Parafia św. Mikołaja w Rzeszowie stała się 13 lutego br. miejscem szczególnego wydarzenia. Bartłomiej Marczak, który w Ośrodku Formacji Diakonów Stałych Archidiecezji Katowickiej odbywa formację przygotowującą do diakonatu stałego, został ustanowiony akolitą. Mszy św. przewodniczył bp Jan Wątroba, ordynariusz rzeszowski. W koncelebrze wzięli udział ks. Wiesław Rafacz, proboszcz parafii św. Mikołaja w Rzeszowie, ks. Ryszard Skowronek, dyrektor OFDSAK, ks. Tomasz Kołodziej, opiekun formacji, ks. Jacek Szczęch, opiekun duchowy, ks. Tomasz Bąk, ks. Adrian Pazdan oraz dk. Krzysztof Kaput, diakon stały archidiecezji katowickiej. Była to chwila radości i wzruszenia także dla wspólnoty parafialnej.
W homilii bp Jan Wątroba nawiązał do Ewangelii, mówiącej o spotkaniu Jezusa z Syrofenicjanką. To spotkanie, jak zaznaczył biskup, ukazuje działanie Bożej miłości, która nie zna granic i dotyka serc ludzi. Nawiązał również do posługi akolity, diakona i prezbitera, wskazując na ich rolę jako sług Bożych, którzy niosą miłość Chrystusa i pełnią szczególną misję w Kościele. Kaznodzieja zaznaczył, że akolita, przyjmując swoją posługę, staje się częścią wielkiej tajemnicy Bożej miłości.
Na zakończenie uroczystości bp Jan Wątroba zachęcił zebranych do modlitwy za pana Bartłomieja oraz do wsparcia go w jego posłudze akolity. Posługa ta, jak wskazał, wymaga zaangażowania, pokory i głębokiego oddania, a wspólnota parafialna jest wezwana, by otoczyć akolitę modlitwą i pomocą. Pan Bartłomiej, podejmując tę odpowiedzialną rolę, staje się świadkiem Bożej miłości i narzędziem w szerzeniu Ewangelii wśród wiernych. – Wspierajmy go swoją modlitwą, by jego służba była owocna – podkreślił biskup.
Można wymienić potrójny wymiar posługi diakona stałego: diakonia liturgii, słowa i miłości – mówi ks. Wojciech Oleśków.
Katarzyna Krawcewicz: W diecezji powstaje Ośrodek Formacji Diakonów Stałych. Do tej pory formowali się poza diecezją, czy więc liczba takich powołań wzrosła na tyle, by utworzyć ośrodek na naszym terenie?
Ks. Wojciech Oleśków: Powstanie ośrodka jest związane z dużym zainteresowaniem diakonatem stałym w diecezji. Są osoby, które myślą o realizacji takiej formy życia. W diecezji jest dużo szafarzy, lektorów, akolitów, którzy są mocno zaangażowani w parafiach. Takie osoby odkrywają powołanie do diakonatu. Sobór Watykański II przypomina, że diakoni przyjmują święcenia nie dla kapłaństwa, lecz dla posługi i to jej pogłębienie jest celem tych osób.
Ks. W. Węgrzyniak rekolekcjonista i wykładowca UPJPII w Krakowie
Normalność polega na tym, bym nie myślał kategoriami „ja nie będę święty, bo nie jestem nadzwyczajny”. Przyjechałem do was, do świętych, w parafii Świętej Rodziny - jesteście święci. Świętość to imię chrześcijan! - mówił ks. Wojciech Węgrzyniak, rekolekcjonista i teolog, wykładowca Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie podczas Mszy św. odpustowych w parafii św. Rodziny w Łodzi-Retkini.
Rekolekcjonista w swojej homilii pokazał Świętą Rodzinę w jej codzienności i wymienił pięć cech tej rodziny. - Boże, Ty w Świętej Rodzinie dałeś nam wzór życia - śpiewaliśmy w pieśni na wejście. Chcemy patrzeć na ten wzór, który został nam tu dany czy coś trzeba przyfastrygować w naszym życiu czy doszyć. Normalność. My świętość pomyliliśmy z nadzwyczajnością, tak jak można by zdrowie pomylić z mistrzostwami świata. Aby być mistrzem świata, musisz być zdrowym, ale nie musisz być mistrzem świata, by być zdrowym. Świętość to jest coś normalnego, codziennego. Normalność polega na tym, bym nie myślał kategoriami „ja nie będę święty, bo nie jestem nadzwyczajny”. Przyjechałem do was, do świętych, w parafii Świętej Rodziny - jesteście święci. Świętość to imię chrześcijan! Najważniejsze jest zdrowie nie tylko ciała ale o duszy. Drugie to niepowtarzalność. Święta Rodzina to nie jest wzór o wychodzeniu za mąż, posiadaniu dziecka itp. Każdy święty jest niepowtarzalny. On tylko pokazuje, że można zostać świętym też nadzwyczajnie i że każdy z nas jest oryginałem. Każdy z nas ma swoją cechę świętości, zastanówmy się jaka jest moja cecha charakteru. Niepowtarzalność Świętej Rodziny jest piękna – przekonywał ks. Wojciech Węgrzyniak.
W wigilię 3. rocznicy śmierci Benedykta XVI, kard. Gerhard Müller przewodniczył w Bazylice św. Piotra Mszy św. za duszę zmarłego papieża. W homilii podkreślił, że był on „jednym z największych teologów na Tronie Piotrowym” a jego spuścizna teologiczna to dar dla całego Kościoła, z którego czerpać mogą wszyscy - informuje Vatican News.
Nawiązując do powołania każdego człowieka, jakim jest poznanie Boga i Prawdy, którą On objawia, kard. Gerhard Müller, wieloletni współpracownik Benedykta XVI, przypomniał, że „Joseph Ratzinger zawsze pojmował siebie jako współpracownika prawdy”, oddanego „na służbę Słowu”. Wyrazem tej postawy były m.in. najwyższe standardy i precyzja teologiczna, jakie pielęgnował najpierw jako prefekt ówczesnej Kongregacji Nauki Wiary, a następnie po wyborze na papieża.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1766416222.jpg)
