Reklama

Niedziela Sandomierska

Projekt = pomoc

Fundacja Q – Ukrainie realizuje pilotażowy program wsparcia dla najbardziej potrzebujących ukraińskich uchodźców.

Niedziela sandomierska 39/2022, str. VIII

[ TEMATY ]

Fundacja Q – Ukrainie

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Wizyta mobilnego biura w Tarnobrzegu

Wizyta mobilnego biura w Tarnobrzegu

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Projekt ma wymowny tytuł „Fundacja Q – Ukrainie”, z jednej strony bowiem oznacza konkretne, czyli materialne wsparcie dla obywatelek i obywateli ukraińskich, którzy w wyniku wojny musieli uciekać do Polski, z drugiej natomiast ma symbolizować nasze zbliżenie kulturalne. Wynika to z założeń naszej działalności, czyli wspierania innych oraz krzewienia kultury. Polska agenda Międzynarodowej Organizacji ds. Migracji (OIM) poszukiwała partnerów do prowadzenia działań określanych jako „cash assistance”, czyli pomocy w formie gotówki skierowanej do uchodźców z Ukrainy pozostających w szczególnej potrzebie. Postanowiliśmy zgłosić się.

Cel projektu

Zanim fundacja została przyjęta do realizacji projektu, musiała przejść dość skomplikowaną i wnikliwą weryfikację, która zakończyła się dla niej pozytywnie – mówił Marcin Kurnik, prezes fundacji. Według szacunków do 1440 rodzin ukraińskich może trafić kilka milionów złotych. Projekt jest realizowany do końca września bieżącego roku i adresowany do wybranej grupy uchodźców, którzy muszą spełnić określone wymagania. – Z pomocy mogą skorzystać matki z dwójką, trójką i większą gromadą dzieci, matki z jednym dzieckiem w przypadku niepełnosprawności jednego z nich, osoby w wieku 50+ oraz niepełnosprawni. Nasze zadanie polega na ankietowaniu zgłaszających się w celu weryfikacji pod kątem założeń projektu. Dotychczas pozytywnie zostało zweryfikowanych ponad 600 rodzin, a pomoc przewidziana jest dla 1440. Do naszych stacjonarnych biur, jak i mobilnych, zgłosiło się o wiele więcej chętnych, ale niestety nie spełniały wymaganych kryteriów. Prosimy zatem o zgłaszanie się nie tylko uchodźców przebywających na Podkarpaciu, ale także z innych regionów. Nasze biura stacjonarne są w Nowej Dębie, Rzeszowie i Sanoku. Ponadto uruchomiliśmy dwa biura mobilne, które pojawiły się lub pojawią w wielu miejscach województwa podkarpackiego. Jest bowiem jeden podstawowy wymóg, należy stawić się w biurze osobiście, nie można złożyć ankiety przez internet lub wypełnić w rozmowie z konsultantem.

Wsparcie

Wszyscy zakwalifikowani do projektu otrzymają wsparcie w wysokości ponad 700 zł dla głowy rodziny oraz po 600 zł na każdego członka przez okres trzech miesięcy. Środki pieniężne, w zależności od woli wnioskodawcy mogą być przelane no konto w formie jednorazowej wypłaty, lub w trzech comiesięcznych transzach. – Pieniądze nie pochodzą z budżetu naszego kraju, ale z funduszy OIM. I co istotne zostaną wpompowane w polską gospodarkę, zostaną bowiem wydatkowane u nas, w Polsce – podkreślał prezes Kurnik. Fundacja Q pomaga nie tylko finansowo. Prowadzone jest również wsparcie rzeczowe. Dlatego gromadzone są również informacje dotyczące miejsc przebywania uchodźców i pojawiających się potrzeb. – OIM odpowiada na zgłaszane potrzeby, np. kilka dni temu organizacja dostarczyła lodówkę do miejsca tymczasowego zamieszkania uchodźców – mówił Marcin Kurnik. W najbliższym czasie Fundacja Q uruchomi wypożyczalnię sprzętu komputerowego. – Będziemy mieć do udostępnienia na maksimum trzy miesiące kilkaset laptopów, które będą do odbioru w biurach w Nowej Dębie i Rzeszowie. Część komputerów, pozyskanych w Stanach Zjednoczonych, trafi do polskich szkół w Gródku Podolskim i jego okolicy – informował prezes.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2022-09-21 08:04

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W Brukseli odbyło się spotkanie sekretarzy generalnych Episkopatów Unii Europejskiej

2025-04-28 17:57

[ TEMATY ]

spotkanie

Unia Europejska

episkopat

sekretarz generalny

flickr.com/episkopatnews

W poniedziałek 28 kwietnia br., w siedzibie Komisji Episkopatów Unii Europejskiej (COMECE) w Brukseli, odbyło się spotkanie sekretarzy generalnych Episkopatów Unii Europejskiej.

