Miód, dzięki dużemu stężeniu cukrów prostych, przyspiesza gojenie chorobowo zmienionej powierzchni błony śluzowej żołądka. Proces regeneracji tkanek wspomagają zawarte w miodzie substancje antybiotyczne, w tym związki flawonoidowe, enzymy i witaminy. W wyniku ich działań stopniowo znikają stany zapalne przy równoczesnym wzmocnieniu naczyń włosowatych i miejscowym znieczuleniu przez działanie miodu.
W leczeniu choroby wrzodowej miód należy stosować podobnie jak przy zapaleniu żołądka. Przy niedokwaśności soku żołądkowego miód powinno się przyjmować 3 razy dziennie, na 10-15 min przed jedzeniem 2-3 łyżki, po rozcieńczeniu go w szklance (lub połowie) przegotowanej zimnej wody; roztwór należy wypić duszkiem. Jeśli owrzodzenie przebiega z nadkwaśnością soków żołądkowych, miód należy przyjmować także 3 razy dziennie po 2-3 łyżki, ale na 1,5 szklanki (lub 2) wody lub ciepłego mleka, ewentualnie w naparze ziół przeciwwrzodowych. Roztwór ten należy pić małymi łykami, stopniowo. Kuracja miodowa, tak jak każda kuracja środkami naturalnymi, musi trwać dłużej – w tym przypadku 6-8 tygodni. Najkorzystniej z miodów polskich oddziałuje tu miód akacjowy. Jego dodatkową zaletą jest to, że mogą go stosować także osoby cierpiące na wrzody, ale uczulone na pyłek, który znajduje się prawie we wszystkich miodach.
Poprawia krążenie w naczyniach krwionośnych i łagodzi uciążliwą nadpotliwość.
Ćwiczenia powinno się wykonywać na boso w ciepłym pomieszczeniu (najlepiej na dywanie), wieczorem. Należy je powtarzać, w miarę możliwości nawet 10 razy, a cały zestaw ćwiczeń wykonywać przez 10 minut.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
- Wręczamy dzisiaj nagrodę człowiekowi, który w krytycznej sytuacji broni chrześcijaństwa, wiary, cywilizacji łacińskiej, interesów Państwa Polskiego, dobra narodu i bliźnich. Tak jak Bolesław Chrobry i Henryk Pobożny, stoi on z otwartą przyłbicą naprzeciwko potoków kłamstwa, pogardy i nieczystych interesów. Stoi nie z mieczem, ale z modlitwą, prawdą i dobrym słowem – mówił prof. Wojciech Polak w czasie laudacji o abp. Marku Jędraszewskim, który został laureatem Nagrody im. Henryka Pobożnego.
Wyróżnienie przyznawane przez Bractwo Henryka Pobożnego zostało wręczone metropolicie krakowskiemu w czasie uroczystości w Centrum Spotkań im. Jana Pawła II w Legnicy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
