U karmelitanek bosych w Boże Narodzenie nie obowiązuje reguła milczenia. Benedyktynki-sakramentki celebrują uroczystość tak samo, jak przed wojną. W obu zakonach nie ma dodatkowego nakrycia na wigilijnym stole
Kiedy 24 grudnia w Klasztorze Mniszek Bosych Zakonu Najświętszej Maryi Panny z Góry Karmel przy ul. Wolskiej wybije godz. 16.00 siostra wyznaczona przez Matkę Przeoryszę zaczyna uroczyste śpiewanie „Martyrologium” opowiadającego o najważniejszych wydarzeniach z historii Zbawienia. Pozostałe zakonnice ubrane w białe płaszcze formują procesję i tak idą do chóru, czyli wewnętrznej kaplicy. W ostatniej parze orszaku są dwie najmłodsze siostry, które niosą zapalone świece. Za nimi podąża jeszcze jedna siostra z tekstem „Martyrologium”. Wspólnota klęka na słowa „In Bethlehem Judae”, a powstaje na „Nativitas Domini nostri”.
W chórze śpiewane są nieszpory i odmawiana jest modlitwa. Około godz. 18.00 karmelitanki ponownie formują procesję i z radosną kolędą „Bóg się rodzi” przechodzą do refektarza. Tam czytana jest Ewangelia o Narodzeniu Pańskim. Następnie Matka Przeorysza odczytuje życzenia przysłane na Wolską, po czym mniszki dzielą się opłatkiem, składają sobie życzenia. I zasiadają do wspólnej wieczerzy.
Prawdopodobnie opłatek, którym w tym roku będą dzielić się karmelitanki, został upieczony przez siostry benedyktynki-sakramentki mające swój klasztor przy Rynku Nowego Miasta.
Sakramentki również w Wigilię procesyjnie przechodzą do refektarza na kolację. Dla części sióstr będzie to pierwszy posiłek tego dnia. Śniadania nie je bowiem żadna z nich, a postną, bardzo lekką zupę tylko niektóre. Benedyktynki już po nieszporach dzielą się opłatkiem i składają sobie życzenia. Podczas procesji do refektarza śpiewają kolędę. Jaką? Zależy od spontanicznego wyboru kantorki.
W klasztorach klauzurowych bogata tradycja świąt Bożego Narodzenia skoncentrowana jest na duchowej głębi. – W świecie zewnętrznym zgiełk przygotowań sprawia, że nie ma czasu na dobre przeżycie Adwentu. A w same święta ma się już tylko ochotę odpocząć. Także od tego, co Najważniejsze. W klasztorze natomiast wszystkie nasze wysiłki skoncentrowane są na tajemnicy Wcielenia – mówi s. Blandyna, matka przeorysza Klasztoru Benedyktynek od Nieustającej Adoracji Najświętszego Sakramentu. A s. Alicja z Karmelu przy Wolskiej wyjaśnia: – Najważniejsze w tajemnicy Wcielenia jest to, aby dostrzec miłość Boga i Jego pragnienie spotkania się z człowiekiem.
Członkinie Koła Gospodyń w Gierałtowie to ambasadorki polskiej kultury kresowej
Na Wigilię w Gierałtowie k. Nowogrodźca zapraszają dziada i ustawiają koło choinki, obok opłatka stawiają miód, a potem – kolędując w oczekiwaniu na Pasterkę – wychylają jeden kieliszek spirytusu z miodem „dla zdrowotności”. Bo wiadomo – jaka Wigilia, taki cały rok.
Gierałtów to takie dawne polskie Kresy w pigułce. Tu nie chwyta się za telefon, żeby zapytać, czy można przyjść z wizytą. Tu się po prostu przychodzi. W Wigilię nikt nie powinien być sam, w efekcie na wieczerzy jest 20-30 osób. W jednej z rodzin jedzie się specjalnie po 90-letnią babcię, by poczuła, że jest częścią wspólnoty. W drugi dzień świąt na wieś wychodzą kolędnicy. Dziś są to dzieci, ale jeszcze 30-40 lat temu byli to stateczni panowie – tacy, którzy chodzili do kościoła, mieli we wsi – jak tu mówią – poważanie. Tych kolędników określano mianem Starszych Braci. Ubrani w staromodne kożuchy obchodzili domostwa z dobrą nowiną.
Do wersji od lat istniejącej w naszej przestrzeni internetowej niezbędnika katolika, która każdego miesiąca inspiruje do modlitwy miliony katolików, dołączamy wersję papierową. Każdego miesiąca będziemy przygotowywać niewielki i poręczny modlitewnik, który dotrze do Państwa rąk razem z naszym tygodnikiem w ostatnią niedzielę każdego miesiąca.
Leon XIV przyjął na audiencji pielgrzymów i biskupów, którzy przybyli do Rzymu z okazji wczorajszej beatyfikacji Floriberta Bwany Chuiego, 26-letniego Kongijczyka. W gronie papieskich gości byli m.in. bliscy nowego błogosławionego, w tym jego matka, a także członkowie Wspólnoty Sant’Egidio, do której należał. W przemówieniu Ojciec Święty podkreślił, że bł. Floribert to człowiek pokoju, który nigdy nie zgadzał się na zło, wzór dla współczesnej młodzieży.
Zwracając się do zebranych i nawiązując do wczorajszych uroczystości beatyfikacyjnych, które odbyły się w rzymskiej Bazylice św. Pawła za Murami, Leon XIV przywołał słowa swojego poprzednika. „Floribert Bwana Chui (...) jako chrześcijanin modlił się, myślał o innych i postanowił być uczciwy, mówiąc «nie» brudowi korupcji. To właśnie znaczy mieć czyste ręce; podczas gdy ręce, które handlują pieniędzmi, brudzą się krwią. (…) Być uczciwym to świecić w dzień, to szerzyć światło Boga, to żyć błogosławieństwem sprawiedliwości: zwyciężać zło dobrem” – mówił, za papieżem Franciszkiem.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
