Reklama

Niedziela Kielecka

Zbliżać się do tajemnicy

Piękny śpiew, barwne stroje, emocje, wybuchy radości oraz wspomnienia – w takim klimacie odbyła gala XVII Świętokrzyskiego Festiwalu Kolęd i Pastorałek, a Chór Mała Fermata zdobył Grand Prix.

Niedziela kielecka 3/2024, str. IV

[ TEMATY ]

Kielce

TER

Mała Fermata zdobyła Grand Prix

Mała Fermata zdobyła Grand Prix

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Podczas gali (odbyła się 3 stycznia w kieleckiej bazylice katedralnej) zebrani usłyszeli najlepszych wykonawców festiwalu z Kielc i regionu świętokrzyskiego. Przed publicznością, która szczelnie wypełniła całą bazylikę katedralną, zaprezentowali się w artyści, występujący w sześciu kategoriach, wśród nich m.in. soliści, a także zespoły wokalno-instrumentalne oraz chóry i zespoły ludowe.

Znowu rekord

W tegorocznej edycji Świętokrzyskiego Festiwalu Kolęd wzięły udział 153 podmioty wykonawcze w sumie ponad tysiąc osób, co jest – jak wielokrotnie podkreślali organizatorzy – absolutnym rekordem, którym są zaskoczeni. Wśród śpiewających byli zarówno stali bywalcy festiwalu, ale także nowi wykonawcy wrażliwi na piękno polskich kolęd i pastorałek. Ta olbrzymia liczba osób biorących udział w tym wydarzeniu świadczy o niesłabnącym zainteresowaniu imprezą w naszym regionie i spełnieniu podstawowych celów festiwalu, jakimi są poznawanie bogatej polskiej tradycji kolędniczej, jak również uwrażliwienie, przede wszystkim młodych ludzi, na jej piękno i jeszcze większe rozbudzenie ruchu i śpiewu kolędowego w naszym regionie. Laureatów wybrało jury w składzie: przewodniczący ks. Paweł Rej, członkowie Paweł Czekaj, Kamil Bukowski, Urszula Frączek, Paulina Titkin. Jury wyłoniło finalistów w pięciu ocenianych kategoriach. Dodatkowo przyznano nagrodę Grand Prix.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Radośnie śpiewajmy

Reklama

Galę poprowadzili Ewa Wojciechowska i Mateusz Żelazny. Przywitali wszystkich obecnych wśród których nie zabrakło bp. Jana Piotrowskiego oraz proboszcza parafii katedralnej ks. Adama Kędzierskiego. Prowadzący galę przypomnieli historię powstania festiwalu oraz jego twórcę ks. Piotra Klimczyka. Jak zaznaczyli 17 lat temu w festiwalu brało udział niewielu wykonawców, dopiero przekształcenie tego wydarzenia w rejon eliminacyjny, który kwalifikuje do Międzynarodowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie, nadało mu rangę wielkiego wydarzenia. Liczba chcących się zaprezentować się w Festiwalu z roku na rok rosła. Zanim na scenie pojawili się nagrodzeni artyści, wystąpiła Paulina Titkin, znana wokalistka zespołu Łzy. Zaśpiewała kolędę „Jezus Malusieńki”. Po jej występie wręczano nagrody i wyróżnienia we wszystkich kategoriach. Laureaci pierwszych miejsc zaprezentowali się przed publicznością, śpiewając bożonarodzeniowe pieśni. Na zakończenie bp Piotrowski pogratulował organizatorom oraz uczestnikom festiwalu wspaniałego widowiska. Zwycięzcom życzył, aby „w Będzinie wznieśli się na wyżyny swoich umiejętności i godnie reprezentowali naszą diecezję i ziemię świętokrzyską”. Na koniec pobłogosławił wszystkich, a spotkanie zakończyła wspólna modlitwa.

Nadzieja i radość

– Festiwal to już tradycja naszego regionu, która polega na wspólnym kolędowaniu. W tym roku do przesłuchań zgłosiło się ponad tysiąc uczestników. Gratulujemy serdecznie zwycięzcom gali świętokrzyskiej, ale trzeba przypomnieć, że świętokrzyski Festiwal Kolęd i Pastorałek jest jednym z rejonów eliminacyjnych do Międzynarodowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie, gdzie będzie nas reprezentować 13 podmiotów wykonawczych. Cieszę się, że tak wiele osób bierze udział w naszym festiwalu, śpiewając kolędy, które zbliżają nas do tajemnicy Bożego Narodzenia, dając nadzieję i radość z faktu, że narodził się Jezus. (Ks. Piotr Orlikowski, dyrektor festiwalu).

Z nadzieją w przyszłość

Reklama

Dzięki Bogu od lat ten festiwal jest ważnym wydarzeniem zarówno z punktu widzenia religijnego, artystycznego i pewnej kultury bożonarodzeniowej, bo to wszystko łączy się ze śpiewem kolęd i pastorałek. Śpiew kolęd, nawet w zmieniającej się sytuacji kulturowej, obyczajowej jest głęboko zakorzeniony. Dziś ludzie w różny sposób przeżywają święta, jednak wracają do tego, co wynieśli z dzieciństwa, co zapadło im w pamięć. Tam, gdzie święta przeżywa się w duchu wiary chrześcijańskiej, kolędy są nie tylko echem, ale i głównym głosem naszego podążania do Chrystusa, który jest drogą, prawdą i życiem. Jeśli popatrzylibyśmy z perspektyw całego roku na okres Bożego Narodzenia, to jest on piękną szkołą dojrzewania w człowieku pewnych uczuć, sympatii, zdolności do przebaczenia i patrzenia z nadzieją w przyszłość. (Biskup Jan Piotrowski).

Muzyka otwiera serca

– Jednogłośnie razem z jurorami stwierdziliśmy, że potrzebne jest tworzenie takich dzieł, jak festiwale, zarówno kolęd, pastorałek i piosenek religijnych. Śpiew i muzyka religijna nie są tylko samą tradycją, nie są swego rodzaju sztuką, ale są nośnikami Ewangelii i wiary. Kolęda przede wszystkim ma być nośnikiem Ewangelii. To jest wskazówka dla naszych artystów, że wykonywanie takich utworów, to nie tylko warstwa wykonawcza, nie tylko technika, nie tylko umiejętności, ale przede wszystkim przekaz emocji i konkretnej prawdy. Dlatego – zwracam się do wszystkich osób wrażliwych – róbcie muzykę, twórzcie, bo muzyka to ta dziedzina sztuki, która otwiera serca przede wszystkim na drugiego człowieka. Jak powiedział Jimmy Page, „Muzyka to najlepszy język do poruszania serc ludzi na całym świecie”. (Ks. Paweł Rej, przewodniczący jury konkursu).

Z historii festiwalu

Pierwszym dyrektorem i inicjatorem festiwalu był śp. ks. Piotr Klimczyk, prefekt Zespołu Szkół Katolickich w Kielcach. Pasjonat muzyki, człowiek jej oddany. To właśnie on podjął się tego zadania. Drugim dyrektorem do 2021 r. przez 8 edycji był ks. kan. Andrzej Waligórski, proboszcz parafii Wiślica. Obecnie dyrektorem jest ks. Piotr Orlikowski, pracujący w parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Kielcach. Pierwsze edycje festiwalu nosiły nazwę kieleckich, diecezjalnych, dopiero z czasem, gdy wydarzenie zyskało rozgłos i swoim zasięgiem wykraczało poza ramy Kielc i diecezji, nazwa została zmieniona na Świętokrzyski Festiwal Kolęd i Pastorałek, stając się tym samym rejonem eliminacyjnym do Międzynarodowego Festiwalu Kolęd i Pastorałek w Będzinie, co trwa do dziś.

Wyniki festiwalu

Grand Prix zdobyła Mała Fermata. Laureaci w kategorii zespoły wokalno-instrumentalne młodsze: 1. miejsce Vox Dei, 2. Rozśpiewana Gromada 3. Boże Echo; w kategorii zespoły wokalno-instrumentalne starsze: 1. IM Gospel, 2. Grupa Przyjaciół, 3. Kantylena; w kategorii chóry: 1. nie przyznano, 2. Chór LO imienia św. Jadwigi Królowej w Kielcach, 3. Chór kameralny Uratowani, wyróżnienie: Chór Cantabile; w kategorii zespoły ludowe: 1. Psarzaneczki, 2. Sukowianki znad Lubrzanki, 3. Kowalanki, soliści młodsi: 1. Lena Mojecka, 2. Lena Małodzińska, 3. Anna Taranek, wyróżnienia: Alicja Bzymek, Aleksandra Szlufik; Soliści starsi: 1. Wiktoria Basiak, 2. Oliwia Perc, 3. Marika Kowalska, wyróżnienie: Mariusz Mrówka.

2024-01-16 12:54

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W Domu św. Zyty

Niedziela kielecka 8/2025, str. I

[ TEMATY ]

Kielce

Archiwum ZOL

Sercem Domu przy Wesołej jest kaplica Boga Ojca

Sercem Domu przy Wesołej jest kaplica Boga Ojca

Placówka przy ul. Wesołej w Kielcach sięga do pierwotnej misji miejsca, ponieważ dom ten jest przeznaczony dla ciężko chorych kobiet, często samotnych – mówi Agnieszka Kobielus ze Zgromadzenia Sług Jezusa, dyrektor Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego dla Przewlekle Chorych.

Aktualnie w placówce przebywa sześćdziesiąt kobiet, które wymagają stałej i wszechstronnej opieki. Ze względu na misję i charakter zakładu podmiotowe traktowanie każdej podopiecznej jest naszym priorytetem – podkreśla. – Swoją pracą chcemy pokazać, że człowiek ma niezbywalną godność i ogromną wartość do końca życia, bez względu na stan zdrowia. Nawet kiedy z medycznego punktu widzenia niewiele można zrobić, to pozostaje jeszcze towarzyszenie i obecność przy chorym – dodaje.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Kard. Ryś: diakonat nie może być aktorstwem!

2025-05-31 11:52

[ TEMATY ]

archidiecezja łódzka

Julia Saganiak

- Diakonat musi być codziennością, a nie rolą, którą odgrywa się przy ołtarzu. Musi być miłością, która nie jest udawana - mówił kard. Grzegorz Ryś podczas święceń diakonatu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję