Reklama

Zaufanie, motywacja, wsparcie

Dla mnie Domowy Kościół, to ludzie, z którymi mogę porozmawiać na każdy temat, mają te same poglądy, kierują się w życiu tymi samymi wartościami – mówi Paweł Buchowiec.

Niedziela małopolska 5/2023, str. IV

Paweł Buchowiec

Dzieci z kręgu podczas pikniku Domowego Kościoła

Dzieci z kręgu podczas pikniku Domowego Kościoła

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Sobota. Wieczór. Trwa jeszcze okres bożonarodzeniowy. Jeden z niepołomickich kręgów Domowego Kościoła (DK) przygotowuje się do corocznego kolędowania. Początek zaplanowano na godz. 17 w domu Sylwii i Wojtka Sendorków.

W tym samym kierunku

Już od progu można wyczuć atmosferę spotkania – radosny gwar, śmiech, głośne okrzyki dzieci bawiących się w przedpokoju. Kolędowanie rozpoczyna się krótką modlitwą. Później standardowo – kawa, herbata, ciasto… Przysłuchując się prowadzonym rozmowom, dostrzegam, że rodziny są ze sobą bardzo zżyte. Ich relacje nie przypominają luźnych znajomości, raczej grupę bliskich sobie przyjaciół.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

– Dla mnie DK to ludzie, z którymi mogę porozmawiać na każdy temat – myślą podobnie jak ja, mają te same poglądy, kierują się w życiu tymi samymi wartościami – mówi Paweł Buchowiec, który wraz z żoną Iwoną, w DK jest od 10 lat. I opowiada: – Mam do nich pełne zaufanie. Wiem, że mogę przyjść z każdym swoim problemem. Często wydaje się, że sytuacje, które na nas spadają, są nie do przezwyciężenia. Później dzielimy się nimi w kręgu i odkrywamy, że inni borykają się dokładnie z takimi samymi problemami, i że ktoś już przez to przeszedł, i wie jak, nam doradzić.

Reklama

– Przyjaciele z kręgu motywują nas do rozwoju duchowego, do pogłębiania relacji z Bogiem, angażowania się w wydarzenia Kościoła – podkreśla Basia Wolińska, która, wraz z mężem Łukaszem, również jest w DK od 10 lat. I dodaje: – Wielu ludzi nie ma takiego środowiska, w którym wszyscy patrzą w tym samym kierunku i „ciągną” innych do przodu. Widzę, że DK wiele nam daje jako małżeństwu, przez to, że możemy czerpać przykład od innych.

Po prostu przyjaźń

Spotkania DK odbywają się raz w miesiącu, jednakże dla kręgu z Niepołomic to stanowczo za mało.

– Zdarza się, że prosimy siebie nawzajem o to, aby zostać ojcem czy matką chrzestną dla któregoś z dzieci w kręgu – mamy wtedy pewność, że pociecha będzie przez tę osobę wspierana i omadlana – tłumaczy Dorota Janeczko, która wraz z mężem Radosławem należy do DK 10 lat. I zaznacza: – Spotykamy się też prywatnie. Bardzo lubię nasze „babskie” wyjścia. Najczęściej idziemy na kawę do którejś z niepołomickich kawiarni. Jest to dla nas chwila wytchnienia, odskoczni od codziennych obowiązków, czas w którym po prostu możemy się wygadać, pośmiać, odpocząć.

– Spotykamy się też tylko w męskim gronie. Mężczyźni mają nieco inne spojrzenie na świat niż kobiety, więc czas spędzony w takim towarzystwie jest nam bardzo potrzebny – śmieje się Wojtek Sendorek. I kontynuuje: – Na spotkaniach poruszamy m.in. tematy wychowania naszych dzieci, dzielimy się związanymi z pracą trudnościami, doradzamy, co najlepiej w danej sytuacji zrobić.

Jak w rodzinie

Rodziny z kręgu są dla siebie ogromnym wsparciem, zawsze mogą liczyć na bezinteresowną pomoc.

Reklama

– W zeszłym roku, przed świętami Bożego Narodzenia, zachorowaliśmy na COVID-19. Kwarantanna kończyła się dokładnie 24 grudnia. Pamiętam, że napisałam na oazowej grupie na Facebooku, że nie mamy możliwości zrobienia zakupów. Odzew był natychmiastowy – w ciągu 15 min. pod naszymi drzwiami pojawił się „wór” produktów – śmieje się Iwona Buchowiec. I dodaje: – Pary z kręgu, nie tylko zapełniły naszą lodówkę, ale również postanowiły pomóc w przygotowaniach. I tak pod naszymi drzwiami znalazło się ciasto Sylwii, innym razem sałatka Doroty, własnej roboty bułki Łukasza, tiramisu Basi…

– Jednakże pomoc nie sprowadza się jedynie do czasu kwarantanny – wtrąca Paweł. I zaznacza: – Dobrym przykładem są przeprowadzki. Zawsze jest to akcja zbiorowa, wszyscy faceci z kręgu wspólnie wynoszą, przewożą, czy skręcają meble. Gdy nasz Franek trafił do szpitala, a ja byłem na delegacji z pracy, Dorota cały dzień spędziła z Iwką na izbie przyjęć, a Sylwia w tym czasie zajmowała się Łucją, Madzią i Natalką.

Przedstawione rodziny należą do parafii Dziesięciu Tysięcy Męczenników w Niepołomicach. Parą prowadzącą jest Grażyna i Marcin Migas, a opiekunem kręgu – proboszcz parafii ks. Stanisław Mika.

Ku lepszym relacjom

Domowy Kościół to nie tylko relacje, ale również zobowiązania, które małżeństwa podejmują, aby umacniać swoje rodziny. Te najważniejsze sprowadzają się do codziennej modlitwy osobistej, małżeńskiej i rodzinnej, oraz czytania Pisma Świętego.

– Nie wiem, czy gdybyśmy nie byli w oazie, modlitwa rodzinna byłaby tak częsta. Dzieląc się na spotkaniach tym, co nam wyszło, a co nie, motywujemy się wzajemnie i zachęcamy do podejmowania kolejnych prób. Czasem jest lepszy miesiąc, czasem gorszy, ale patrząc z perspektywy minionych lat, widzę, że to nas przybliża do Boga. Domowy Kościół buduje małżeństwo, buduje rodzinę, buduje osobistą relację z Bogiem – zaznacza Dorota.

Nie trzeba wiele

Reklama

Mimo trudu, jaki małżeństwa podejmują każdego dnia, jednogłośnie stwierdzają, że DK umacnia ich rodziny. Młode małżeństwa, wspominając swoje początki we wspólnocie, tłumaczą, że nie trzeba mieć ogromnej wiedzy religijnej, czy doświadczenia w Kościele, aby wstąpić do oazy.

– Do wstąpienia do wspólnoty namówiła mnie moja żona – śmieje się Wojtek. I kontynuuje: – W wieku 20 lat, można powiedzieć, że byłem osobą niewierzącą. Mimo że chodziłem do kościoła, nie było w tym żadnej relacji, zaangażowania, chodziłem bo „trzeba”. Później wstąpiliśmy do oazy i pojechaliśmy na rekolekcje. Podczas nocnego adorowania Najświętszego Sakramentu, „przyszły mi do głowy” słowa: „miej siłę walczyć o wiarę”. Ta fraza tak mocno wybrzmiała w moim sercu, że do teraz (a zdarzyło się to 10 lat temu) jest dla mnie drogowskazem, szczególnie, gdy pojawia się zwątpienie. Wiem, że gdyby nie DK i moja rodzina, nie miałbym na tyle siły, aby o tę wiarę codziennie walczyć.

Po zakończeniu naszej rozmowy, uczestnicy wyciągają śpiewniki kolędowe. Sylwia proponuje kolędę Wśród nocnej ciszy i rozpoczyna zwrotkę. Wszyscy wspólnie śpiewają, dzieci również. W powietrzu unosi się zapach kawy i radosny śpiew kolęd. Przysłuchując się, wiem już, że ich relacje nie przypominają luźnych znajomości, a raczej grupę bardzo bliskich sobie przyjaciół.

2023-01-24 11:07

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rozważania bp. Andrzeja Przybylskiego: XVII niedziela zwykła

2025-07-25 12:09

[ TEMATY ]

bp Andrzej Przybylski

BP KEP

Każda niedziela, każda niedzielna Eucharystia niesie ze sobą przygotowany przez Kościół do rozważań fragment Pisma Świętego – odpowiednio dobrane czytania ze Starego i Nowego Testamentu. Teksty czytań na kolejne niedzielę w rozmowie z Aleksandrą Mieczyńską rozważa bp Andrzej Przybylski.

Bóg rzekł do Abrahama: «Głośno się rozlega skarga na Sodomę i Gomorę, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie. Chcę więc zstąpić i zobaczyć, czy postępują tak, jak głosi oskarżenie, które do Mnie doszło, czy nie; dowiem się». Wtedy to dwaj mężowie odeszli w stronę Sodomy, a Abraham stał dalej przed Panem. Podszedłszy do Niego, Abraham rzekł: «Czy zamierzasz wygubić sprawiedliwych wespół z bezbożnymi? Może w tym mieście jest pięćdziesięciu sprawiedliwych; czy także zniszczysz to miasto i nie przebaczysz mu przez wzgląd na owych pięćdziesięciu sprawiedliwych, którzy w nim mieszkają? O, nie dopuść do tego, aby zginęli sprawiedliwi z bezbożnymi, aby stało się sprawiedliwemu to samo, co bezbożnemu! O, nie dopuść do tego! Czyż Ten, który jest sędzią nad całą ziemią, mógłby postąpić niesprawiedliwie?» Pan odpowiedział: «Jeżeli znajdę w Sodomie pięćdziesięciu sprawiedliwych, przebaczę całemu miastu przez wzgląd na nich». Rzekł znowu Abraham: «Pozwól, o Panie, że jeszcze ośmielę się mówić do Ciebie, choć jestem pyłem i prochem. Gdyby wśród tych pięćdziesięciu sprawiedliwych zabrakło pięciu, czy z braku tych pięciu zniszczysz całe miasto?» Pan rzekł: «Nie zniszczę, jeśli znajdę tam czterdziestu pięciu». Abraham znów odezwał się tymi słowami: «A może znalazłoby się tam czterdziestu?» Pan rzekł: «Nie dokonam zniszczenia przez wzgląd na tych czterdziestu». Wtedy Abraham powiedział: «Niech się nie gniewa Pan, jeśli rzeknę: może znalazłoby się tam trzydziestu?» A na to Pan: «Nie dokonam zniszczenia, jeśli znajdę tam trzydziestu». Rzekł Abraham: «Pozwól, o Panie, że ośmielę się zapytać: gdyby znalazło się tam dwudziestu?» Pan odpowiedział: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dwudziestu». Na to Abraham: «Niech mój Pan się nie gniewa, jeśli raz jeszcze zapytam: gdyby znalazło się tam dziesięciu?» Odpowiedział Pan: «Nie zniszczę przez wzgląd na tych dziesięciu».
CZYTAJ DALEJ

Dramatyczne świadectwa z Gazy – Lekarze bez Granic o głodzie i śmierci

2025-07-26 16:25

Adobe Stock

Brak żywności, wody i pomocy medycznej. W takich warunkach od miesięcy funkcjonują lekarze i mieszkańcy Strefy Gazy. Pracownicy Lekarzy bez Granic (MSF) alarmują: głód stał się bronią wojenną w konflikcie Izraela z Hamasem, a ci, którzy próbują zdobyć jedzenie, giną od kul.

„W pierwszych 6-24 godzinach poziom cukru we krwi spada. Organizm zużywa zapasy glikogenu. Po 3 dniach zaczyna rozkładać tłuszcz, a potem mięśnie, nawet serce - tylko po to, by przeżyć. Wtedy dzieci przestają płakać” - mówi dr Mohammed Abu Mughaisib, zastępca koordynatora medycznego Lekarzy bez Granic w Gazie, w nagraniu dla mediów watykańskich prosto z obozu dla uchodźców.
CZYTAJ DALEJ

Izrael/ Armia zapowiedziała dziesięciogodzinne „przerwy humanitarne” w walkach w Strefie Gazy

2025-07-27 09:21

[ TEMATY ]

Izrael

PAP/EPA/SHAHZAIB AKBER

Izraelskie wojsko zapowiedziało w niedzielę dziesięciogodzinne „przerwy humanitarne” w działaniach zbrojnych na niektórych obszarach w Strefie Gazy. Decyzja ta została ogłoszona po tym, gdy armia poinformowała o wznowieniu zrzutów z pomocą humanitarną nad palestyńską półenklawą i ustanowieniu „korytarzy humanitarnych” dla konwojów ONZ.

Jak przekazał portal Times of Israel, przerwy w działaniach zbrojnych będą wprowadzane w miejscach, w których aktualnie nie operują izraelskie siły lądowe, w tym w Al-Mawasi, Dajr al-Balah i mieście Gaza.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję