MARIA FORTUNA-SUDOR: – W jakich okolicznościach po raz pierwszy wyruszył Ksiądz na pielgrzymi szlak?

KS. WOJCIECH LECH: – Mój katecheta, ks. Andrzej Górski z parafii pw. św. Anny w Łapczycy, chodził na pielgrzymki, gdy byłem jeszcze małym szkrabem. Kiedyś zapytał mnie, czy byłem na pielgrzymce. Gdy odpowiedziałem, że nie, on stwierdził: „No to w tym roku idziesz po raz pierwszy.” Od tamtego czasu nie wyobrażam sobie wakacji bez pielgrzymki.

– Co sprawia, że wraca Ksiądz na pielgrzymi szlak?

– Przez pierwsze lata pielgrzymowałem z bocheńską grupą nr 6 bł. Marii Teresy Ledóchowskiej. Myślę, że w dużej mierze im zawdzięczam to, że jestem księdzem. Oni modlili się o moje powołanie do kapłaństwa. Dzięki rozmowom, atmosferze, która panowała w grupie, dzięki paniom, traktującym mnie jak własnego syna, czułem sie jak w domu i co roku wracałem na pielgrzymi szlak. Od 9 lat chodzę z grupą nr 19 św. Kingi – góralsko-lachowską grupą folklorystyczną. To górole z Doliny Dunajca (Łącko) oraz lachy sądeckie (Podegrodzie). Autentyzm, który płynie z ich postawy, ubogaca mnie każdego dnia. To jest niezwykle piękne, gdy grupa wchodzi na Jasną Górę – piękni, dumni, kolorowi i rozmodleni pielgrzymi. Za świadectwo, za to, że niezmiennie co roku są, jestem niezmiernie wdzięczny i pątnikom z grupy 6, i z 19.
Na pielgrzymce człowiek styka się z dwoma rzeczywistościami. Pierwsza to trud, zmęczenie, niedogodności noclegowe. To wynika z faktu, że pielgrzymka ma charakter pokutny. Ale jest i druga rzeczywistość, która sprawia, że chętnie wracam na pielgrzymi szlak. To są przede wszystkim relacje. Ta z Panem Bogiem, w której się pielgrzym umacnia, i ta z innymi pątnikami. Pomimo że idziemy spoceni, umordowani, czasem śmierdzący (śmiech), ale wzajemnie się wspieramy. Zawiązuje się wspólnota, w której czujemy się jak jedna wielka rodzina.

– Co w ciągu 17 minionych pielgrzymek uważa Ksiądz za szczególnie cenne?

– To przede wszystkim atmosfera. Tam nie ma ludzi, którzy są na siebie obrażeni, którzy mają przysłowiowego focha. Wszyscy przeżywamy ten sam stan, bo wszyscy jesteśmy zmęczeni. Wszyscy się modlimy, wszyscy niesiemy pewien bagaż… Takiej atmosfery, jaka panuje na pielgrzymce, nie ma w żadnym innym miejscu.

– A co okazało się najtrudniejsze?

– Mierzenie się z ludzkimi problemami, o których dowiaduję w drodze i nie jestem w stanie ich rozwiązać. To trudne i bolesne sprawy. Czasem dzieci idą, aby prosić Boga, za wstawiennictwem Maryi, o dar uzdrowienia taty czy w ogóle rodziców z alkoholizmu. Innym razem ktoś ofiarowuje trud i cierpienie, aby uratować małżeństwo bliskich osób przed rozwodem.

– W czasie pielgrzymki ksiądz ma szczególną rolę...

