Reklama

Niedziela Łódzka

Dziękujemy za was Bogu

Z emerytowanym proboszczem – ks. Henrykiem Betlejem i obecnym proboszczem – ks. Marcinem Jarzenkowskim, w 35-lecie powstania parafii św. Łukasza w Łodzi, rozmawia ks. Paweł Gabara.

Niedziela łódzka 43/2024, str. IV

[ TEMATY ]

Łódź

historia diecezji łódzkiej

Ks. Paweł Gabara/Niedziela

Ks. Henryk Betlej i ks. Marcin Jarzenkowski – zmiana pokoleniowa proboszczów parafii św. Łukasza

Ks. Henryk Betlej i ks. Marcin Jarzenkowski – zmiana pokoleniowa proboszczów
parafii św. Łukasza

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Ks. Paweł Gabara: Księże proboszczu Henryku, 35 lat temu powstała parafia, której patronem stał się św. Łukasz. Jakie były jej początki?

Ks. Henryk Betlej: Proboszczem jest obecny tu ks. Marcin Jarzenkowski, a ja jestem księdzem emerytem, który przez ponad 33 lata był proboszczem tej parafii. Dziś jestem jej mieszkańcem. Wracając do pytania, to wszystko zaczęło się w 1989 r., kiedy abp Władysław Ziółek zaproponował mi tworzenie nowej parafii, wydzielonej z trzech parafii: Przemienienia Pańskiego, św. Franciszka z Asyżu i Matki Bożej Anielskiej. Z tego co wiem, to księdzu arcybiskupowi zależało, by każda dzielnica w Łodzi miała swój kościół i dlatego podjął decyzje o powołaniu nowej wspólnoty parafialnej. Zaczęliśmy się zastanawiać, gdzie zatem najlepiej będzie wybudować świątynię. Propozycje władz miasta były nie do przyjęcia, ponieważ dotyczyły działek na obrzeżach granic parafii, a nam zależało, by kościół był jednak w centrum osiedla. Po wielu staraniach, negocjacjach i uporze społeczności władze miasta wyraziły zgodę na lokalizację przy ul. Strycharskiej. Ponieważ na terenie parafii jest jeden z największych z łódzkich szpitali – szpital im. Mikołaja Kopernika, dlatego podjęliśmy decyzję dedykowania świątyni św. Łukaszowi, ewangeliście, patronowi pracowników służby zdrowia.

Reklama

Czy mieszkańcy parafii chcieli, by na ich osiedlu powstał kościół?

Ks. H.B.: Zdecydowanie tak, o czym świadczy fakt, że świątynia i dom parafialny zostały wybudowane w ciągu 6 lat. Niestety zdarzały się przypadki, że ktoś zniszczył ogrodzenia, ale takich aktów wandalizmu było mało. W lokalnej prasie pojawiło się również kilka artykułów, które szkalowały Kościół i podsycały niechęć do budowy świątyni, ale my wiedzieliśmy, że są to działania sterowane. Z perspektywy czasu mogę stwierdzić, że te działania jeszcze mocniej motywowały społeczność do budowy domu Bożego, a robiliśmy to własnym staraniem. Parafianie codziennie pomagali budowlańcom przy wznoszeniu murów, a później przy pracach wykończeniowych. Nie mogę nie wspomnieć m.in. panów Jerzego Kałuży, Andrzeja Radeckiego, Czesława Widerskiego, którzy całym sercem angażowali się w tę budowę. Pamiętam pana Kulkę, który przez cały okres budowy stał przy betoniarce i przygotowywał beton. Nikt tak nie robił betonu jak ten pan, ale tych osób zaangażowanych było naprawdę dużo więcej, za co dziś jestem im wdzięczny. Trzeba też wspomnieć o kobietach, które codziennie przygotowywały posiłek dla pracujących mężczyzn i pilnowały placu budowy, by nikt nam nie rozkradał materiałów budowlanych czy też nie niszczył tego, co zostało zrobione. Naprawdę ta budowa to było wielkie poruszenie i widoczne pragnienie mieszkańców, aby ten kościół powstał. Wierni wielokrotnie dziękowali mi za to, że blisko swojego domu mają kościół, do którego mogą przyjść i się pomodlić. Szczególnie robili to ludzie starsi.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Czy wraz z budową świątyni udało się zbudować żywą wspólnotę Kościoła?

Ks. H.B.: Nic tak nie jednoczy ludzi, jak wspólna modlitwa i praca. Nas zjednoczyło dzieło, ale też potrzeba wspólnego spotykania się i formacji religijnej. Od samego początku udało nam się powołać do istnienia asystę parafialną, grupy ministrantów i chór. Powstały również koła Żywego Różańca, grupa odnowy charyzmatycznej i wspólnoty Ruchu Światło-Życie. Kościół jest żywy, kiedy tworzą go ludzie. Poczułem to podczas pierwszej Pasterki, którą odprawialiśmy na placu budowy, przy dość dużym chłodzie w prowizorycznej kaplicy. Tego wieczoru rzeczywiście byliśmy jak pasterze, którzy przyszli do Betlejem. Byliśmy razem i czuliśmy się jak wspólnota.

Księże Marcinie, jest Ksiądz od dwóch lat proboszczem tej parafii, a kilkanaście lat wcześniej pracował Ksiądz w niej jako wikariusz. Jak na przestrzeni tych lat zmieniło się życie wiernych?

Ks. Marcin Jarzenkowski: Zmieniło się tak, jak w innych miejscach w Polsce, a zapewne i w Łodzi. Posługiwałem w parafii jako wikariusz cztery lata i było to dokładnie 14 lat temu, więc dzieci i młodzież, z którą się wtedy spotykałem, obecnie mijam na ulicy z własnymi rodzinami. Niektórzy z nich się przywitają, inni się tylko uśmiechają, ale są też tacy, którzy wykazują całkowitą obojętność. Na Liturgię niestety przychodzi 10 może 12% parafian. Zauważam spadek życia sakramentalnego. Niewielu rodziców obecnie decyduje się na chrzest swoich dzieci. Smutne jest też to, że bardzo wielu ludzi starszych umiera bez sakramentów, bez pojednania z Bogiem. Jako księża robimy swoje, czyli modlimy się, wychodzimy z różnymi inicjatywami, rozmawiamy podczas odwiedzin duszpasterskich, wierząc, że wcześniej czy później oni przyjdą do Boga. Co więcej, ja już dostrzegam pierwsze oznaki takiego powrotu, ponieważ widzę młodych, którzy zaczynają pojawiać się na liturgii Mszy św. Nic nam nie zatruwa głowy tak jak opinia innych o sprawach dla nas ważnych, dlatego bezpośrednie nawiązywanie relacji przynosi owoce. Chcesz wiedzieć, jak wygląda wspólnota Kościoła, przyjdź i zaangażuj się w nią, by to ty i ja ją tworzymy.

W ostatnich latach wprowadził Ksiądz do świątyni relikwie św. Jana Pawła II, św. Floriana, św. Siostry Faustyny. Dlaczego akurat relikwie tych świętych?

Ks. M.J.: Święty Florian jest drugim patronem naszego kościoła i parafii. Ksiądz Betlej przez długie lata był kapelanem Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej i dzięki jego staraniom, świątynia stała się również kościołem strażaków. Ja także 3 lata temu zostałem kapelanem Strażaków Miasta Łodzi. Mieliśmy kościół dedykowany państwowym i ochotniczym strażom pożarnym, ale nie mieliśmy relikwii patrona, stąd wystąpiłem o nie do biskupa krakowskiego i je otrzymaliśmy. Uważam, że wstawiennictwo świętych jest niebywale ważne w życiu katolików, dlatego postarałem się również o relikwie świętych wstawienników związanych z kultem Bożego Miłosierdzia. Tym bardziej że na terenie parafii znajduje się obecnie klasztor, a wcześniej dom, w którym mieszkała Helena Kowalska, późniejsza św. Faustyna. To przecież w Parku Wenecja, który znajduje się obok szpitala im. Mikołaja Kopernika, dokładnie 100 lat temu Helenka doświadczyła spotkania z cierpiącym Jezusem. Udało mi się również pozyskać relikwie bł. Marianny Bernackiej, która w okresie okupacji oddała swoje życie za swoją synową i dziś jest patronką teściowych. Jej relikwie zainstalujemy w kościele 8 marca przyszłego roku.

2024-10-22 13:24

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Od lat bliska sercu

Niedziela łódzka 3/2023, str. V

[ TEMATY ]

prezentacja parafii

historia diecezji łódzkiej

Piotr Drzewiecki

Parafianie przygotowywali się do uroczystości poprzez 9-miesięczną Nowennę do Matki Bożej Ostrobramskiej

Parafianie przygotowywali się do uroczystości poprzez 9-miesięczną Nowennę do Matki Bożej Ostrobramskiej

Parafianie kochają swoją świątynię – mówi ks. kan. Paweł Lisowski, proboszcz parafii Zesłania Ducha Świętego w Łodzi, która obchodzi swoje 75-lecie.

Świątynia istnieje od 1948 r., jednak przy ul. Piotrkowskiej 2 powstała jako kościół ewangelicki Świętej Trójcy.
CZYTAJ DALEJ

Archidiecezja Częstochowska: Jubileusz Młodych 2025 – w drodze do Rzymu (dzień 1.)

W dniach 28 lipca – 3 sierpnia br., w ramach Roku Świętego 2025, w Rzymie odbędzie się Jubileusz Młodych, czyli ogólnoświatowe spotkanie młodych katolików. Do Świętego Miasta, według szacunków Stolicy Apostolskiej, może przybyć nawet 1 mln osób z ponad 160 krajów świata. Wśród nich są również młodzi z Polski. 27 lipca wczesnym rankiem do Rzymu wyruszyły autokarami dwie grupy z archidiecezji częstochowskiej, a wraz z nimi bp Andrzej Przybylski.

fot.Natanael Brewczyński/Radio Fiat
CZYTAJ DALEJ

Jubileusz Młodych ma swój polski hymn!

Przez ostatnie tygodnie praca trwała również w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach. Z inicjatywy Fundacji Nic Niemożliwego spotkało się tam ponad 20 osób, których łączy zamiłowanie do muzyki i chęć wielbienia nią Boga. Wspólnymi siłami stworzyli wyjątkowy utwór Otwieram serce, który stał się polskim hymnem Jubileuszu Młodych. Zaangażowali się w to wyjątkowi artyści: anMari, Anatom oraz Zespół Uwielbiamy, a nas poproszono o objęcie projektu patronatem.

Utwór powstał, aby pomóc Młodym jeszcze lepiej przygotować się do obchodów Roku Jubileuszowego. Tekst zawiera wersy z Pisma Świętego, które w wyjątkowy sposób nawiązują do hasła Pielgrzymi Nadziei i przypominają o tym, że w Bogu można znaleźć bezpieczeństwo, szczęście, wiarę, nadzieję i miłość. Jest zwrotka rapowa, zachwycający wokal, chórki, wpadająca w ucho melodia... Czego chcieć więcej?
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję