Lipcowo-sierpniowy numer dwumiesięcznika „Jasna Góra” poświęcony jest jubileuszowi 300-lecia koronacji Cudownego Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej. Numer otwiera artykuł o. Grzegorza Prusa OSPPE „Jasnogórska koronacja w roku 1717”. Autor przedstawia szeroki kontekst sytuacji, w której doszło do ukoronowania jasnogórskiego Wizerunku, przygotowania do uroczystości i ich przebieg. W kolejnym artykule Mariusz Szczepanowski przypomina osobę koronatora Cudownego Obrazu – biskupa chełmskiego Krzysztofa Andrzeja Szembeka. Redakcja publikuje również obszerne rozważania o. Augustyna Pelanowskiego OSPPE poświęcone duchowemu i historycznemu sensowi świętowania jubileuszy.
Ważny temat: „Sakrament pokuty a osobowa godność człowieka” podejmuje w artykule pod takim właśnie tytułem o. Jerzy Kielech OSPPE. Przypomina m.in., że „grzech jest wyborem i postawą opozycji względem Boga i drugiego człowieka”. Szczególnie aktualny w czasie, kiedy na Jasną Górę wędrują liczne pielgrzymki piesze, jest wywiad pt. „...czekają nas dłonie Opatrzności Bożej”. O. Marek Tomczyk OSPPE, który jest kierownikiem 306. Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej, w rozmowie z o. Tomaszem Leśniewskim OSPPE mówi o swoich pierwszych spotkaniach z pielgrzymami Warszawskiej Pielgrzymki Pieszej oraz o tym, dlaczego w 2017 r. warto na taką pielgrzymkę wyruszyć. W najnowszym numerze „Jasnej Góry” możemy przeczytać również artykuł o św. Klarze z Asyżu, która była wierną córką i naśladowczynią Maryi.
W serii „Solus Cum Deo Solo” znajdziemy ciekawe komentarze paulinów do Liturgii Słowa na każdą niedzielę lipca i sierpnia. Kontynuowany jest cykl „Kobieta o Kobiecie”, w którym publikowane są, pisane przez kobiety, teksty poświęcone Maryi. W kolejnym tekście historycznym o. Eustachy Rakoczy OSPPE pisze o „Łączce” na warszawskich Powązkach, na której od połowy 1948 r. chowane były potajemnie ciała więźniów mokotowskiego więzienia. Turystów i nie tylko zainteresuje artykuł pt. „Panorama z Jasnogórskiej wieży”, który przedstawia widoczne z wieży okolice Częstochowy, m.in. zamek w Olsztynie, rezerwat „Zielona Góra” i Sokole Góry.
Epidemią naszego wieku jest depresja, która kosi ludzi niezależnie od wykształcenia, wyglądu, stanu duchowego. Czy nie potrzebujesz bracie, siostro wreszcie przestać żyć w ukryciu, lęku w złości i w udawaniu kogoś kto sobie radzi?
Leczy już samo to, że można przed kimś się wypłakać i wykrzyczeć swój ból. Pamiętam radę mojego spowiednika przed święceniami kapłańskimi: Marcin kiedy ktoś będzie przy tobie płakał, nigdy nie mów - nie płacz tylko spokojnie podaj chusteczkę.
Pójdź za Mną – ten lapidarny zwrot Chrystusa można uznać za klucz do zrozumienia Jana Pawła II – mówił przed 20 laty na jego pogrzebie kard. Joseph Ratzinger. Jego homilia to nie tylko pożegnanie z polskim Papieżem, ale również podsumowanie całego jego życia, z pozycji wybitnego teologa i znawcy ludzkiej duszy, a zarazem bliskiego i wieloletniego współpracownika Jana Pawła II, naocznego świadka jego posługi. Przytaczamy integralne nagranie tej homilii z tłumaczeniem na język polski.
Kard. Ratzinger ukazał, jak na różnych etapach swego życia Karol Wojtyła wciąż na nowo odpowiadał na wezwanie Chrystusa „Pójdź za mną”. Zawsze wiązało się to z jakąś ofiarą, z koniecznością wyrzeczenia się samego siebie, własnych planów i aspiracji. „Nasz Papież, wiemy to wszyscy - mówił kard. Ratzinger - nigdy nie pragnął ocalić swego życia, zachować go dla siebie; chciał ofiarować samego siebie bez reszty, aż do ostatniej chwili, dla Chrystusa i także dla nas. Dzięki temu właśnie mógł doświadczyć, jak to wszystko, co złożył w ręce Pana, powróciło w nowy sposób: umiłowanie słowa, poezji, literatury stało się istotną częścią Jego pasterskiej misji i nadało Jego głoszeniu Ewangelii nową świeżość, aktualność i moc przyciągania — i to właśnie w czasach, gdy jest ona znakiem sprzeciwu”.
„Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie” - powiedział kard. Stanisław Dziwisz na początku Mszy św. w Bazylice św. Piotra w 20. rocznicę śmierci św. Jana Pawła II. Metropolita krakowski senior i osobisty sekretarz Papieża Polaka do 2 kwietnia 2005 r. podziękował wszystkim zgromadzonym za obecność na Eucharystii.
2 kwietnia 2005 roku, w wigilię święta Miłosierdzia Bożego, zakończył się ziemski etap życia i służby Papieża Jana Pawła II. Minęło dwadzieścia lat od tego dnia, a Kościół nadal zachowuje wzruszającą pamięć o pasterzu, który przybył do Rzymu "z dalekiego kraju", ale po długim pontyfikacie, na przełomie drugiego i trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa, stał się bliski milionom serc wiernych na całym świecie.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
