu. Pamiętał o naszych problemach – często dopytywał, czy udało się rozwiązać jakiś problem, o którym wiedział”; „Ksiądz Prałat słynął też z wielkiego poczucia humoru, często żartem potrafił rozładować ciężką atmosferę”.
Wczoraj po południu zmarł w Rzymie w wieku 94 lat emerytowany wielki mistrz rycerskiego zakonu bożogrobców oraz archiprezbiter bazyliki Santa Maria Maggiore, kard. Carlo Furno. Przez szereg lat pracował w dyplomacji Stolicy Apostolskiej i był nuncjuszem w Peru, Libanie, Brazylii oraz w Republice Włoskiej. 23 marca 1996 r. przyjął honorowe obywatelstwo Miechowa.
Kardynał Carlo Furno urodził się w Bairo, w diecezji Ivrea, 2 grudnia 1921 r., w pobliżu Turynu. W 1938 r. rozpoczął studia filozoficzne i teologiczne w wyższym seminarium duchownym diecezji Ivrea, przyjmując święcenia kapłańskie 25 czerwca 1944 r. Przez trzy lata pracował duszpastersko. Następnie podjął studia prawne przez rok w Turynie a następie w Rzymie, uzyskując doktorat prawa cywilnego i kanonicznego w 1953 r. Równocześnie przez dwa lata studiował na Papieskiej Akademii Kościelnej i w 1953 r. rozpoczął pracę w służbie dyplomatycznej Stolicy Apostolskiej - kolejno w Kolumbii, Ekwadorze i Jerozolimie. W latach 1966-1973 pracując w Sekretariacie Stanu, był też wykładowcą Papieskiej Akademii Kościelnej.
Skrajne rozwiązania dotyczące migrantów i uchodźców, jak blokowanie wjazdu wszystkim, wypędzanie wszystkich albo wpuszczanie wszystkich, są nieuzasadnione – powiedział abp Adrian Galbas. Zaznaczył, że polityka w tym zakresie nie może zagrażać bezpieczeństwu kraju. Potrzebna jest długofalowa strategia – dodał.
W niedzielę w narodowym sanktuarium św. Andrzeja Boboli na stołecznym Mokotowie odbyło się świętowanie Światowego Dnia Migranta i Uchodźcy w Kościele katolickim. Wzięły w niej udział osoby związane z Jezuickim Centrum w Akcji (Jesuit Refugee Service – JRS Poland).
Jerozolima, Bazylika Grobu Świętego. Edykuła – budowla kryjąca grób Chrystusa i kopuła rotundy Anastasis
Procesje wokół kaplicy grobu i zmartwychwstania Chrystusa w Bazylice Grobu Świętego w Jerozolimie są nadal wstrzymane. Za osłonami i plandekami słychać odgłosy młotków, pił i wiertarek, trwają badania i pomiary; mini-ciężarówki wyrównują wyrwane dziury w ziemi, a robotnicy uszczelniają historyczną podłogę grubymi kamiennymi płytami. Niemniej jednak dostęp do dwuczęściowej komory grobowej, w której zgodnie z tradycją złożono ciało Jezusa po ukrzyżowaniu, jest otwarty.
Gdy w 2016 roku opiekujący się świątynią prawosławni, katolicy i Ormianie uzgodnili w ekumenicznym porozumieniu pilną konieczność renowacji najświętszego miejsca chrześcijaństwa, założyli, że Bazylika Grobu Świętego musi pozostać otwarta, a liturgia musi być sprawowana. Mają nadzieję, że już w przyszłym miesiącu zwiedzanie edykuli z rosyjską cebulastą wieżą powinno być, bez przeszkód, ponownie możliwe.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
