Reklama

Felietony

Muzeum na najwyższym poziomie

Dwadzieścia lat po śmierci papieża Polaka, który dla młodego pokolenia jest już postacią historyczną, rola takich placówek jak Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego będzie nabierać znaczenia.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mam opory, aby pisać o instytucji, którą współtworzę, z którą jestem emocjonalnie związany i w której pracuję od samego początku. Ponieważ jednak instytucja ta jest mało znana, a niesie niezwykle istotne przesłanie dla Polaków, ośmielam się promować ją w „mojej” Niedzieli. Chodzi o Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego, mieszczące się w pierścieniu pod kopułą Świątyni Opatrzności Bożej na warszawskim Wilanowie. Właśnie obchodzimy 5. rocznicę działalności, a w dniu jubileuszu, 2 marca, przyjęliśmy prawie 800 gości. W skrócie na określenie muzeum posługujemy się siglum biblijnym Mt 5,14, jestem pewny, że czytelnicy Niedzieli nie będą mieli trudności z rozszyfrowaniem tego symbolu.

Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego jest ewenementem w skali światowej. Po pierwsze dlatego, że bohaterami są dwie postacie, dwóch największych Polaków XX wieku, którzy wywarli wpływ nie tylko na dzieje Polski, ale i na proces przemian w Europie Środkowo-Wschodniej doprowadzający do demontażu komunizmu w tej części Starego Kontynentu. To byli nasi przywódcy duchowi, ojcowie wolności. Powinniśmy być wdzięczni Bożej Opatrzności, że dała nam takich gigantów ducha na ciężkie czasy.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Jest jeszcze jeden ukryty bohater naszego muzeum – to my, Polacy, którzy daliśmy się prowadzić przywódcom takim jak prymas i papież, co skończyło się odzyskaniem upragnionej wolności, do której nas wychowywali. Myślę, że nasze muzeum dobrze pokazuje niezłomność narodu, siłę polskiego ducha, który okazał się silniejszy od strukturalnego aparatu ucisku.

Drugą niezwykłą okolicznością jest położenie muzeum. Znajduje się ono na wysokości ósmego piętra, co czyni go najwyżej położonym muzeum w Warszawie, a prawdopodobnie także w Polsce. Jest to muzeum znakomite – powtarzam opinię zwiedzających, w tym także młodych. Goście spodziewają się raczej muzeum typowo kościelnego, pełnego symboliki religijnej, tymczasem już od samego początku stykają się z zaskakującymi instalacjami artystycznymi i dziełami tak znanych twórców jak Jerzy Kalina, Tadeusz Boruta, Jerzy Skąpski czy Stefan Gierowski oraz ciekawymi wizualizacjami.

Odwiedzających zapraszamy do podróży w czasie, której ramy obejmują okres od 1901 r. (narodziny Stefana Wyszyńskiego) do 2005 r. (śmierć Jana Pawła II). Ten przedział czasowy mieści wielkie wydarzenia w dziejach nie tylko Polski, ale i świata, dlatego pobyt w muzeum daje potężną dawkę historii przedstawionej w atrakcyjny sposób.

Reklama

W muzeum kładziemy akcent bardziej na idee uosabiane przez naszych bohaterów niż na unikatowe eksponaty, choć tych także nie brakuje. Jednym z nich jest aparat fotograficzny z krakowskiego atelier Pawła Bielca, którym wykonano jeden z najsłynniejszych portretów młodzieńczych Karola Wojtyły. Miało to miejsce 3 miesiące przed wybuchem II wojny światowej, kiedy to 19-letni superprzystojny aktor Wojtyła, wówczas student polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, zrobił sobie zdjęcie z kolegami i koleżankami do tableau z okazji premiery sztuki Mariana Niżyńskiego pt. Kawaler księżycowy, w której grał jedną z głównych ról. Aparat, mimo że ma ponad 100 lat, nadal jest sprawny!

Dwadzieścia lat po śmierci papieża, który dla młodego pokolenia jest już postacią historyczną, rola takich placówek jak Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego będzie nabierać znaczenia.

Bez przerwy spotykamy się z wyrazami uznania. Kanclerz Kurii Metropolitalnej Warszawskiej zabrał któregoś dnia cały personel na zwiedzanie muzeum. Do mnie powiedział: „Wszyscy wyszli zachwyceni. Macie skarb, którym musicie się dzielić”. Najtrafniej, w moim odczuciu, fenomen Mt 5,14 wyraził Robert Jaczyński, dyrektor Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Częstochowie, który po zwiedzeniu ekspozycji z uczniami ocenił: „Najwyżej położone, najwyższy poziom”.

