Potrzebujemy odkrywać na nowo piękno liturgii, zwłaszcza młodzież, która często ma problemy, żeby odnaleźć siebie i swoje miejsce w przestrzeni Eucharystii – wyjaśnia ks. Adam Czeponis, moderator Diecezjalnej Diakonii Liturgicznej Ruchu Światło-Życie, w rozmowie z ks. Adrianem Putem
Ks. Adrian Put: Proszę przypomnieć, czym jest KODAL.
Ks. Adam Czeponis: KODAL jest to Kurs Oazowy Dla Animatorów Liturgicznych. Celem tych rekolekcji specjalistycznych jest pogłębienie świadomego, czynnego i owocnego uczestnictwa w liturgii, a zarazem przygotowanie do pełnienia funkcji ceremoniarza, precentorki czy animatora liturgicznego w zgromadzeniu liturgicznym. Istotnym elementem tego czasu jest, aby wychować dojrzałego człowieka odpowiedzialnego za kształtowanie dzieła odnowy liturgicznej w naszej diecezji, dojrzałego, w rozumieniu nie walczącego o coś, ale animującego w sposób racjonalny życie liturgiczne, przy ścisłej współpracy z osobami duchownymi. KODAL jest czasem warsztatów praktycznych (Szkoła Posług Liturgicznych), zdobywania wiedzy (Synteza Liturgiczna) oraz pogłębiania ducha liturgii (Eucharystia, liturgia godzin, Szkoła Duchowości Liturgicznej, modlitwa).
Te rekolekcje mają już swoją historię w naszej diecezji. Od kiedy KODAL jest organizowany na naszym terenie?
Od 23 stycznia do 1 lutego 1993 r. zorganizowano pierwszy na terenie diecezji KODAL, który odbył się w domu rekolekcyjnym „Emaus” w Zielonej Górze, a moderatorem był ks. Piotr Spychała. KODAL od samego początku ma swoje wypracowane fundamenty, program, ale wiadomo, że przez te wiele lat pewne akcenty zmieniają się i również te rekolekcje przeszły, czy przechodzą pewne modyfikacje. Młodzież jest dzisiaj zupełnie inna niż w 1993 r. Aktualnie bardzo długo pracujemy nad tym, by materiał, który przedstawiamy uczestnikom dostosować do możliwości i pragnień aktualnego młodego pokolenia.
Do kogo kierowane są te rekolekcje?
Zważywszy na nasze możliwości noclegowe, KODAL adresowany jest do młodych, głównie z Ruchu Światło-Życie, którzy odkryli swoje powołanie i miejsce w kościele, posługując w Diakonii Liturgicznej, ale i również do pozostałych młodych ludzi, którzy chcieliby pogłębić swoją duchowość liturgiczną oraz podjąć konkretną funkcję na rzecz Kościoła. Myślę, że dzisiaj wszyscy potrzebujemy nieustannie odkrywać na nowo piękno liturgii, zwłaszcza młodzież, która często niestety ma problemy, żeby odnaleźć siebie i swoje miejsce w przestrzeni Eucharystii. Młody człowiek, jeżeli ma zapłonąć gorliwością, to musi rozumieć, jaki ma sens i cel uczestnictwo we Mszy św., poznać jej tajemnice, symbole. Jeżeli to pominiemy w formowaniu młodych ludzi, to niestety nie możemy dziwić się, że po sakramencie bierzmowania opuszczają nasze świątynie.
Jednak w tym roku i miejsce, i czas KODAL-u są nietypowe. Kiedy więc i gdzie jest planowany KODAL?
KODAL jest planowany w nietypowym dla nas terminie: 27 grudnia 2020 – 3 stycznia 2021 w Łagowie Lubuskim. Wpływ na termin i miejsce ma niestety sytuacja pandemiczna w naszym kraju. Jest też dobra wiadomość, w rekolekcjach mogą uczestniczyć osoby z Głogowa i okolic, dla których do tej pory ze względu na inny termin ferii zimowych było to wręcz niemożliwe.
Zapisy na KODAL już trwają. Gdzie można więcej dowiedzieć się o rekolekcjach i jak się zapisać?
Więcej na temat rekolekcji można przeczytać na stronie Diecezjalnej Diakonii Liturgicznej www.ddl.org.pl, a same zapisy są prowadzone przez nasze Centrum Ruchu Światło-Życie, www.zapisy.lubuskaoaza.pl .
Kilka tysięcy pielgrzymów przybyło do Krzeszowa 15 sierpnia na patronalne święto Wniebowzięcia NMP. W tym roku wspólnej modlitwie przewodniczył kardynał Dominik Duka, prymas Czech. W homilii podczas Mszy św. odpustowej prymas przypomniał min, że „Krzeszów łączy ludzi różnych narodów i kultur”. Podkreślał, że Europa jest kontynentem bogatym etnicznie i kulturowo, a jej wspólnymi korzeniami jest chrześcijaństwo i wspólna wiara, która łączy pokolenia. Z prymasem Czech rozmawiał ks. Waldemar Wesołowski
Ks. WW:: Kiedy po raz pierwszy był ks. Kardynał w Krzeszowie?
Kard. Dominik Duka - Przed laty pierwszą wizytę zorganizował ks. Marian Lewicki (ksiądz z Polski pracujący w Czechach, przyp. red.). Była to pielgrzymka z naszymi seminarzystami z diecezji Hradec Kralove. Dzisiaj to chyba już piąty raz jestem w Krzeszowie. Przedostatni raz byłem na początku tego wielkiego remontu, jaki miał tu miejsce. Podpatrywaliśmy wtedy jak można starać się i dobrze wykorzystać dotacje unijne na konserwację zabytków. W diecezji Hradec Kralove również i nam udało się wyremontować dwa obiekty. To benedyktyńskie opactwo Broumov oraz barokowy kompleks szpitalny Kuks.
Ks. WW: Dzięki temu ma Eminencja możliwość porównania tego, jak Krzeszów wyglądał kiedyś i jak wygląda dzisiaj, i jaką pełni rolę?
Kard. DD: Już, kiedy przekroczyliśmy granicę, jadąc do Krzeszowa, powiedziałem, że można podziwiać, jak Polska rośnie. Kiedy patrzymy na piękno krzeszowskiego opactwa, możemy z punktu widzenia neutralnego obserwatora spytać: kto łączy narody, kto łączy ludzi? To ten, kto staje się animatorem wymiany kulturowej. Zarówno tutaj, jak i u nas, w Czechach to robi Kościół. Trzeba pamiętać, że dawniej ludy zamieszkujące te tereny mówiły jednym językiem. Po II wojnie znaleźliśmy się w nowej sytuacji. Tej wspólnoty już nie było. Dopiero po upadku komunizmu możliwe było odbudowanie wzajemnych więzi. Na nowo pojawiły się wspólne pielgrzymki, również na Śnieżkę, ale nie tylko. Trzeba też pamiętać np. o Dniach Kultury Chrześcijańskiej Polsko - Czeskich. To są ważne inicjatywy, bo to jest okazja do umacniania wiary. Myślę też, że przemiany, jakie zaszły i w Czechach, i w Polsce, zarówno w sferze społecznej, politycznej i gospodarczej, zainicjowane zostały przez Kościół po obu stronach granicy.
Ks. WW: A jaka jest dzisiaj sytuacja Kościoła czeskiego?
Kard. DD: W pierwszych latach po upadku komunizmu przeżywaliśmy ogromny entuzjazm i wzrost zainteresowania religią. Obserwowaliśmy odnowę życia zakonnego, seminaryjnego, odnowę wydziałów teologicznych. Niestety, przyszedł czas stagnacji. Jednak w ostatnich trzech, czterech latach widać poprawę. Nie obserwujemy spadku liczby wiernych uczestniczących w życiu religijnym. To, co jest chyba najważniejsze, to zainteresowanie i świadomość religijna młodego pokolenia, młodzieży i dzieci.
Ks. WW: A jak wygląda sytuacja z powołaniami?
Kard. DD: Powołań nie jest dużo, ale jest więcej niż w poprzednich latach. Dla nas wielką pomocą są księża z Polski i ze Słowacji. Dzięki duchownym i ich pracy Kościół w Czechach jest, jest mocniejszy i liczniejszy niż w czasach komunizmu. Dwie trzecie kapłanów to już nowa generacja. Przed tą nową generacją stoi wielkie wyzwanie - jak przeprowadzić nową ewangelizację?
Ks. WW: Czy z polskich księży jest Ksiądz Kardynał zadowolony?
Kard. DD: Tak. Zwłaszcza w tych pierwszych chwilach, po przemianach ustrojowych byli bardzo potrzebni. Księża z Polski odtworzyli kontakty ze świeckimi, z władzami, ze szkołą, urzędami. Oni nie bali się, mieli doświadczenie, byli przygotowani do dialogu. Dlatego pomogli odtworzyć relacje społeczne. Wielu z nich tak przyzwyczaiło się do życia w Czechach czy na Morawach, że czują się jak u siebie w domu. Poza tym księża, zakonnicy z Polski nieśli nie tylko pomoc duszpasterską, sakramentalną, ale też ubogacili ludzi na płaszczyźnie myśli teologicznej, filozoficznej i religijno-kulturalnej.
Ks. WW: Jakie najważniejsze zadania stoją teraz przed Kościołem czeskim?
Kard. DD: Myślę, że najważniejsze, to odzyskać wszystkich ochrzczonych. Ponad połowa z nich nie uczestniczy w życiu liturgicznym. To efekt braku formacji i przygotowania duchowego w czasach komuny. A drugie zadanie to reforma katechezy. I tutaj bardzo pomocne okazało się spotkanie w Warszawie na poziomie episkopatów Polski, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi i Ukrainy. Pokazało nam wiele perspektyw w tym względzie.
Dziękuję za rozmowę.
Doroczna procesja eucharystyczna zorganizowana przez Napa Institute - katolicką organizację z Kalifornii, która dąży do ”odnowy Kościoła katolickiego i przemiany kultury”- miała miejsce 14 października w centrum Nowego Jorku. Organizatorzy “dziękowali Bogu" za to, że w czasie wydarzenia powstrzymał deszcz - sztorm `Nor’easter`, który zalał Nową Anglię poprzedniego dnia i pozwolił, aby procesja mogła spokojnie przejść przez Times Square podczas popołudniowego szczytu komunikacyjnego.
Przed wyruszeniem procesji około 5 tysięcy osób zgromadziło się w katedrze św. Patryka na godzinę świętą i Mszę św.
Uroczystościom towarzyszył piękny Sztandar Trzcielskiej „Solidarności,” który poświęcony 15 listopada 1981 r. był wtedy jedynym związkowym sztandarem w całym powiecie międzyrzeckim
W sierpniu 2025 r. minęło 45 lat od powstania Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność.” Także w Trzcielu w niedzielę 5 października odbyły się uroczyste obchody 45-lecia powstania ruchu „Solidarności”, który zmienił historię Polski i stał się symbolem odwagi, jedności oraz walki o wolność i sprawiedliwość.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
