Reklama

Niedziela Małopolska

Kalungi znaczy coś pozytywnego

Gdy zapukał do drzwi naszej redakcji w Krakowie, w pierwszej chwili pomyślałam, że to student, który pomylił salę. Szybko jednak zostałam wyprowadzona z błędu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W taki sposób poznałam franciszkanina, o. Bogusława Dąbrowskiego, który od 16 lat jest misjonarzem w Ugandzie. A do redakcji przyszedł, aby poprosić o wsparcie dla dzieł, którym w Ugandzie służy. I przyniósł swoją książkę pt. „Spalić paszport”.

Jak powstała książka?

Gdy zapytałam o jej genezę, wyjaśnił: – Napisałem książkę, aby część dochodów z jej sprzedaży mogła sfinansować prowadzenie szkoły, którą otworzyłem w Ugandzie. Materiał powstawał przy okazji pisania listów do brata, do znajomych, do braci franciszkanów. I kiedy na moją misję przyjechali państwo Zyskowie, zobaczyli ten materiał i zaproponowali pomoc w wydaniu książki. Przygotowanie do publikacji trwało rok. Pan Jan Grzegorczyk, który jest dobrym pisarzem, dawał mi rady, jak to poukładać w całość.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Przyglądając się okładce, zauważyłam, że między imieniem i nazwiskiem autora znajduje się niezrozumiałe słowo. Co znaczy „Kalungi”? – pytam, a mój rozmówca wyjaśnia: – To jest imię, które mi nadali ludzie z Ugandy. „Kalungi” znaczy coś pozytywnego, dobrego. A słowo wywodzi się prawdopodobnie od określenia małpy. Jej wizerunek znajduje się w totemie plemienia, do którego zostałem przyjęty. Teraz to też jest mój totem – stwierdza, uśmiechając się o. Bogusław, i wspomina, jak spotkał króla: – Gdy się przedstawiłem, że należę do jego plemienia, to go rozbawiłem, chociaż królowi nie wypada się śmiać w miejscu publicznym.

Co jest jej atutem?

Książkę czyta się jednym tchem. Już same tytuły kolejnych części (np. „Oswajanie Afryki”, „U ojców białych”, „Gdy skromność nie jest cnotą”, „Afrykański katolik, a duchy i czary”, czy „Uliczne szaleństwa i plaga samosądów”) mogą przyszłemu czytelnikowi uświadomić zawartość publikacji. Jej autor, opowiadając o wydarzeniach i przeżyciach, nie kryje prawdy o sobie. I może właśnie to stanowi, obok mało znanych historii związanych z Afryką, atut tej książki. Trudno mi uwierzyć, że współzałożyciel misji w Kakooge, niedaleko Kampalii, był kiedyś, jak wspomina: „… Chłopcem chętnym «do bitki i wybitki»”. I przyznaje: „Nie podobała mi się szkoła, jej system nauczania, ustrój polityczny w Polsce… Byłem jednak buntownikiem, który chodził swoimi drogami. Nierzadko krętymi.” Co sprawiło, że znalazł się w zakonie franciszkanów? Zaskakującą odpowiedź na to i inne pytania znajdzie czytelnik w książce!

Reklama

Już bardziej uwierzę w zmagania się ze zwykłymi, ludzkimi słabościami, których doświadcza nie tyko na Czarnym Lądzie ojciec duchowny. W rozdziale pt. „Wolontariuszki; błogosławieństwo i pokusa” o. Bogusław pisze m.in.: „Wolontariuszki są dla nas wielką pomocą, ale i pokusą. Wiele razy wzbudziły we mnie tęsknotę za normalnym życiem w rodzinie. Mój kolega franciszkanin, również pracujący na misjach w Afryce, uległ powabom wolontariuszki i wystąpił z zakonu. Miłość do kobiety okazała się silniejsza niż wierność powołaniu…”. I za takie właśnie wątki szczególnie cenię autora. To opowieść do bólu prawdziwa i szczera. Autor nie idealizuje siebie i tego, co robi. Dziś mało osób duchownych ma odwagę tak otwarcie mówić i pisać o realizacji swego powołania. O. Bogusław potrafi!

W jaki sposób pomóc?

Wspomniany już Jan Grzegorczyk tak charakteryzuje autora książki: „Porwał się z motyką na słońce – na Afrykę. Chciał Ugandyjczykom głosić Dobrą Nowinę, choć nie znał języka ani kultury. Miał tylko góralskie serce, które, wg recepty mjr. Hubala, rzucał przed przeszkodę. Co prawda, Bachleda-Curuś powiedział mu kiedyś, że nie jest żadnym góralem, bo pochodzi z Nowego Sącza, ale każdy, kto widział Bogusia w akcji, wie, że jest on esencją „górala”. Mógłby się urodzić w Poznaniu czy Szczecinie i byłby nim. Góral to ten, który się wspina, choćby nie miał szans na osiągniecie szczytu. Bo szczyt jest tam, dokąd człowiek zdoła dotrzeć”.

Tak się składa, że możemy o. Bogusławowi pomóc dotrzeć na kolejne szczyty, które stara się zdobyć. Kupując jego książkę, już pomagamy założonej przez niego szkole. Gdy dopytuję o inne sposoby wspierania misji, wyjaśnia: – Można zaadoptować dziecko z Ugandy i zapewnić mu pomoc i wykształcenie. To jest 100 euro na rok i wtedy taki uczeń otrzymuje pieniądze na rozwój i naukę. Ponadto wszyscy mogą nas wesprzeć, modląc się w intencji misji. Cenne jest także cierpienie ofiarowane przez chorych. To też bardzo wielki dar.

Już za chwilę rozpocznie się rok szkolny. Może znajdą się szkoły, których uczniowie zainteresują się losem swych rówieśników w dalekiej Ugandzie? Polecam książkę, polecam jej autora i ideę, której służy! Zapewniam, że warto dzieła o. Bogusława Dąbrowskiego wesprzeć!

2017-08-24 10:11

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Siejba słowa

Cykl homiletyczny bp. Ignacego Deca „Siejba słowa” liczy już 30 tomów. Dwa najnowsze: 29. - obejmujący homilie z pierwszych czterech miesięcy 2012 r. oraz 30. - zawierający homilie z maja i czerwca 2012 r. dotarły właśnie do naszej redakcji. Pierwsze dziesięć tomów cyklu, który ukazuje się od 1996 r., obejmowało homilie opracowane tematycznie - np. w pierwszym znalazły się homilie i rozważania skierowane do alumnów, w drugim - do kapłanów i osób życia konsekrowanego itd. „W lutym 2004 r. zostałem wezwany przez papieża św. Jana Pawła II do przejścia z katedry profesorskiej na katedrę biskupią do Świdnicy. Od samego początku posługa biskupia była wypełniona głoszeniem Bożego słowa, i to w większym wymiarze, niż to było przedtem” - pisze bp Ignacy Dec we Wstępie do jubileuszowego, 30. tomu. Tym ważniejsze stało się kontynuowanie cyklu „Siejba słowa”, a zmiany, które w nim nastąpiły, to publikowanie homilii w układzie chronologicznym oraz - od tomu 11. - nadawanie kolejnym tomom tytułów zaczerpniętych z haseł duszpasterskich poszczególnych lat. Dwa najnowsze tomy, obejmujące homilie z roku 2012, zostały zatytułowane: „Kościół naszym domem”. „Było to ważne hasło nawiązujące do pojęcia domu, zwłaszcza rodzinnego” - wspomina Ksiądz Biskup i dodaje: „Porównanie Kościoła do domu wskazuje na wartość wspólnoty Kościoła w kształtowaniu umysłu i serca człowieka”. W obu tomach znajdziemy nawiązanie do różnych aspektów tego tematu, a także wątki związane z aktualnymi wydarzeniami w diecezji. Do najważniejszych w tym czasie zaliczyć trzeba wizytę abp. Celestino Migliorego - nuncjusza apostolskiego w Polsce, który ogłosił bł. Jana Pawła II patronem miasta Świdnicy.
CZYTAJ DALEJ

Papież do kapłanów: to miłość, a nie doskonałość jest źródłem wiarygodności

2025-06-06 09:41

[ TEMATY ]

kapłani

Vatican News

Leon XIV skierował przesłanie do kapłanów z diecezji regionu Île-de-France, z okazji ich jubileuszowego spotkania. Zachęcił ich, aby zakorzeniali swoje życie i kapłaństwo „w coraz głębszej, osobistej i autentycznej miłości do Jezusa, który uczynił was swoimi przyjaciółmi i upodobnił was do siebie na wieczność; oraz w hojnej i bezwarunkowej miłości do waszych wspólnot”.

To już drugie przesłanie, jakie podczas swego niespełna miesięcznego pontyfikatu Leon XIV kieruje do Kościoła we Francji. Pierwszym był list, skierowany do biskupów i wiernych z okazji 100. rocznicy kanonizacji św. Teresy z Lisieux, św. Jana Marii Vianneya i św. Jana Eudesa. Drugie natomiast do kapłanów z diecezji należących do stołecznego regionu Île-de-France, którzy zgromadzili się w stolicy Francji podczas jubileuszowego spotkania.
CZYTAJ DALEJ

„Pielgrzymi nadziei” zaśpiewali w Gościszowie

2025-06-06 13:27

Anna Zenka

Organizatorami byli - parafia Matki Bożej Częstochowskiej i Szkoła Podstawowa im. Jana Pawła II (przy wsparciu Rady Rodziców).

Do konkursu zgłosiło się 30 wykonawców – zespoły i soliści. Nad oceną wokalnych zmagań czuwało jury w składzie: Izabela Surdyk, Iwona Molak, Marek Łętowski. Po krótkiej i bardzo zgodnej debacie Jury konkursu przyznało 18 nagród w 6 kategoriach i jedną nagrodę Grand Prix.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję