W grudniu 1943 r., dzięki staraniom prof. dr Tadeusza Konopińskiego i dr Juliusza Nowaka-Dłużewskiego, uruchomiono w Kielcach tajne komplety na poziomie uniwersyteckim. Studia prowadzono pod patronatem okupacyjnego Uniwersytetu Poznańskiego, czyli Tajnego Uniwersytetu Ziem Zachodnich. Wydział prawa został zorganizowany i działał pod opieką Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.
Pierwsze zajęcia dla I roku polonistyki odbyły się 16 grudnia 1943 r. Nieco później uruchomiono wykłady z historii, prawa, medycyny, chemii, farmacji, prawa kanonicznego i germanistyki. Pod koniec okupacji ilość słuchaczy na wszystkich kursach wynosiła ponad 250 osób. Kadra naukowa - ponad 50. profesorów, docentów, adiunktów i asystentów, rekrutowała się z pracowników różnych polskich uczelni. Filozofią kierował prof. dr Ludwik Jaxa-Bykowski, polonistyką - dr Juliusz Nowak-Dłużewski, historią - ks. prof. dr Józef Umiński, germanistyką - dr Franciszek Boehm, chemią - prof. Jerzy Suszko, prof. Stanisław Glixelli i dr Helena Malinowska, farmacją - dr Helena Malinowska, medycyną - dr Józef Kalisz, prawem cywilnym i kanonicznym - ks. prof. Piotr Kałwa.
Wykłady z architektury i urbanistyki, w ramach filii Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, prowadził w swojej pracowni prof. Bohdan Pniewski. O randze kursów architektury świadczą nazwiska wykładowców: prof. Jana Zachwatowicza, Kazimierza Skórewicza, Zygmunta Kamińskiego.
Zajęcia, wykłady i ćwiczenia z przedmiotów humanistycznych organizowano w kilku punktach miasta, najczęściej w mieszkaniach prywatnych. Na zajęcia z chemii i medycyny wykorzystywano pracownie zakładu badania środków żywności oraz pomieszczenia szpitala przy ul. Kościuszki. Na zapleczu jednej z aptek urządzono laboratorium chemiczne. Zajęcia z historii prowadzono w miejskim archiwum.