Spotkanie dotyczyło m.in. zagadnień związanych z aktualnymi trendami w polityce unijnej oraz miejscem Kościoła w europejskiej debacie publicznej.
CZYTAJ DALEJ

św. Katarzyna ze Sieny - współpatronka Europy

Niedziela Ogólnopolska 18/2000

[ TEMATY ]

św. Katarzyna Sieneńska

Giovanni Battista Tiepolo

Św. Katarzyna ze Sieny

Św. Katarzyna ze Sieny
W latach, w których żyła Katarzyna (1347-80), Europa, zrodzona na gruzach świętego Imperium Rzymskiego, przeżywała okres swej historii pełen mrocznych cieni. Wspólną cechą całego kontynentu był brak pokoju. Instytucje - na których bazowała poprzednio cywilizacja - Kościół i Cesarstwo przeżywały ciężki kryzys. Konsekwencje tego były wszędzie widoczne. Katarzyna nie pozostała obojętna wobec zdarzeń swoich czasów. Angażowała się w pełni, nawet jeśli to wydawało się dziedziną działalności obcą kobiecie doby średniowiecza, w dodatku bardzo młodej i niewykształconej. Życie wewnętrzne Katarzyny, jej żywa wiara, nadzieja i miłość dały jej oczy, aby widzieć, intuicję i inteligencję, aby rozumieć, energię, aby działać. Niepokoiły ją wojny, toczone przez różne państwa europejskie, zarówno te małe, na ziemi włoskiej, jak i inne, większe. Widziała ich przyczynę w osłabieniu wiary chrześcijańskiej i wartości ewangelicznych, zarówno wśród prostych ludzi, jak i wśród panujących. Był nią też brak wierności Kościołowi i wierności samego Kościoła swoim ideałom. Te dwie niewierności występowały wspólnie. Rzeczywiście, Papież, daleko od swojej siedziby rzymskiej - w Awinionie prowadził życie niezgodne z urzędem następcy Piotra; hierarchowie kościelni byli wybierani według kryteriów obcych świętości Kościoła; degradacja rozprzestrzeniała się od najwyższych szczytów na wszystkie poziomy życia. Obserwując to, Katarzyna cierpiała bardzo i oddała do dyspozycji Kościoła wszystko, co miała i czym była... A kiedy przyszła jej godzina, umarła, potwierdzając, że ofiarowuje swoje życie za Kościół. Krótkie lata jej życia były całkowicie poświęcone tej sprawie. Wiele podróżowała. Była obecna wszędzie tam, gdzie odczuwała, że Bóg ją posyła: w Awinionie, aby wzywać do pokoju między Papieżem a zbuntowaną przeciw niemu Florencją i aby być narzędziem Opatrzności i spowodować powrót Papieża do Rzymu; w różnych miastach Toskanii i całych Włoch, gdzie rozszerzała się jej sława i gdzie stale była wzywana jako rozjemczyni, ryzykowała nawet swoim życiem; w Rzymie, gdzie papież Urban VI pragnął zreformować Kościół, a spowodował jeszcze większe zło: schizmę zachodnią. A tam gdzie Katarzyna nie była obecna osobiście, przybywała przez swoich wysłanników i przez swoje listy. Dla tej sienenki Europa była ziemią, gdzie - jak w ogrodzie - Kościół zapuścił swoje korzenie. "W tym ogrodzie żywią się wszyscy wierni chrześcijanie", którzy tam znajdują "przyjemny i smaczny owoc, czyli - słodkiego i dobrego Jezusa, którego Bóg dał świętemu Kościołowi jako Oblubieńca". Dlatego zapraszała chrześcijańskich książąt, aby " wspomóc tę oblubienicę obmytą we krwi Baranka", gdy tymczasem "dręczą ją i zasmucają wszyscy, zarówno chrześcijanie, jak i niewierni" (list nr 145 - do królowej węgierskiej Elżbiety, córki Władysława Łokietka i matki Ludwika Węgierskiego). A ponieważ pisała do kobiety, chciała poruszyć także jej wrażliwość, dodając: "a w takich sytuacjach powinno się okazać miłość". Z tą samą pasją Katarzyna zwracała się do innych głów państw europejskich: do Karola V, króla Francji, do księcia Ludwika Andegaweńskiego, do Ludwika Węgierskiego, króla Węgier i Polski (list 357) i in. Wzywała do zebrania wszystkich sił, aby zwrócić Europie tych czasów duszę chrześcijańską. Do kondotiera Jana Aguto (list 140) pisała: "Wzajemne prześladowanie chrześcijan jest rzeczą wielce okrutną i nie powinniśmy tak dłużej robić. Trzeba natychmiast zaprzestać tej walki i porzucić nawet myśl o niej". Szczególnie gorące są jej listy do papieży. Do Grzegorza XI (list 206) pisała, aby "z pomocą Bożej łaski stał się przyczyną i narzędziem uspokojenia całego świata". Zwracała się do niego słowami pełnymi zapału, wzywając go do powrotu do Rzymu: "Mówię ci, przybywaj, przybywaj, przybywaj i nie czekaj na czas, bo czas na ciebie nie czeka". "Ojcze święty, bądź człowiekiem odważnym, a nie bojaźliwym". "Ja też, biedna nędznica, nie mogę już dłużej czekać. Żyję, a wydaje mi się, że umieram, gdyż straszliwie cierpię na widok wielkiej obrazy Boga". "Przybywaj, gdyż mówię ci, że groźne wilki położą głowy na twoich kolanach jak łagodne baranki". Katarzyna nie miała jeszcze 30 lat, kiedy tak pisała! Powrót Papieża z Awinionu do Rzymu miał oznaczać nowy sposób życia Papieża i jego Kurii, naśladowanie Chrystusa i Piotra, a więc odnowę Kościoła. Czekało też Papieża inne ważne zadanie: "W ogrodzie zaś posadź wonne kwiaty, czyli takich pasterzy i zarządców, którzy są prawdziwymi sługami Jezusa Chrystusa" - pisała. Miał więc "wyrzucić z ogrodu świętego Kościoła cuchnące kwiaty, śmierdzące nieczystością i zgnilizną", czyli usunąć z odpowiedzialnych stanowisk osoby niegodne. Katarzyna całą sobą pragnęła świętości Kościoła. Apelowała do Papieża, aby pojednał kłócących się władców katolickich i skupił ich wokół jednego wspólnego celu, którym miało być użycie wszystkich sił dla upowszechniania wiary i prawdy. Katarzyna pisała do niego: "Ach, jakże cudownie byłoby ujrzeć lud chrześcijański, dający niewiernym sól wiary" (list 218, do Grzegorza XI). Poprawiwszy się, chrześcijanie mieliby ponieść wiarę niewiernym, jak oddział apostołów pod sztandarem świętego krzyża. Umarła, nie osiągnąwszy wiele. Papież Grzegorz XI wrócił do Rzymu, ale po kilku miesiącach zmarł. Jego następca - Urban VI starał się o reformę, ale działał zbyt radykalnie. Jego przeciwnicy zbuntowali się i wybrali antypapieża. Zaczęła się schizma, która trwała wiele lat. Chrześcijanie nadal walczyli między sobą. Katarzyna umarła, podobna wiekiem (33 lata) i pozorną klęską do swego ukrzyżowanego Mistrza.
CZYTAJ DALEJ

Gdzie jest pochowany Franciszek?

2025-04-29 11:30

[ TEMATY ]

Rzym

Bazylika Matki Bożej Większej

Vatican News

Bazylika Matki Bożej Większej

Bazylika Matki Bożej Większej

Bazylika Matki Bożej Większej zajmuje szczególne miejsce na sakralnej mapie Rzymu. Jest najstarszą świątynią maryjną w Wiecznym Mieście. Do dziś można w niej zobaczyć mozaiki z V wieku oraz relikwię kołyski Jezusa. To właśnie tam przed obrazem Salus Populi Romani szukali rzymianie ratunku w najbardziej dramatycznych chwilach swych dziejów. Franciszek wybrał tę świątynię na miejsce swego pochówku.

Dla Papieża Franciszka Bazylika Matki Bożej Większej była najczęściej odwiedzanym miejscem poza Watykanem. Przed obrazem Salus Populi Romani, Ocalenia Ludu Rzymskiego, Franciszek modlił się na początku i na końcu wszystkich podróży zagranicznych oraz przy innych okazjach. W 2022 r. wybrał na miejsce swojego pochówku niszę w lewej nawie bocznej Bazyliki, między kaplicą paulińską, w której znajduje się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem, zgodnie z tradycją związany z Ewangelistą Łukaszem, a kaplicą rodziny Sforzów, arcydziełem Michała Anioła, pełnym architektonicznych innowacji.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję