Reklama

Oaza drogą ku chrześcijańskiej dojrzałości

Obserwując wielość ruchów rozwijających się dzisiaj w Kościele, można chyba zaryzykować stwierdzenie, że większość z nich ma swe korzenie w Oazie, czyli w Ruchu Światło-Życie. W diecezji kieleckiej ok. 600 osób jest formowanych we wspólnotach oazowych, a ok. 150 osób w Domowym Kościele, który również zrodził się z Ruchu Światło-Życie.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W diecezji kieleckiej Oaza powstawała w latach 70., a jej początki sięgają wspólnoty, która rozwijała się pod kierunkiem ks. Mieczysława Rusieckiego przy kościółku Trójcy Świętej. Założycielami tej grupy byli uczniowie sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, twórcy Oazy. Obecnie stanowią oni trzon Centrum Formacyjnego w Carlsbergu, w Niemczech (m.in.: ks. Ireneusz Kopacz, ks. Jacek Herma, ks. Kazimierz Ćwierz). Wkrótce Oaza została powiększona o grupę młodzieży z "plastyka" (zajmowali się nią wówczas m.in.: ks. Tadeusz Śmiech, ks. Jerzy Słupik, ks. Ryszard Niemiec). Wówczas już dość silna grupa kielecka uczestniczyła w ogólnopolskiej Oazie w Krościenku.
Początek lat 80. to etap dynamicznego organizowania się i umacniania Oazy w diecezji. W 1982 r. diecezjalnym moderatorem został ks. Benon Olejnik. Rekolekcje wyjazdowe odbywały się wtedy w Rabce i jej okolicach, a także w Chęcinach, Dębnie, Grodzisku na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Chociaż były to trudne czasy stanu wojennego, to jednak Oazę charakteryzował silny nurt patriotyczny i ciągły napływ ochotników. Wówczas ok. 1200 osób brało udział w letnich turnusach oazowych.
W połowie lat 80., zgodnie z inspiracją ks. Blachnickiego, zaczęły powstawać Kręgi Rodzinne dla małżonków, wychowanych w ruchu oazowym. Dynamiczny rozwój nowych ruchów w Kościele (np. neokatechumenatu, Odnowy w Duchu Świętym) uszczuplił, a zarazem uporządkował szeregi Oazy. Program realizowanej formacji oazowej obejmuje najpierw ewangelizację, później 3-letni okres deuterokatechumenat zakończony włączeniem do diakonii, czyli służby we wspólnocie parafialnej. Organizowanie ruchu oazowego w parafiach wymaga sporo pracy i regularności oraz przygotowania teoretycznego ze strony duszpasterzy. W formacji - w wychowaniu człowieka do świętości - jest zachowana ciągłość oraz element dostosowania do potrzeb oazowiczów, np. do ich wieku.
Zasady życia wspólnot służby liturgicznej Światło-Życie odnoszą się bezpośrednio do realizacji tzw. Dziesięciu Kroków. Praca wg tych 10 punktów-drogowskazów stanowi codzienność wszystkich oazowiczów. Wyznaczają je słowa -klucze, określające rym pracy: Jezus Chrystus, Niepokalana, Duch Święty, Kościół, Słowo Boże, Modlitwa, Liturgia, Świadectwo, Nowa kultura, Agapa.
Spotkania formacyjne grup oazowych odbywają się obowiązkowo raz w tygodniu. Cztery razy w roku mają miejsce dni wspólnoty w parafii św. Józefa. Rekolekcje wakacyjne - bardzo ważne w toku rocznej pracy oazy, trwają 15 dni, natomiast 7-dniowe rekolekcje ewangelizacyjne odbywają się podczas ferii zimowych. W oazie mogą uczestniczyć uczniowie od IV klasy szkoły podstawowej. Ostatnio zaobserwowano zmianę wiekową kadry animatorskiej w kierunku młodzieży starszej (studenckiej i pracującej). Ścisły warunek cotygodniowych spotkań formacyjnych sprawił, że Oaza znacznie lepiej zakorzeniła się w mieście, niż na wsi.
Do najsilniejszych ośrodków oazowych w diecezji należą: Kielce (parafie: św. Józefa, św. Jadwigi, Ducha Świętego, św. Stanisława) oraz Busko, Pińczów, Chmielnik i Jędrzejów. Siedziba diecezjalna Ruchu Światło-Życie znajduje się w Kurii Diecezjalnej, przy ul. Jana Pawła II nr 3.
Oaza pracuje systematycznie przez cały rok. Okresem największej jej aktywności są jednak wakacje (w 2002 r. odbyło się 13 turnusów). Ks. Sławomir Sarek, diecezjalny moderator Oazy, wraz z grupą animatorów uczestniczył w XVIII Kongregacji Odpowiedzialnych Ruchu Światło-Życie, która odbyła się na Jasnej Górze w dniach: 28 lutego - 3 marca br. pod hasłem: Ku dojrzałości chrześcijańskiej. Od 16 do 20 marca, w parafii Niepokalanego Serca NMP w Kielcach głosił rekolekcje ks. Jan Mikulski, krajowy moderator Kościoła Domowego (Oazy Rodzin).
Z Ruchu Światło-Życie została wyłoniona idea i wypracowana metoda walki o trzeźwość narodu. Jest ona realizowana w ramach Krucjaty Wyzwolenia Człowieka, skupiającej osoby, które podejmują dobrowolną abstynencję od alkoholu, jako formę postu. Ten rodzaj abstynencji jest łączony z modlitwą w konkretnej intencji. Intencje bywają różne - dotyczą głównie uzależnień alkoholowych, ale i uzdrowienia relacji w rodzinach, próśb o wyleczenie z ciężkiej choroby, itp.
Nasza kielecka, diecezjalna "Księga Czynów Wyzwolenia" powstała na początku lat 80., a na jej karty wpisywani są pełnoletni członkowie Krucjaty (w diecezji jest ich ok. 500). Ideę Krucjaty pielęgnuje jedna z gałęzi Ruchu Światło-Życie - Diakonia Wyzwolenia.
Oaza jest mocno osadzona w strukturach Kościoła, ma swoją bogatą historię i dobre metody formacyjne, odznaczające się spójnością i konsekwencją. Do Oazy mają zaufanie księża i ludzie świeccy, każdy może w niej odnaleźć swoje miejsce i rozwijać swoje życie duchowe. A ci, którzy rozpoczęli formację w Oazie jako młodzi ludzie, kontynuują ją nadal, odnajdując się w Domowym Kościele.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zmiany kapłanów 2025 r.

2025-05-19 08:45

[ TEMATY ]

zmiany księży

zmiany personalne

zmiany kapłanów

Karol Porwich/Niedziela

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Jubileusz 2025: chcą wyznać, że rodzina jest potrzebna

2025-05-30 17:47

[ TEMATY ]

rodzina

małżeństwo

Rzym

Vatican Media / ks. Marek Weresa

30.05.2025 w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.

30.05.2025 w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.

Przyjechali do Rzymu, bo jak sami wskazują, chcą Panu Bogu podziękować: za małżeństwo i rodzinę, dar potomstwa, codzienną radość i miłość. W Roku Jubileuszowym przybywają do grobów Apostołów, bo wiedzą, że potrzebują budować swoje życie rodzinne na nadziei, którą jest Jezus Chrystus. Dziś w Watykanie rozpoczyna się Jubileusz rodzin, dzieci, dziadków i osób starszych.

Spotkanie jubileuszowe potrwa od piątku, 30 maja do niedzieli, 1 czerwca. Centralnym punktem będzie Msza św. pod przewodnictwem Papieża Leona XIV. To wydarzenie przyciągnie do Wiecznego Miasta ponad 60 tysięcy wiernych ze 120 krajów, ze wszystkich kontynentów. W sobotę (31 maja) grupy z Polski spotkają się na Mszy św. w Bazylice Matki Bożej Większej. Liturgii o godz. 14:00 będzie przewodniczył abp Wiesław Śmigiel, przewodniczący Rady ds. Rodziny Konferencji Episkopatu Polski.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję