Obdarzona inteligencją i pięknem, wywodząca się z możnego i wpływowego rodu Odrowążów, Bronisława mogła wieść dostatnie życie u boku męża, jednak od najmłodszych lat czuła powołanie do życia konsekrowanego, podobnie jak jej kuzynostwo: św. Jacek i bł. Czesław. Gdy miała ok. 17 lat wstąpiła do odgrywającego coraz większą rolę w polskim społeczeństwie klasztoru Norbertanek w Krakowie.
W zakonie odznaczała się nie tylko bogobojnością, ale i zmysłem organizacyjnym, szybko wybrano ją więc na przełożoną klasztoru. Niosła pomoc mieszkańcom Krakowa w chwilach największego zagrożenia, w czasie zarazy w 1224 r. opiekowała się chorymi i karmiła głodnych. Lud zwykł nazywać ją dobrodziejką. W 1241 r. ziemie polskie najechali Mongołowie, wówczas Bronisława kierowała ucieczką sióstr do pobliskich lasów. Gdy najeźdźcy opuścili kraj, z zaangażowaniem nadzorowała odbudowę zniszczonego klasztoru. Na dramatyczne wydarzenia, które dotykały państwo Piastów, zawsze patrzyła z perspektywy wiary.
Prowadziła bogate życie duchowe, przepełnione kontemplacją, praktykami pokuty i umartwiania się oraz nabożeństwem do Męki Pańskiej. Przeżywała stany mistyczne, którym towarzyszyły wizje nadprzyrodzone. Od św. Jacka nauczyła się modlitwy różańcowej, a następnie wzbogaciła nią duchowość swojego zakonu. Zmarła w opinii świętości.
Bł. Bronisława, dziewica ur. ok 1200 r. zm. 1259 r.
„Nie lękajcie się przyjąć Chrystusa i Jego krzyża” — te słowa, wypowiedziane przez Jana Pawła II w homilii na rozpoczęcie pontyfikatu 22 października 1978 roku, zapowiadały kierunek jego całego życia i nauczania. Krzyż nie był dla niego symbolem klęski, lecz drogą do miłości. A Wielki Piątek — nie końcem, ale tajemniczym przejściem w stronę zmartwychwstania.
Wielki Piątek to dzień ciszy. Milkną organy w kościołach, gasną światła, a ołtarz zostaje ogołocony — jakby cały świat na chwilę wstrzymał oddech wobec niewypowiedzianej tajemnicy krzyża. To dzień, który stawia pytania, ale nie zawsze udziela odpowiedzi. Św. Jan Paweł II swoim życiem i nauczaniem pokazał, że właśnie w cierpieniu można odnaleźć sens, nadzieję i głębię człowieczeństwa.
- Te święte trzy dni, które otwierają się dzisiaj przed nami, to szczególna okazja, by wejść, na ile się da, w głębię tajemnic Jezusa Chrystusa, Jednorodzonego Syna Bożego, Boskiego Logosu, który dla nas i dla naszego zbawienia przyjął ciało z Maryi Dziewicy – mówił abp Marek Jędraszewski podczas Mszy Krzyżma Świętego w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krakowie.
Na początku homilii arcybiskup postawił pytanie: kim jest Jezus Chrystus? Podkreślił, że nurtowało ono mieszkańców już Nazaretu w odczytanej w Liturgii Słowa ewangelicznej scenie. Dla nich jednak Chrystus na zawsze miał pozostać tylko synem Józefa – cieśli. – Czytając Ewangelię, zdajemy sobie sprawę, że wielokrotnie, mimo cudów dokonywanych przez Jezusa, mimo nadzwyczajnej mądrości Jego nauczania, wracał problem, kim On jest – zauważył metropolita i wskazał, że prawda o Jezusie – Synu Bożym przyjęła swój najbardziej dramatyczny wyraz przed sądem Kajfasza.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
