Jego przedmiotem były zabawy animacyjne, a zajęcia prowadziła profesjonalna instruktorka. W spotkaniu uczestniczyły różne osoby na co dzień pracujące z dziećmi i młodzieżą: salezjanie, wychowawcy świetlicy i klubu środowiskowego, wychowawcy wypoczynku, animatorzy oratorium zarówno z Łodzi, jak i z Woźniakowa k. Kutna oraz zaproszeni goście. Szkolenie dało możliwość przećwiczenia całej gamy zabaw, dlatego w ruch poszły balony, chusta animacyjna, lina, kartki i piłeczki. Nie zabrakło elementów muzyki, zabaw bez rekwizytów oraz konkurencji grupowych.
Salezjańskie Oratorium im. św. Dominika Savio od ponad dwudziestu lat działa jako stowarzyszenie. Głównym celem jego działalności jest prowadzenie placówek wsparcia dziennego – świetlicy i klubu środowiskowego. W ten sposób oratorium przy salezjańskim dziele na ul. Wodnej, świętujące w tym roku 100 lat, realizuje swoją misję. Składają się na nią: praca wychowawcza z dziećmi, szczególnie zaniedbanymi, organizacja wypoczynku zimowego i letniego, formacja animatorów oraz szkolenia i kursy.
Kurs nie odbyłby się, gdyby nie pomoc materialna osób, które rozliczając się z urzędem skarbowym w 2021 r., ofiarowały swój 1%. W imieniu uczestników oraz władz stowarzyszenia Oratorium św. Dominika Savio w Łodzi składamy serdeczne podziękowania.
W Warszawie zakończyły się dziś pięciodniowe zajęcia Szkoły Animatorów Misyjnych (SAM) II stopnia. Po dwóch latach pandemii zajęcia odbyły się stacjonarnie i powróciły do Centrum Formacji Misyjnej. Tegorocznej szkole towarzyszyło hasło „Razem budzimy do misji”. Uczestnicy zajęć zapoznawali się z Papieskimi Dziełami Misyjnymi (PDM) oraz różnymi formami misyjnej współpracy. Uczyli się jak mówić o misjach dzieciom, młodzieży i dorosłym. Uczestnicy – kapłan, siostra zakonna i 15 osób świeckich – otrzymali dyplomy ukończenia SAM.
O życiu Kościoła w Ugandzie opowiedział ks. dr Leonard Sanyu z Ugandy. Następnie ks. dr Mariusz Boguszewski z Papieskiego Stowarzyszenia Kościół w Potrzebie mówił o pomocy duszpasterskiej i charytatywnej w tych regionach świata, gdzie chrześcijaństwo jest najbardziej prześladowane. Było też spotkanie z wolontariuszami z Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego, którzy dzielili się doświadczeniem z wolontariatu misyjnego w Zambii.
Orędzie na 62. Światowy Dzień Modlitw o Powołania, który rozpocznie się w najbliższą niedzielę, 11 maja br., Ojciec Święty Franciszek podpisał już w trakcie swojej choroby, w Poliklinice Gemelli. Prawie w całości jest ono refleksją nad nadzieją w kontekście powołań. Doskonale to rozumiemy, bo każde nowe powołanie jest dla Kościoła znakiem nadziei.
Brak powołań budzi w Kościele niepokój o przyszłość i rodzi pytania, jak dalej będzie wyglądać posługa głoszenia Słowa Bożego i uświęcania ludzi, skoro dotkliwie odczuwamy malejącą liczbę kapłanów i osób konsekrowanych. Nadzieja jednak zawieść nie może, dlatego zamiast wciąż skupiać się na obrazie pustoszejących seminariów i nowicjatów, mamy żyć pewnością wiary, że Bóg nie przestaje powoływać ludzi do zadań, które wynikają z Jego zbawczej misji. Jednak prawdziwa nadzieja mobilizuje nas do współpracy z obietnicami Boga, w tym również z obietnicą „posłania robotników na żniwo Pańskie”.
11 maja 2025 roku przypada jubileusz 25-lecia sakry biskupiej Jana Wątroby, biskupa rzeszowskiego. Z tej racji w jego rodzinnej parafii pw. św. Piotra w Okowach w Białej koło Wielunia odbyły się uroczystości jubileuszowe z udziałem kapłanów dekanatu wieluńskiego, a przede wszystkim najbliższej rodziny, przyjaciół, znajomych i wiernych z rodzinnej parafii Jubilata. Kazanie okolicznościowe z tej okazji wygłosił bp Andrzej Przybylski z Częstochowy.
W swoim słowie przypomniał najpierw, że za każdym powołaniem, misją i urzędem w Kościele stoi konkretny człowiek, z konkretną historią rodzinną, wychowaniem, edukacją szkolną i środowiskiem parafialnym. „Zanim staliśmy się w Kościele pasterzami, wyrośliśmy w konkretnej rodzinie, ukształtowały nas wartości przekazane przez rodziców, szkołę, przyjaciół i znajomych, przez parafialną wspólnotę wiary, w której uczyliśmy się służyć Bogu i ludziom – stwierdził kaznodzieja. Bp Przybylski przypomniał drogę powołania bp. Jana Wątroby, a także jego wielki wkład w stuletnią historię diecezji częstochowskiej. Bp Jan Wątroba urodził się w Wieluniu, dzieciństwo i młodość przeżył w parafii Biała koło Wielunia. Po maturze wstąpił do Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W trakcie studiów seminaryjnych odbył służbę wojskową. Wyświęcony na kapłana w 1979 roku pełnił w diecezji m.in. funkcję wikariusza w Wieruszowie, sekretarza i kapelana biskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
