Reklama

Wiara

Magdalena Ogórek: Nigdy nie przestałam wierzyć

Magdalena Ogórek nie ukrywa, że to, co w życiu osiągnęła, zawdzięcza swojej ciężkiej pracy, wytrwałości i wierze. I chociaż miewała w życiu bardzo trudne chwile, zawsze wierzyła, że są one „po coś”, że na pewno „Ktoś” nad nią czuwa i nie zostawi jej samej.

Niedziela Ogólnopolska 2/2025, str. 30-31

[ TEMATY ]

wiara

świadectwo

Magdalena Ogórek

Archiwum prywatne/ Magdalena Ogórek

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Aneta Nawrot: Pierwsza najtrudniejsza chwila w życiu, którą Pani przeżyła...

Magdalena Ogórek: ...w moim życiu nastąpiła bardzo wcześnie. Byłam dzieckiem. Miałam wówczas niewiele ponad 13 lat.

Co się wówczas wydarzyło?

Zmarła moja mama. Pochodzę z bardzo wierzącego domu, dlatego nie rozumiałam, co się stało: przecież tata tak gorąco modlił się o to, by żyła. Usłyszałam kiedyś rozmowę rodziców – myśleli, że spałam – mama płakała, mówiąc do taty, jak on sam sobie poradzi, gdy ona umrze, kto mnie wychowa.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Mimo naszych żarliwych modlitw odeszła pewnego pięknego, słonecznego sierpniowego dnia. Dlaczego Pan Bóg na to pozwolił? Nie umiałam wówczas znaleźć odpowiedzi na to pytanie.

Nastąpił dziecięcy bunt?

Raczej zupełne niezrozumienie. Ogromny żal, który potem zastąpiła tęsknota. Mówią, że czas leczy rany – to prawda, ale ich nie zabliźnia. Do dzisiaj źle znoszę Dzień Matki. Do dziś to dla mnie dziwne uczucie – przyjaciele w moim wieku dzwonią do swoich mam, a ja nie mogę tego zrobić.

Obraziła się Pani wówczas na Pana Boga?

Nie, takich emocji nie miałam. Po prostu nie mogłam zrozumieć, co się stało.

Reklama

I co po tym traumatycznym przeżyciu działo się w życiu nastoletniej dziewczynki?

Życie toczyło się dalej (uśmiech). Uciekałam w naukę. Mama nauczyła mnie miłości do słowa pisanego, cały czas czytałam i to mi pomagało. Już w podstawówce wygrałam konkurs na rekordową liczbę słów czytanych w minutę, regularnie wygrywałam konkursy na największą liczbę przeczytanych książek.

I to Pani zostało...

Coś w tym jest. Miłości do książek nauczyłam córkę, dzisiaj czytamy razem, chociaż właśnie wyjeżdża na studia. Gdy skończyła 3 lata, zaczęła wraz ze mną zwiedzać galerie i muzea. Nauczyłam ją, że w obrazach zamknięta jest olbrzymia wiedza.

Czy może Pani to rozwinąć?

Sztuka była mi bliska od wczesnego dzieciństwa. Szybko się okazało, że nie jestem sama ze swoimi rozterkami: widywałam je na obrazach. Z Panem Bogiem w sercu wokół nas jest jasność. Proszę spojrzeć na pierwszą wersję Wieczerzy w Emaus Caravaggia (1601 r.): kolory wyraźne, święci rozgestykulowani, całość mocno rozjaśniona światłocieniem. Pan Jezus, pucułowaty młodzieniec w czerwono-białej szacie, wokół Apostołowie. Około 1606 r. jednak coś się dzieje – Caravaggio maluje Wieczerzę w Emaus jeszcze raz. Ciemne, prawie czarne tło, z mroku ledwo co wyłania się zatroskany Jezus. Apostołowie zmęczeni, postarzeli się bardzo – jakby nie 5, a 15 lat minęło od ich pierwszego wyobrażenia przez malarza awanturnika. Caravaggio zwątpił, ogarnął go strach, a lęk przecież nie pochodzi od Boga. Artysta wpuścił do serca ciemność.

Reklama

Nastolatka dorastała...

Z czasem poczułam, że mama jest przy mnie, chociaż nie fizycznie. Opiekuje się mną, jest moim drugim Aniołem Stróżem. Mam przewagę – są przy mnie dwie istoty, które mnie chronią. Wiele razy Pan Bóg dał mi znać, zupełnie wprost: „przecież jestem przy tobie, jak mogłaś wątpić”. Nie chciałabym jednak opowiadać o tych sytuacjach, są dla mnie zbyt prywatne. To, co mogę powiedzieć, to fakt, że dziś dobrze rozumiem duchową potrzebę Juliana Tuwima, z której wyniknął jeden z jego najpiękniejszych utworów:

(...) „Jeszcze się kiedyś rozsmucę, Jeszcze do Ciebie powrócę, Chrystusie... Jeszcze tak strasznie zapłaczę, Że przez łzy Ciebie zobaczę, Chrystusie...

I taką wielką żałobą Będę się żalił przed Tobą, Chrystusie... (...)

Że duch mój przed Tobą klęknie

I wtedy – serce mi pęknie,

Chrystusie”.

My, wierzący, mamy tę przewagę, że wiemy, iż nie jesteśmy sami.

Wiara w Pana Boga przewija się w Pani twórczości literackiej.

Właśnie skończyłam pisać trzecią książkę. Nie uwierzy Pani, okazało się, że opisując historię kapitana Wehrmachtu Wilma Hosenfelda – to ten oficer, który uratował Władysława Szpilmana w ruinach Warszawy (słynna scena z filmu Pianista Romana Polańskiego) – napisałam książkę o Panu Bogu. Uważam, że jest to też moja najbardziej osobista opowieść. Wydana nakładem wydawnictwa Fronda jest dostępna dla czytelników. Gdy przygotowywałam tom trzeci, będący dopełnieniem trylogii dotyczącej Wächtera, borykałam się z osobistą potrzebą udowodnienia, że w każdym zbiorowym szaleństwie zawsze znajdzie się jeden Sprawiedliwy.

Magdalena Ogórek pisarka, dziennikarka, prezenterka. Mama 19-letniej Magdaleny. Doktor nauk humanistycznych, historyk, związana z telewizją wPolsce24

2025-01-07 11:21

Ocena: +44 -9

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ufni w pomoc Ojca Świętego

Niedziela legnicka 41/2013, str. 7

[ TEMATY ]

świadectwo

KP

Józefa Górska z synem Albertem - nad nimi czuwa bł. Jan Paweł II

Józefa Górska z synem Albertem - nad nimi czuwa bł. Jan Paweł II

- Był u mnie ten pan z Krakowa - to pierwsze słowa Alberta Górskiego po wybudzeniu z pięciomiesięcznej śpiączki. Długie tygodnie bez świadomości, na granicy życia i śmierci. A wszystko wskutek makabrycznego pobicia. Rodzice Alberta są przekonani, że mężczyzna żyje dzięki pomocy bł. Jana Pawła II

Dramat zaczął się zimą tego roku. Albert został ciężko pobity przez pijanego osiłka, zazdrosnego o swoją konkubinę, w której mieszkaniu - przez przypadek - znalazł się poszkodowany. Od poranka 20 lutego dla Alberta i jego rodziców zaczęło się inne życie. Koszmar, dramaty, łzy, emocje, ale też nadzieja i zaufanie Bogu. Rodzina Górskich - choć w przeszłości doświadczyła już tragedii (córki bliźniaczki zginęły pod kołami samochodu ciężarowego - nie kryje swej pobożności, a szczególnie nabożeństwa do błogosławionego Jana Pawła II.
CZYTAJ DALEJ

Rozważania na niedzielę: Jezus nie szuka perfekcji. Szuka serca

2025-06-27 07:59

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Mat.prasowy

Jezus nie szuka perfekcji. Szuka serca. Jeśli czujesz, że Twoja wiara potrzebuje świeżego oddechu – zapraszam.

Nie wystarczy wiedzieć o Jezusie - trzeba Go spotkać. Tak - to jest możliwe. Opowiadam historię dziewczynki z zespołem Downa, która jednym uściskiem daje odpowiedź pełniejszą niż jakiekolwiek słowa. Przypominam rozmowę Jezusa z Piotrem – tę, w której słowo "miłość" nabiera różnych znaczeń, a Jezus zniża się do poziomu serca swojego ucznia.
CZYTAJ DALEJ

Fałszywe dane, realne szkody. Czyja to jest operacja?

2025-06-29 16:20

[ TEMATY ]

felieton

Samuel Pereira

Materiały własne autora

Samuel Pereira

Samuel Pereira

„Hahaha, info o fałszowaniu wyborów oparli na analizie wykonanej po pijaku jakiegoś gościa z Wykopu oraz na analizie typa, który NIE jest pracownikiem uczelni” – napisała w mediach społecznościowych jedna z internautek (@szef_dywizji), odnosząc się do informacji portalu money.pl, który ujawnił, że dr Kontek, który „zbadał anomalie wyborcze” nie jest pracownikiem SGH, mimo iż „w doniesieniach mediów przedstawiany jest jako pracownik uczelni”. Czytając tę informację, jak i komentarz miałem poczucie, że wcale nie jest mi do śmiechu i w sumie nam wszystkim generalnie też nie powinno.

Pal sześć sam wątek uczelni, przerażające jest to, co przedstawił dr Kontek, a raczej skutki tej co najmniej „niedokładnej” pracy. Jego „analizy” stały się źródłem fali artykułów, materiałów prasowych, telewizyjnych i radiowych oraz komentarzy w mediach i socialmediach, które w oparciu o jego teorie podważały wybór ponad 10 mln polskich obywateli. Profesor Szkoły Głównej Handlowej Tomasz Berent już wypunktował wątpliwą analizę statystyczną dr. Kontka dotyczącą „anomalii wyborczych”. „Pomijając na chwilę kwestię Twojego sposobu identyfikacji komisji, w których mogło dojść do nadużyć i sposobu dokonywanych przez Ciebie korekt (obie niestety bardzo wątpliwej jakości), musiałeś przecież wiedzieć, że wyniki takiej jednostronnej analizy są po prostu bezwartościowe” - napisał w opublikowanym liście. „Zaszokowała mnie treść Twego wywodu. Skwantyfikowałeś bowiem jedynie liczbę głosów, które mogły być nieprawidłowo alokowane Karolowi Nawrockiemu. Odwrotnego scenariusza w ogóle nie wziąłeś pod uwagę” – zauważył prof. Berent, docierając do sedna skandalu: „Problem w tym, że Twoje wyniki nie są też wiarygodne statystycznie. Nie mogą być zatem żadnym sygnałem, które wymaga bliższego zbadania”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję