Piesza Nowenna to czas błogosławiony, gdyż poprzez swój udział mogliśmy głosić innym Chrystusa, nie tylko słowem, ale i konkretną postawą – mówili jej uczestnicy
Tradycją naszej sarnackiej parafii jest piesza Nowenna ku czci św. Józefa. Także w tym roku, od 10 do 18 marca br., grupa parafian pielgrzymowała z kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika do kaplicy w Lipnie pw. św. Józefa.
Św. Józef, jako przybrany ojciec Chrystusa, jest dla nas wzorem posłuszeństwa Bogu, wiary, pracowitości, męstwa, czystości, pięknej miłości, skromności, ubóstwa itp. W Nowennie kapłani ukazywali nam te przymioty Świętego w odniesieniu do naszego życia.
Nowenna rozpoczęła się wieczorną Mszą św. Potem pielgrzymi, ok. 70-80 osób, wraz z księżmi Piotrem i Grzegorzem, ruszyli w drogę do Lipna. Ośmiokilometrowy odcinek pokonali w półtorej godziny. Czas ten został dobrze wykorzystany. Był śpiew, modlitwy i konferencje. W związku z przypadającą w tym roku setną rocznicą objawień fatimskich cykl 9 konferencji odnosił się do zadań, jakie w Fatimie objawiła Maryja. Potem przyszedł czas na modlitwę różańcową, zakończoną Litanią do Najświętszej Maryi Panny, modlitwą w intencjach Ojca Świętego i za zmarłych.
Czas i kilometry szybko mijały, ani się człowiek obejrzał, a już ze śpiewem na ustach wchodziliśmy do kaplicy w Lipnie. Tutaj miało miejsce wystawienie Najświętszego Sakramentu i modlitwy Nowenny. Po błogosławieństwie Najświętszym Sakramentem był czas na agapę, którą przygotowywali mieszkańcy Lipna.
Pragniemy podziękować wszystkim, którzy nie szczędzili trudu w przygotowanie i bezpieczne przeprowadzenie pielgrzymów z Sarnak do Lipna. Dziękujemy p. Tomaszowi i jego wnuczkowi Mateuszowi, którzy zadbali o nasze bezpieczeństwo na trasie pielgrzymki. W sposób szczególny dziękujemy mieszkańcom Lipna za hojność i dary serca w postaci poczęstunku. Dziękujemy wszystkim, którzy poprzez śpiew, modlitwę i obecność włączyli się w to dzieło modlitewne. W sposób szczególny pragniemy podziękować kapłanom. Ks. proboszczowi Andrzejowi Jakubowiczowi za duchowe wsparcie i głoszone kazania. Ks. Piotrowi Pędzichowi i ks. Grzegorzowi Zasłonce za obecność na trasie, wygłoszone konferencje, modlitwę i wspólny śpiew.
Mamy nadzieję, że trud i modlitwa, której byliśmy częścią, będzie owocowała w życiu naszym i naszych rodzin oraz całej wspólnoty parafialnej.
Każdy z pielgrzymów, podchodząc do Księdza Biskupa, składał dar duchowy - obietnicę modlitwy różańcowej
7 września do sanktuarium Pani Cierpliwie Słuchającej w Rokitnie przybyli pielgrzymi na doroczną uroczystość odpustową ku czci Matki Bożej Królowej Różańca Świętego. Pielgrzymowali głównie członkowie róż Żywego Różańca. Przybyli jednak licznie także członkowie innych grup kościelnych oraz wielu pielgrzymów indywidualnych. Uroczystościom odpustowym przewodniczył bp Stefan Regmunt
Do Rokitna przybyło aż 105 grup zorganizowanych. Jak podał kustosz sanktuarium ks. kan. Józef Tomiak, tego dnia do Matki Bożej pielgrzymowało prawie 8 tys. osób. Do Rokitna przybyło także bardzo wielu kapłanów oraz wiele sióstr zakonnych. Mimo rozpoczętego już roku akademickiego w sanktuarium posługiwali również diakonii i klerycy naszego paradyskiego seminarium.
Program rokitniańskiego odpustu przedstawiał się bardzo imponująco: na początku poranna Msza św. i Godzinki o Najświętszej Maryi Pannie, później kolejna Msza św. wotywna z homilią, Różaniec na dróżkach różańcowych prowadzony przez scholę młodzieżową z Poznania, koncert w wykonaniu Zespołu „Siewcy Lednicy” dedykowany różom Żywego Różańca, główna Msza św. koncelebrowana pod przewodnictwem biskupa diecezjalnego Stefana Regmunta, nabożeństwo na zakończenie pielgrzymki różańcowej połączone z aktem zawierzenia, Koronka do Miłosierdzia Bożego i Msza św. popołudniowa, nabożeństwo maryjne i wieczorna Msza św. wotywna z homilią oraz na sam koniec Apel maryjny.
- W uroczystość Matki Bożej Różańcowej przychodzimy na to wzgórze, by z Maryją i z modlitwą odkrywać te drogi, które prowadzą do pogłębienia naszej wiary. Na początku chcę, abyśmy zauważyli, że Matka Najświętsza jest od początku obecna w historii odkupienia człowieka. Matka Najświętsza jest od początku przy Jezusie: i wtedy, gdy naucza, i wtedy, kiedy cierpi, i wtedy, kiedy umiera na krzyżu. Współcierpi razem z Nim. Jest blisko człowieka, za którego Jezus oddaje swoje życie. Dalej Matka Najświętsza jest obecna w Kościele. Maryja była i jest obecna w życiu Kościoła. Ale była i jest obecna także w życiu narodów i różnych wspólnot. Każdy z was mógłby wskazać taki czas, kiedy przybliżył się do Matki Najświętszej. Kiedy z Maryją rozmawiał i powierzał Jej wszystkie swoje troski - powiedział podczas homilii bp Regmunt.
Szczególnie przejmującym elementem odpustowej Mszy św. była procesja z darami. Szli w niej przedstawiciele prawie wszystkich przybyłych wspólnot parafialnych. Każdy z nich, podchodząc do Księdza Biskupa, składał dar duchowy - obietnicę modlitwy różańcowej.
6 maja 2025 roku przypadła 80. rocznica kapitulacji Festung Breslau. W miejscu pamięci i wyzwolenia jeńców z obozu Burgweide, znajdującego się na wrocławskich Sołtysowicach, odbyły się uroczystości upamiętniające tamte wydarzenia. - Spotykamy się dziś, aby uczcić pamięć ofiar i ocalałych z obozu pracy Burgweide, które funkcjonowało w czasie jednej z najciemniejszych kart historii niemieckiej okupacji i II wojny światowej - mówił Martin Kremer, konsul generalny Niemiec we Wrocławiu.
W czasie przeznaczonym na przemówienia głos zabrał Kamil Dworaczek, dyrektor wrocławskiego oddziału IPN. Rozpoczął on od zacytowania fragmentu z Księgi Powtórzonego Prawa: “Źle się z nami obchodzili, gnębili nas i nałożyli na nas ciężkie roboty przymusowe”. - Na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że jest to fragment relacji jednego z robotników przymusowych przetrzymywanych tutaj w obozie Burgweide. Ale jest to fragment z Pisma Świętego, z Księgi Powtórzonego Prawa, który opowiada o losie Izraelitów w niewoli egipskiej. Później czytamy oczywiście o ucieczce, o zyskaniu wolności, w końcu w kolejnym pokoleniu dotarciu do ziemi obiecanej. I tych analogii między losem Izraelitów w niewoli egipskiej a losem Polaków i innych robotników przymusowych w III Rzeszy jest więcej. Jest też jedna istotna różnica. Polacy nie musieli podejmować ucieczki, tak jak starotestamentowi Izraelici, bo to do nich przyszła Polska. Nowa Polska i Polski Wrocław, które może nie do końca były ziszczeniem ich marzeń i snów, ale przestali być w końcu niewolnikami w Breslau - zaznaczył Kamil Dworaczek, dodając: - Sami mogli decydować o swoim losie, zakładać rodziny, w końcu zdecydować, czy to tutaj będą szukać swojej ziemi obiecanej. I ta ziemia obiecana w pewnym sensie zaczęła się dokładnie w tym miejscu, w którym dzisiaj się znajdujemy. Bo to tutaj zawisła 6 maja pierwsza polska flaga, pierwsza biało-czerwona w powojennym Wrocławiu. Stało się tak za sprawą pani Natalii Kujawińskiej, która w ukryciu, w konspiracji uszyła tę flagę kilka dni wcześniej. Pani Kujawińska była jedną z warszawianek, która została wypędzona przez Niemców po upadku Powstania Warszawskiego. Bardzo symboliczna historia.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
