Szczególnym miejscem obecności i czci oddawanej Matce Bożej jest bazylika węgrowska, która jest jednocześnie diecezjalnym sanktuarium poświęconym Pani Fatimskiej. Jej ustanowienie łączy się z początkiem istnienia diecezji drohiczyńskiej.

Tu wszystko się zaczęło

Nabożeństwa fatimskie z procesją wokół Rynku zostały zainaugurowane 13 maja 1993 r. Tego dnia uroczystej Mszy św. przewodniczył ówczesny nuncjusz apostolski w Polsce abp Józef Kowalczyk. Od samego początku nabożeństwa, podczas których jest niesiona przywieziona z Portugalii figura Matki Bożej, gromadziły rzesze wiernych z miasta i okolicy. Tak dzieje się do dziś. Począwszy od 13 maja do 13 października każdego 13. dnia miesiąca węgrowska bazylika wypełnia się wiernymi i kapłanami, aby uczestniczyć w Mszy św., a następnie w procesji wspólnie modlić się Różańcem.

Bp Antoni Pacyfik Dydycz dekretem z dnia 28 lutego 1996 r. potwierdził istniejący tutaj kult Matki Bożej i ustanowił kościół kolegiacki sanktuarium maryjnym na prawie diecezjalnym. Stało się to dzięki staraniom ks. Edwarda Domańskiego (1927-97), proboszcza i dziekana węgrowskiego (1985-97).

Miejsce to nabrało jeszcze większego znaczenia, kiedy to 4 kwietnia 1997 r. Ojciec Święty Jan Paweł II kolegiatę węgrowską podniósł do godności bazyliki mniejszej. Fakt ten przypomina okolicznościowa tablica umieszczona przy wejściu do świątyni.

Nie bez powodu zatem to właśnie Węgrów został wybrany jako miejsce diecezjalnych uroczystości w 100-lecie objawień w Fatimie, tym bardziej że bazylika obchodzi 20. rocznicę swojego istnienia.

Wyjątkowe nawiedzenie

Kilka dni po ustanowieniu diecezjalnego sanktuarium maryjnego w Węgrowie miało miejsce niezwykłe wydarzenie związane z Matką Bożą Fatimską. W ramach peregrynacji po Polsce figura Matki Bożej w dniach 2-9 marca 1996 r. nawiedziła diecezję drohiczyńską. Podczas tego krótkiego spotkania Maryja w znaku fatimskim odwiedziła każdy dekanat diecezji.

Peregrynacja rozpoczęła się w Sokołowie Podlaskim w parafii konkatedralnej, gdzie przybyła z diecezji siedleckiej. Trasa nawiedzenia przemierzała kolejno przez Łochów, Kosów Lacki, Ciechanowiec, Brańsk, Bielsk Podlaski, Hajnówkę, Siemiatycze, Serpelice, Węgrów, by zakończyć swoje pielgrzymowanie w Drohiczynie. Aby niejako w sposób symboliczny cała diecezja mogła wziąć udział w tym wydarzeniu, podczas nawiedzenia przedstawiciele poszczególnych parafii z dekanatu trwali na modlitwie przed fatimską figurą. Ważnym elementem kończącym spotkanie był akt oddania dekanatu Niepokalanemu Sercu Maryi.

Przywiązanie do Matki Bożej i chęć spotkania wyrażały się poprzez fakt, iż mimo niesprzyjającej w tym czasie pogody wiele osób gromadziło się na trasie przejazdu figury. Samochód kaplica na chwilę zatrzymywał się, aby zgromadzeni przez krótką modlitwę mogli oddać cześć Pani Fatimskiej.

Rok 2007 pod patronatem Pani z Fatimy

Jedenaście lat po wyżej wspomnianych wydarzeniach, z okazji 90-lecia objawień w Fatimie, diecezja drohiczyńska przeżywała kolejną peregrynację figury Matki Bożej Fatimskiej. Tym razem figura nawiedziła wszystkie parafie diecezji. 12 maja 2007 r., w wigilię objawień, w bazylice węgrowskiej miała miejsce uroczysta inauguracja peregrynacji. Figura przybyła w asyście księży pallotynów z diecezji sandomierskiej z ówczesnym jej pasterzem bp. Andrzejem Dzięgą.

Peregrynacja w każdej parafii rozpoczynała się ok. godz. 19.30 i trwała do dnia następnego do godz. 18.00. Przygotowanie duchowe do tego wydarzenia stanowiły rekolekcje maryjne poprzedzające dzień nawiedzenia. Czas peregrynacji wypełniały Msze św., nabożeństwa, adoracje, modlitwy grup parafialnych i indywidualne. Wizerunek Matki Bożej gromadził dzieci, młodzież, różne stany i grupy społeczne.

Wiernym towarzyszem peregrynującej figury Matki Najświętszej był bp Antoni Dydycz. Peregrynacja zakończyła się 13 października 2007 r. w parafii pw. Matki Bożej z Góry Karmel w Bielsku Podlaskim.

Z pewnością sześciomiesięczna peregrynacja przyczyniła się do duchowej odnowy całej wspólnoty diecezjalnej. Pięknie przyozdobione na tę okazję świątynie wyrażały wewnętrzne piękno uczestników. Figura Matki Bożej Fatimskiej była świadkiem tysięcy modlitw, poruszeń serca, nawróceń, dobrych postanowień, aktów zawierzenia i zaufania.

Kult ciągle żywy

Warto zwrócić uwagę na fakt, że nabożeństwa fatimskie w naszej diecezji cieszą się dużą popularnością i zainteresowaniem. Świadczy o tym nie tylko duża liczba ich uczestników, ale również wzrastająca liczba wspólnot parafialnych, które wprowadzają tę właśnie formę modlitwy. Przesłanie Matki Bożej z Fatimy urzeczywistnia się zatem ciągle na nowo przez praktykę wspólnej modlitwy różańcowej, rozważanie Słowa Bożego oraz kolejnych tajemnic różańcowych. Spotkania fatimskie to przecież uczestnictwo w Mszy św., okazja do spowiedzi i Komunii św., możliwość zasłuchania się w Słowo Boże. Podniesione w górę dłonie z różańcem są świadectwem wiary oraz wskazują na modlitwę różańcową jako broń, obronę, lekarstwo – o czym zapewnia sama Matka Boża.

Przykład sanktuarium diecezjalnego w Węgrowie, który na nabożeństwa fatimskie gromadzi nie tylko wiernych z parafii, ale również z okolicznych miejscowości, świadczy o tym, jak bardzo potrzebna jest obecności Maryi w codziennym życiu. Przesłanie fatimskie, przecież wcale nie takie proste w realizacji, wyznacza właściwy kierunek chrześcijańskiej drogi. Mimo że mija wiek od tego niezwykłego wydarzania, nie straciło ono wcale na swojej aktualności. „Różaniec, pokuta i umartwienie są naszym ratunkiem i ocaleniem. Ave, ave, ave Maryja”.