– Ksiądz jest do tańca i do różańca (uśmiech). Pewne predyspozycje charakterologiczne kapłana odbijają się na powierzonej mu grupie. On ma wpływ na to, jaka atmosfera w niej panuje. Oczywiście, pielgrzymka ma charakter pokutny, ale w drodze jest miejsce na zabawę, śpiew, taniec. To także głoszone konferencje i okazja do rozmów, dyskusji. To czas przeznaczony na spotkania; te z Panem Bogiem i te z drugim człowiekiem. Spowiedzi, które mają miejsce w drodze, są inne. To niejednokrotnie zwierzanie z problemów i przeciwności, a nie tylko wymienianie grzechów. Uważam, że przynajmniej raz w życiu człowiek powinien pójść na pielgrzymkę, żeby doświadczyć pątniczego trudu. Zauważyłem też, że zawsze na koniec, obok radości płynącej z dotarcia na Jasną Górę, pojawia się także smutek, że to już koniec. I pątnicy pytają, dlaczego tak krótko, a przecież tarnowska pielgrzymka trwa 9 dni! Ale wtedy warto ich przekonać, aby zabrali to, co przeżyli, do swego codziennego życia. A poza tym mówimy sobie, że widzimy się za rok.

– Pielgrzymka to także konkretne intencje pątników.

– Wszyscy je niosą i każda jest ważna. Często pielgrzymi, zwłaszcza młodzi, wyruszają z takich typowo ludzkich pobudek; dziewczyna idzie, żeby poznać chłopaka. On szuka żony. Ale po kilku dniach przychodzą i mówią; „Proszę księdza, to nie jest już takie ważne, abym znalazła tego męża. Cieszę się, że tu jestem, że mogę się modlić, że mogę rozpoznać swoją drogę życiową…”. Są też pielgrzymi, którzy idą w intencji swych rodzin. I z każdym dniem przybywa radości i ufności, a pątnicy stają się w drodze zupełnie innymi ludźmi. Pielgrzymi modlą się także za swych kapłanów. W trakcie pielgrzymki jest dzień kapłański. Dziękujemy wtedy za księży, którzy nas ochrzcili, prowadzili do bierzmowania, których mamy w parafiach.

– A z jakimi intencjami pielgrzymuje na Jasną Górę Ksiądz Wojciech?

– Jeszcze przed wstąpieniem do seminarium modliłem się o rozeznanie swego powołania. Mam też główną intencję, która towarzyszy mi od lat; modlę się, abym był dobrym i świętym kapłanem, abym potrafił służyć tym, do których mnie Pan posyła. W tym roku będę się także modlił o ukończenie doktoratu z prawa kanonicznego. Idę prosić Matuchnę, żeby mi w tym pomogła.

– Czego się można nauczyć na pielgrzymim szlaku?

– Po pierwsze, pokory (śmiech). Nieraz udajemy herosów. A na pielgrzymce szybko tracimy siłę, energię i okazuje się, że bez pomocy drugiego będzie nam trudno dojść do celu. Uczymy się także wdzięczności, zarówno do idących z nami i wspierających nas w drodze, jak i tych, którzy nas przyjmują w swych domach na nocleg. Gdy przychodzą pielgrzymi, właściciele domów, mieszkań, często przenoszą się do jednego pokoju, aby swym gościom umożliwić nocny odpoczynek. I jesteśmy im wdzięczni za każdy metr kwadratowy podłogi.

– Powiedział Ksiądz, że właściwie każdy powinien przynajmniej raz w życiu wejść na pielgrzymi szlak. Zapytam przekornie; a po co?

– Aby sprawdzić siebie. Nie tylko sprawdzić, ale także poznać. Znaleźć odpowiedzi na pytania: jaki naprawdę jestem, jaką mam relację z Bogiem, jak podchodzę do samego siebie i drugiego człowieka. W drodze nie ukryjemy egoizmu, pychy, naszego wygodnictwa. Tam wszystko wychodzi na jaw.

W tym roku po raz 37. wyruszy w kierunku Jasnej Góry Piesza Pielgrzymka Tarnowska. Pątnikom będzie towarzyszyć hasło „Parafia wspólnotą uczniów Chrystusa”. W parafiach trwają już zapisy na pielgrzymkę, która rozpocznie się 17 sierpnia, a na stronie: pielgrzymkatarnowska.pl/ można poznać szczegóły m.in. na temat udziału.