Reklama

Niedziela Podlaska

Dar pamięci

Niedziela podlaska 11/2019, str. II

[ TEMATY ]

pamięć

Stanisław Szcześniak

Bp Tadeusz Pikus odsłonił i poświęcił tablicę upamiętniającą bp. Aleksandra Mościckiego

Bp Tadeusz Pikus odsłonił i poświęcił tablicę upamiętniającą bp. Aleksandra Mościckiego

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W sobotę 2 marca w parafii pw. Trójcy Przenajświętszej w Ciechanowcu miało miejsce szczególne wydarzenie – odsłonięcie i poświęcenie tablicy upamiętniającej bp. Aleksandra Mościckiego (1898 – 1980), w przeszłości biskupa pomocniczego diecezji łomżyńskiej, pochodzącego z miejscowości Tworkowice, należącej do ciechanowieckiej parafii.

Ks. Tadeusz Kryński – proboszcz parafii, witając gości podkreślił zasługi bractwa kurkowego w licznych akcjach charytatywnych i duszpasterskich, dziękując im za to.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Mszy św. przewodniczył i kazanie wygłosił bp Tadeusz Pikus, ordynariusz drohiczyński. Ksiądz biskup nawiązując do liturgii słowa przywołał zdanie wypowiedziane przez artystę Michała Anioła: „drobiazgi składają się na doskonałość i wielkość”, podkreślając wielkie znaczenie osobistej pracy człowieka nad sobą każdego dnia i w każdym elemencie. Pasterz diecezji mówił również, w nawiązaniu do Księgi Syracydesa, że okiem w sercu człowieka jest sumienie i to ono skłania nas do wyboru najdoskonalszej drogi do świętości. Przed rozpoczęciem Mszy św. ksiądz biskup dokonał również poświęcenia masztu z flagą narodową, przypominając przy tym o konieczności pamięci i modlitwy za tych, którzy polegli za naszą ojczyznę.

Cieszy fakt, iż pomysłodawcą i głównym sponsorem odsłoniętej tablicy byli bracia kurkowi, zrzeszeni w Ciechanowieckim bractwie, którzy jak sami podkreślają, chcieli odwdzięczyć się biskupowi, który zawsze wyciągał do nich pomocną dłoń.

Uroczystość zgromadziła wielu przedstawicieli bractwa kurkowego z całej Polski, samorządów, szkół i parafian ciechanowieckich. Swoją obecnością zaszczycili również przedstawiciele rodziny wyżej wymienionego biskupa.

2019-03-13 10:57

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ławeczka dla Elwiry Kamińskiej

[ TEMATY ]

pamięć

2 grudnia 2019 r. w Zespole Pałacowo-Parkowym w Koszęcinie odsłonięto pomnik-ławeczkę Elwiry Kamińskiej, wybitnej tancerki, choreografa, pedagoga i współzałożycielki Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”. Symbolicznego odsłonięcia ławeczki dokonali: Marszałek Województwa Śląskiego Jakub Chełstowski, Dyrektor Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk” Zbigniew Cierniak oraz rodzina fundatora pomnika – Karola Cebuli.

Autorem projektu ławeczki jest Marek Maślaniec, absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Pomnik Elwiry Kamińskiej stanął przy pawilonie jej imienia, w którym do dziś znajduje się sala baletowa – miejsce jej wieloletniej pracy. Fundatorem ławeczki jest rodzina Karola Cebuli, zmarłego w tym roku przyjaciela „Śląska”, uhonorowanego w 2015 r. nagrodą „Maecenas Silesiae” za okazywaną Zespołowi hojność i wsparcie działań programowych.
CZYTAJ DALEJ

Siostra księdza, który skrytykował dr Jagielską: Brat napisał prawdę, gdyż ginekolog zabiła dziecko

2025-05-01 18:55

[ TEMATY ]

Oleśnica

Fundacja Pro-Prawo do życia

Siostra ks. Grzegorza o jego zatrzymaniu: „modlił się w celi”. Z siostrą kapłana rozmawiała Aneta Zvarik - Fundacja Pro-Prawo do życia.

– Mamy 22 kwietnia br., wtorek, dzień po Świętach Wielkanocnych. Pani brat, ksiądz Grzegorz, zmaga się z zapaleniem oskrzeli, a do tego jest fizycznie wyczerpany po intensywnym Triduum Paschalnym. Co wydarzyło się tego dnia?
CZYTAJ DALEJ

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku

2025-05-01 16:30

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Karol Porwich/Niedziela

Nawet kiedy człowiek zapomina o Bogu, kiedy myśli, że Go nie ma lub że umarł, to jednak Bóg nie zapomina o człowieku. Czyż może niewiasta zapomnieć o swym niemowlęciu, ta, która kocha syna swego łona? A nawet, gdyby ona zapomniała, Ja nie zapomnę o tobie. Oto wyryłem cię na obu dłoniach, twe mury są ustawicznie przede Mną (Iz 49, 15-16) – powie Bóg.

Jezus znowu ukazał się nad Jeziorem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: «Idę łowić ryby». Odpowiedzieli mu: «Idziemy i my z tobą». Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie ułowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: «Dzieci, macie coś do jedzenia?» Odpowiedzieli Mu: «Nie». On rzekł do nich: «Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie». Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: «To jest Pan!» Szymon Piotr, usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę – był bowiem prawie nagi – i rzucił się wpław do jeziora. Pozostali uczniowie przypłynęli łódką, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko – tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli rozłożone ognisko, a na nim ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: «Przynieście jeszcze ryb, które teraz złowiliście». Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości sieć nie rozerwała się. Rzekł do nich Jezus: «Chodźcie, posilcie się!» Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im – podobnie i rybę. To już trzeci raz Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje». I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję