Jego inicjatorem jest legniczanin Bernard Marek Adamowicz, a do tej pory ukazały się już trzy jego edycje: „Mój Jan Paweł II”, „Być razem” i ostatnia „Życie zadane”. Obecnie trwają przygotowania do IV edycji, która będzie zatytułowana: „Czas ucieka, wieczność czeka”.

To już pięć lat

– To, co się zaczęło już przed 5 laty, jest tak interesujące dla twórców, a jak się okazało także dla odbiorców, o czym świadczą wystawy w kolejnych miejscach, że projekt pod nazwą „Medalierskie rozmowy z Janem Pawłem II” po prostu warto kontynuować – mówi o projekcie jego autor. – Stworzył się od tej pierwszej odsłony cykl dwuletni, stąd wynika, że rok 2020 powinien być premierą kolejnej edycji. Ten rok jest wyjątkowym, bo w nim będziemy świętować 100. rocznicę urodzin Karola Wojtyły – Jana Pawła II. Żeby utrzymać formułę projektu – czyli rozmowy – potrzebny jest temat, o czym będziemy rozmawiać. W urodziny można rozmawiać o życiu, o tym, co się wydarzyło w chwili urodzin, a podpowiedź sformułowania tematu, pewnego sposobu patrzenia na życie, też ofiarował nam sam bohater tego jubileuszu – Jan Paweł II.

Wadowice to nie tylko kremówki

– Kiedy odwiedzał rodzinne Wadowice, siedząc między domem a kościołem, opowiadał o życiu: „tu wszystko się zaczęło”. Przypomniał, że tu i życie się zaczęło, i szkoła, teatr, kapłaństwo, opowiadał o kolegach, o koleżankach, o wycieczkach, nawet jak się w szkole czasem przezywali, cytował role teatralne, wspominał także smak kremówek – o tych wszystkich drobiazgach mówił w sposób wyjątkowy, mówił, wydobywając ogromną pozytywność tego wszystkiego. Pokazując znaczenie każdego szczegółu, tworzącego życie.

Wtedy podpowiedział też klucz pozwalający rozumieć i przeżywać życie. Mówił, że z okna domu rodzinnego widział ścianę kościoła a na niej słoneczny zegar z napisem: „Czas ucieka, wieczność czeka”. To zestawienie upływającego czasu, w którym rozgrywa się nasze życie i czekającej wieczności, czekającego spełnienia tego życia – spełnienia, które jest słowem bardzo pozytywnym – to pozwala człowiekowi przeżywać każdą chwilę, każdy szczegół w sposób wyjątkowy, w sposób dobry, nawet jeśli są to momenty trudne. I to jest ciekawy temat, bo dotykający każdego człowieka, w każdej sytuacji. I o tym chcemy rozmawiać – kontynuuje pan Adamowicz.

3 etapy

Organizacyjnie powstawanie projektu jego inicjator dzieli na trzy etapy: – I etap to jest wysłuchanie tego, co Jan Paweł II ma nam do powiedzenia na temat czasu i wieczności. Potem echo, które głosem artystów wyrazi się w formie właściwej dla nich – bo to są przecież medalierskie rozmowy z Janem Pawłem II. A trzecim etapem będzie zaproszenie bardziej otwarte, poprzez wystawę, do rzeszy odbiorców przychodzących te prace oglądać.

Słucham i odpowiadam

Zaproszenie do medalierów już zostało sformułowane i przesłane. Do niego dołączona została antologia wypowiedzi papieskich o czasie i wieczności.

– To głos rozmówcy, bo w rozmowie o to chodzi, by wysłuchać drugiej strony, z którą chcemy rozmawiać. To nie może być monolog. Rozmowa jest wtedy, kiedy słucham i odpowiadam, kiedy słucham, prezentuję swoje zdanie, mój punkt widzenia. To może być akceptacja wobec tego, co usłyszałem, to może być znak zapytania, może to też być niedowierzanie czy protest, ale to ma być moje, osobiste. Tak samo będzie z pracami, które będą w różnych stylistykach, będą afirmowały pewne treści, ale będą też zapewne znaki zapytania – mówi pan Bernard.

Prace trwają

Na dziś deklarację udziału zgłosiło ok. 80 twórców z całej Polski, a także osoby z zagranicy. Dołączyły do tego projektu wszystkie środowiska akademickie, profesorowie z wielkim dorobkiem. Czasem mijamy ich dzieła na ulicach, trzymamy w rękach monety przez nich zaprojektowane. Zakres zaproszonych to reprezentatywny krąg dla polskiej sztuki medalierskiej.

– Mam nadzieję, że także szlak wystawowy będzie mógł iść przez całą Polskę, w tym przez Legnicę. Już formułuję swoje zaproszenie. Może ten rok 2020 będzie także dla nas okazją do głębszej refleksji nad naszym czasem i wiecznością. Czas jest czymś, co każdy z nas ma do swej dyspozycji. Coś, co ma wykorzystać, spożytkować, wydobywać; coś najpiękniejszego, co można wydobyć w życiu. Może trzeba także swój czas zobaczyć w perspektywie wieczności. Zapraszam – dodaje pomysłodawca projektu.