Zapraszam zatem serdecznie wszystkich Czytelników Niedzieli do muzeum na warszawskim Wilanowie. Zapewniam, że nie wyjdą Państwo stamtąd zawiedzeni.

2025-03-11 16:06

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Między Moskwą a Konstantynopolem

Męczeństwo abp. Jerzego stało się kamieniem węgielnym powstania Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Kiedy opublikowano kompromitujący list prawosławnego metropolity Sawy do patriarchy Cyryla, który jest dowodem na powiązanie polskiego prawosławia z patriarchatem moskiewskim, mało kto pamiętał, że 100 lat temu poprzednik obecnego zwierzchnika Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego za próbę odcięcia się od Moskwy zapłacił życiem.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joachim i św. Anna - rodzice, dziadkowie i wychowawcy

Imiona rodziców Maryi i zarazem dziadków Jezusa są nam dobrze znane. Wynika to z faktu, że ich kult w Polsce jest dość rozpowszechniony. Zapewne powodem tego jest nasze, pełne sentymentu, podejście do kobiecej części rodu Jezusa. Kochamy mocno Najświętszą Maryję Pannę i swą miłość przelewamy również na Jej matkę - św. Annę. Dlatego liturgiczne wspomnienie św. Anny i św. Joachima cieszy się u nas tak dużymi względami. Współcześnie czcimy rodziców Maryi wspólnie, choć początkowo przeważał kult św. Anny. Przywędrował on do Polski już w XIV wieku, kiedy Stolica Apostolska ustaliła datę święta na 26 lipca. Zawsze wyjątkową czcią otaczano babcię Jezusa na Śląsku. Do dziś największej czci doznaje ona na Górze św. Anny k. Opola, gdzie znajduje się cudowna figura tej Świętej. Przedstawia ona św. Annę piastującą dwoje dzieci: Maryję i Jezusa, dlatego powszechnie jest nazywana Świętą Anną Samotrzecią - co można tłumaczyć „we troje razem”. O św. Joachimie i św. Annie nie wiemy jednak za dużo. Pismo Święte o nich nie wspomina. Trochę więcej światła na te postaci rzuca jeden z apokryfów - Protoewangelia Jakuba z końca II wieku. Z niego właśnie dowiadujemy się o imionach dziadków Jezusa. Wiemy też, że byli oni długo bezdzietni. Dopiero wytrwała modlitwa Joachima przez czterdzieści dni na pustyni wyjednała łaskę u Boga. Dar dany im w podeszłym wieku został przepowiedziany przez anioła, który określił mającą się narodzić córkę jako „radość ziemi”. Zapewne św. Joachim i św. Anna byli dobrymi rodzicami, czego bezdyskusyjnym przykładem jest Maryja. Właśnie Ona przyjęła w pokorze Boże wybranie, spełniając Jego wolę wobec siebie. Podkreślił to sługa Boży Jan Paweł II 21 czerwca 1983 r. właśnie na Górze św. Anny, kiedy powiedział, że: „Syn Boży stał się człowiekiem dlatego, że Maryja stała się Jego Matką”. W wielkiej mierze Maryja mogła stać się Matką Zbawiciela dzięki dobremu wychowaniu, które otrzymała w domu rodzinnym. Warto więc postawić pytanie: Czy my potrafimy wyciągnąć z tego właściwe wnioski dla nas samych? Trzeba nam pytać o styl wychowywania naszych pociech. Z niego wynika ich stosunek do sacrum, do świata Bożych planów wobec każdego z naszych dzieci. Św. Joachim i św. Anna na pewno mieli świadomość tego, że ich obowiązkiem jest dobre przygotowanie Maryi do wypełnienia zadań, które Bóg przed Nią postawił.
CZYTAJ DALEJ

Od uzależnień do ewangelizacji. Świadectwo Krzysztofa Sowińskiego – misjonarza cyfrowego

2025-07-26 19:57

[ TEMATY ]

świadectwa

Archiwum prywatne Krzysztofa Sowińskiego

Krzysztof Sowiński należy do najpopularniejszych chrześcijańskich twórców internetowych w Polsce. Głosi Ewangelię, prowadzi popularne podcasty, śpiewa w chrześcijańskim zespole i inspiruje innych do powrotu do Pana Boga. „Kościół jest piękny, kochający, pełny życia” - mówi z przekonaniem, choć lata temu jego świat zdominowany był przez uzależnienia.

Nazywam się Krzysztof Sowiński. Jestem mężem, ojcem trójki dzieci, ewangelizatorem, YouTuberem, Prezesem Fundacji SOWINSKY oraz wokalistą rockowego zespołu ewangelizacyjnego Redhead Hero. Wkrótce absolwentem Akademii Katolickiej w Warszawie na kierunku teologia.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję