W kościele seminaryjnym Michała Archanioła w Sandomierzu odbył się obrzęd ustanowienia nowych lektorów oraz przyjęcie kandydata do święceń diakonatu i prezbiteratu. Uroczystej Eucharystii przewodniczył biskup sandomierski Krzysztof Nitkiewicz. Wraz z nim Mszę św. sprawowali rektor seminarium oraz kapłani pracujący na uczelni. We wspólnej modlitwie uczestniczyli bliscy alumnów.
Podczas homilii bp. Nitkiewicz nawiązał do przeczytanej Ewangelii o spotkaniu Pana Jezusa z kobietą cudzołożną. – Ile razy przyjmujemy postawę sędziów, ferując wobec innych bezduszne wyroki. Jednocześnie jesteśmy hipokrytami, zapominając o naszych własnych grzechach, do których zdążyliśmy się przyzwyczaić. W takiej sytuacji trudno oczekiwać, żeby ktoś, uważający się za sprawiedliwego otworzył serce na Boże Miłosierdzie. A przecież bez niego, zginęlibyśmy już dawno. Drodzy klerycy, nie dajcie się zwieść wizji doskonałości, jaką propaguje ten świat. Lepiej być ocalonym przez Boga grzesznikiem, jak kobieta cudzołożna z Ewangelii, niż moralizatorem, który, jeśliby mógł postawiłby przed sądem samego Boga – powiedział kaznodzieja. Zaapelował jednocześnie do księży pracujących w parafiach, z których pochodzą klerycy, aby towarzyszyli im na drodze do kapłaństwa, utrzymując zarazem bliskie relacje z seminarium.
Po homilii, ordynariusz sandomierski ustanowił lektorów oraz pobłogosławił kandydatowi do święceń diakonatu i prezbiteratu. Biskup modląc się nad lektorami, wprowadził kleryków w ich nowe czynności.
Lektorowi wspólnota Kościoła powierza troskę o głoszenie Słowa Bożego, a kandydatura do święceń diakonatu jest ostatnim etapem przed ich przyjęciem. Alumni, którzy zostali ustanowieni lektorami, to: Krystian Bajdas z parafii Przemienienia Pańskiego w Jastkowicach, Tomasz Kluk z parafii św. Józefa w Nisku, Bartosz Kołodziej z parafii Wniebowzięcia NMP w Raniżowie, Tomasz Mycek z parafii św. Bartłomieja Apostoła w Padwi Narodowej, Mateusz Sklażewicz z parafii św. Marcina w Połańcu oraz Gabriel Urbaniak z parafii św. Rodziny w Trześni.
Kandydatem do święceń diakonatu i prezbiteratu został Łukasz Michalczyk z parafii św. Jana Chrzciciela w Janowie Lubelskim.
Spotkanie miało na celu wspólną modlitwę oraz omówienie planów na nadchodzący rok formacyjny. Rada rozpoczęła się Eucharystią, której przewodniczył ks. Albert Bujak, asystent oddziału KSM w Staszowie. Homilię wygłosił ks. Łukasz Kołodziej, który podkreślił znaczenie krzyża w życiu codziennym i wspólnotowym. – W naszym życiu bardzo często pojawiają się różnego rodzaju krzyże – trudności, doświadczenia. Jednak z Jezusem jesteśmy w stanie je przezwyciężyć. Niekiedy krzyżem może stać się wspólnota KSM, niekiedy krzyżem może być trudna sytuacja w oddziale, a czasem nawet przyjście na spotkanie, czy relacje z braćmi i siostrami. Ale razem z Chrystusem zawsze jesteśmy w stanie to przezwyciężyć – zaznaczył kaznodzieja. Po Mszy św. uczestnicy spotkania zapoznali się z kalendarium wydarzeń, które będzie towarzyszyć młodzieży w bieżącym roku formacyjnym. Najważniejsze z nich to: Dni Formacyjne „0” dla nowo przyjętych członków KSM, które odbędą się od 18 do 20 października w Radomyślu nad Sanem, Ogólnopolska Pielgrzymka KSM do Zabawy – 26 października, Spektakl Kształt Świętości o życiu bł. Karoliny Kózkówny – 26 października w Domu Kultury św. Józefa w Sandomierzu, Rekolekcje przed Przyrzeczeniem – 8–10 listopada, VIII Festiwal Piosenki Patriotyczno-Religijnej w Sandomierzu, Uroczyste przyrzeczenia KSM – 23 listopada w Gorzycach, połączone z zabawą andrzejkową, Rekolekcje Adwentowe – 6–8 grudnia w Radomyślu nad Sanem, Uroczyste rozpoczęcie Roku Świętego w Katedrze Sandomierskiej – 29 grudnia. Ksiądz Łukasz Chmiel, diecezjalny asystent KSM, podsumowując spotkanie, powiedział, że najbliższy rok formacyjny będzie czasem pełnym wyzwań, ale i wielkich możliwości. – Wspólnota KSM daje młodzieży nie tylko przestrzeń do rozwoju duchowego, ale i możliwość realnej odpowiedzi na wyzwania codzienności. To czas, kiedy młodzi mogą kształtować siebie w duchu wiary i odpowiedzialności – mówił.
Autorstwa Jan Matejko - fragment, Domena publiczna, commons.wikimedia
Św. Jan z Dukli
Święty Jan z Dukli urodził się na galicyjskiej ziemi, na przełęczy Karpackiej, w Dukli w 1414 r. Został dobrze wychowany przez bogobojnych rodziców. Rodzice posłali go do szkół w Krakowie. Jako młodzieniec otrzymał od Boga powołanie kapłańskie i zakonne. Wstąpił do Zakonu Franciszkanów Konwentualnych. Został wyświęcony na kapłana. Pracował w Krośnie i we Lwowie. Pod wpływem św. Jana Kapistrana przeniósł się do franciszkanów obserwantów, czyli bernardynów. I tu zasłynął jako kaznodzieja, wytrwały spowiednik, szerzyciel czci do Męki Pańskiej i Matki Bożej. Pod koniec życia stracił wzrok. Umarł w uroczystość św. Michała Archanioła, w środę 29 września 1484 r. Jan Paweł II kanonizował go 10 czerwca 1997 r. w Krośnie. Relikwie jego spoczywają w Dukli. Św. Jan z Dukli jest patronem diecezji przemyskiej. Co to znaczy, że jest naszym patronem? jakie wnioski z tego wynikają dla nas? Wynikają z tego dwa główne zadania. Po pierwsze, mamy uznać, że św. Jan jest naszym niebieskim opiekunem i orędownikiem. Stąd też winniśmy mu polecać często sprawy naszego życia. Drugie zadanie, jakie mamy wobec naszego patrona w niebie – to naśladować go w życiu. Każdy święty zostawia nam swoje chrześcijańskie życie jako testament do realizowania. Wszyscy jesteśmy zobowiązani ten testament rozpoznać i go wypełniać w kontekście naszego powołania, czyli inaczej mówiąc: jesteśmy zobowiązani do naśladowania naszych świętych. Pytamy się dzisiaj na nowo, jakie przesłanie zostawił nam św. Jan z Dukli, w czym go winniśmy naśladować? By odpowiedzieć na to pytanie, sięgnijmy do modlitwy: „Boże, Ty obdarzyłeś błogosławionego Jana z Dukli, kapłana, cnotami wielkiej pokory i cierpliwości, spraw, abyśmy naśladując jego przykład, otrzymali podobną nagrodę”. Św. Jan z Dukli wyznawał wiarę nie tylko w swoich kazaniach, ale przede wszystkim swoim życiem. Jak wyznajesz wiarę jako ojciec, jako matka, żona, mąż, dziecko, synowa, zięć? Czy Bóg zajmuje w twoim życiu pierwsze miejsce? Jeżeli w życiu Pan Bóg jest naprawdę na pierwszym miejscu, to wszystko się właściwe układa. Wiarę wyznajemy nie tylko w kościele, na modlitwie, ale całym swoim życiem. Dzisiaj, Bogu dzięki, nie prześladują nas za wiarę. Nie idziemy do więzień, nie zwalniają nas z pracy. Nie mamy niepokoju o konsekwencje naszego świadczenia o wierze.
W polskiej polityce widzieliśmy już wiele. Emocje, ostre starcia, manipulacje, a nawet oszczerstwa – to wszystko zdarzało się wcześniej. Ale kampania prezydencka 2025 roku wyznaczyła nowe „standardy”. Bo to już nie była walka na wizje, idee czy nawet programy. To była walka o wszystko – o domknięcie systemu, o bezkarność, o podporządkowanie ostatnich niezależnych instytucji. I dlatego też atak na Karola Nawrockiego przybrał kształt nie tylko brutalny, ale wręcz obrzydliwy.
Z dzisiejszej perspektywy, po ogłoszeniu przez Sąd Najwyższy ważności wyborów, a tuż przed zaprzysiężeniem nowego prezydenta, wychodzą na jaw kulisy kampanii, które powinny zmrozić krew w żyłach każdego, komu zależy na demokracji – niezależnie od sympatii politycznych.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
