Reklama

Święto Miłosierdzia Bożego

Niedziela w Chicago 17/2003

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach

Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Łagiewnikach

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

"Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była Świętem Miłosierdzia" (Dz 299) - powiedział Jezus do św. s. Faustyny w Wilnie, w 1934 r. Mówił o tym pragnieniu aż 14 razy. Dwa lata później Jezus dał powód dla ustanowienia tego święta: "Pragnę, aby Święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników" (Dz 699). Natomiast 17 lutego 1937 r. dodał: "Dusze giną, mimo Mojej gorzkiej męki, daję im ostatnią deskę ratunku, to jest święto Miłosierdzia Mojego" (Dz 965). Z tym dniem, a ściślej mówiąc - ze spowiedzią św. i Komunią św., przyjętą w tym dniu związana jest największa obietnica: zupełnego odpuszczenia win i kar (por. Dz 300 i 1109).
Święto to ma być dniem szczególnej czci Boga w tajemnicy Jego Miłosierdzia, które jest źródłem i motywem wszystkich dzieł wobec człowieka, a szczególnie dzieła odkupienia. Jest to także dzień szczególnej łaski dla wszystkich, zwłaszcza dla grzeszników, którzy najbardziej Miłosierdzia Bożego potrzebują. Wielkość tego Święta polega m. in. na tym, że wszyscy ludzie, nawet nawracający się w ten dzień, mogą uczestniczyć we wszystkich łaskach, jakie Jezus przygotował. Mogą je otrzymać zarówno poszczególne osoby, jak i całe wspólnoty. Jedynym warunkiem jest zaufanie: "Kto ufa Miłosierdziu Mojemu, nie zginie, bo wszystkie sprawy jego Moimi są, a nieprzyjaciele rozbiją się u stóp podnóżka Mojego" (Dz. 723).
Jezus pragnie, aby w tym dniu obraz Miłosierdzia był publicznie uczczony. Jednocześnie chce, by kapłani mówili o Jego niezgłębionym Miłosierdziu, a wszyscy dokonywali uczynków miłości miłosiernej wobec bliźnich i z ufnością korzystali z sakramentu pojednania i Eucharystii. Jezus nie ograniczył swej hojności do jednego dnia w roku. Obiecał, że będzie nieustannie wylewał całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła Miłosierdzia.
Wiele zrobił dla wprowadzenia obchodów tego Święta ks. Sopoćko, spowiednik św. s. Faustyny. W 1936 r. uzyskał on zezwolenie na wydrukowanie obrazków z modlitwą zawierzenia (Dz 711). Jednocześnie czynił usilne starania o ustanowienie Święta. W rozmowie z s. Faustyną, 29 lipca 1937 r., powiedział, iż "pomimo trudności, dzieło to jednak postępuje naprzód i niewiele pozostaje do jego urzeczywistnienia" (Dz 1254).
Niestety, wybuch II wojny światowej zahamował wszystkie prace. Jednak już podczas okupacji w sposób spontaniczny wierni oddawali cześć Miłosierdziu, szczególnie w pierwszą niedzielę po Wielkanocy. Na oficjalny kult zezwolił ówczesny metropolita krakowski, abp Karol Wojtyła. Natomiast oficjalnie Święto ustanowił, najpierw dla archidiecezji krakowskiej, obecny metropolita krakowski kard. Franciszek Macharski Listem na Wielki Post w 1985 r. Następnie inni księża biskupi wprowadzali to Święto w swoich diecezjach.
W roku 1995, na prośbę Episkopatu Polski, Stolica Apostolska wydała dekret zezwalający na obchodzenie tego Święta we wszystkich diecezjach w Polsce, przy zachowaniu przepisów liturgicznych obowiązujących w tym dniu.
Jan Paweł II w 1999 r. ustanowił Święto Miłosierdzia Bożego dla całego Kościoła. Po raz pierwszy było ono obchodzone w 2000 r., roku Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa.
Chciejmy zatem i dzisiaj uczcić to Święto gorącą modlitwą oraz przystąpieniem do sakramentów pojednania i Komunii św.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

"Najsłodsze Serce Jezusa - Ty nas ratuj!", czyli wiara silniejsza niż wojna

2025-06-26 21:16

[ TEMATY ]

Serce Jezusa

Adobe Stock

W obliczu życiowych wyzwań, trudności oraz zmienności czasów, często jedynym i najważniejszym oparciem dla człowieka jest ufność w Bożą miłość.

Lubotyń to mała wieś położona na pograniczu Mazowsza i Podlasia. Chociaż początki osadnictwa w tamtym rejonie sięgać mogą średniowiecza, na kartach historii wzmianki o nim pojawiają się dopiero w XIX w. Nigdy nie była to wielce wyróżniająca się gmina. Po spisie ludności dokonanym w latach 20. XX w. liczyła 47 domostw, w których mieszkało 411 mieszkańców, a spośród nich 337 było katolikami. Kiedy 18 lat później, we wrześniu 1939 r., najpierw wojska hitlerowskie, a w ślad za nimi sowieckie najechały ziemie Polski Lubotyń znalazł się pod okupacją naszych wschodnich sąsiadów. Tak pozostało, aż do lata 1941 r., kiedy to po wypowiedzeniu przez Niemców wojny ZSRR, wieś przeszła we władanie hitlerowskiego napastnika. Wojenne zawirowania nie przeszkodziły jednak tamtejszej ludności w podejmowaniu praktyk religijnych.
CZYTAJ DALEJ

Zmiany kapłanów 2025 r.

Maj i czerwiec to miesiąc personalnych zmian wśród duchownych. Przedstawiamy bieżące zmiany księży proboszczów i wikariuszy w poszczególnych diecezjach.

Biskupi w swoich diecezjach kierują poszczególnych księży na nowe parafie.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę bp. Andrzeja Przybylskiego: Uroczystość świętych Apostołów Piotra i Pawła

2025-06-27 12:36

[ TEMATY ]

rozważania

bp Andrzej Przybylski

BP KEP

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedziele w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

Gdy Piotr i Jan wchodzili do świątyni na modlitwę o godzinie dziewiątej, wnoszono właśnie pewnego człowieka, chromego od urodzenia. Umieszczano go codziennie przy bramie świątyni, zwanej Piękną, aby wchodzących do świątyni prosił o jałmużnę. Ten, zobaczywszy Piotra i Jana, gdy mieli wejść do świątyni, prosił ich o jałmużnę. Lecz Piotr, przypatrzywszy się mu wraz z Janem, powiedział: «Spójrz na nas!» A on patrzył na nich, oczekując od nich jałmużny. «Nie mam srebra ani złota – powiedział Piotr – ale co mam, to ci daję: W imię Jezusa Chrystusa Nazarejczyka, chodź!» I ująwszy go za prawą rękę, podniósł go. A on natychmiast odzyskał władzę w nogach i stopach. Zerwał się i stanął na nogach, i chodził, i wszedł z nimi do świątyni, chodząc, skacząc i wielbiąc Boga. A cały lud zobaczył go chodzącego i chwalącego Boga. I rozpoznawali w nim tego człowieka, który siedział przy Pięknej Bramie świątyni, aby żebrać, i ogarnęło ich zdumienie i zachwyt z powodu tego, co go spotkało.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję