Reklama

Niedziela Rzeszowska

Budowniczy i pierwszy proboszcz

W maju br. pożegnaliśmy ks. prał. Stanisława Tomkowicza, kapłana głębokiej modlitwy, skromności, gorliwości w sprawowaniu sakramentów i niezłomnego zaangażowania w budowanie wspólnoty parafialnej, budowniczego i pierwszego proboszcza parafii św. Judy Tadeusza w Rzeszowie.

Niedziela rzeszowska 31/2025, str. IV

[ TEMATY ]

wspomnienie kapłana

Ks. Jakub Oczkowicz

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele św. Judy Tadeusza w Rzeszowie

Uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele św. Judy Tadeusza w Rzeszowie

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Urodził się 22 sierpnia 1939 r. w Szufnarowej. Egzamin dojrzałości złożył w 1958 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Jaśle. W tym samym roku wstąpił do WSD w Przemyślu, gdzie odbył studia filozoficzno-teologiczne. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze przemyskiej z rąk bp. Franciszka Bardy 21 czerwca 1964 r.

Po święceniach ks. Stanisław Tomkowicz był wikariuszem w parafiach w: Dubiecku, Łętowni, Bielinach, Nowej Dębie i parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie. 30 września 1976 r. otrzymał od bp. Ignacego Tokarczuka misję organizacji parafii i budowy kościoła św. Judy Tadeusza w Rzeszowie. Było to najważniejsze dzieło jego życia. 15 sierpnia 1976 r., z polecenia ks. inf. Józefa Sondeja, proboszcza parafii Chrystusa Króla w Rzeszowie, dokonano utajnionego zakupu działki i budynku gospodarczego przy ul. Wita Stwosza 44a, przez mamę ks. Tomkowicza – Helenę. 5 września 1976 r. bp Tadeusz Błaszkiewicz poświęcił zakupiony dom na kaplicę, a ks. Tomkowicz został mianowany jej rektorem. Następstwem tego były liczne wezwania, groźby i sankcje ze strony rządzących. Częste wizyty służb bezpieczeństwa oraz dotkliwe kary finansowe miały na celu zniechęcenie i zastraszenie ludności. Ksiądz Tomkowicz został postawiony przed kolegium karnym, a następnie otrzymał skazujący wyrok sądowy w zawieszeniu. Mimo to trwały prace przy organizacji nowej placówki duszpasterskiej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

19 czerwca 1979 r. bp Ignacy Tokarczuk erygował parafię św. Judy Tadeusza, mianując dotychczasowego rektora jej proboszczem. 7 kwietnia 1981 r., dzięki intensywnym staraniom księdza proboszcza, udało się otrzymać w wieczyste używanie, a następnie zakupić, parcelę położoną przy ul. Wita Stwosza 31. Zgodę władz na budowę kościoła, plebanii, domu katechetycznego wraz z domem sióstr zakonnych uzyskano dopiero 31 sierpnia 1984 r. W 1990 r. otwarto dolny kościół, który poświęcił bp Ignacy Tokarczuk. Kolejny rok przyniósł pojawienie się wieży oraz dzwonów. 28 października 2001 r. miała miejsce konsekracja ołtarza i górnego kościoła przez bp. Kazimierza Górnego. W październiku 2004 r. ksiądz prałat zainicjował wydawanie gazetki parafialnej Patron, która ukazywała się w dużym nakładzie co dwa tygodnie. 27 października 2007 r. została poświęcona kaplica Miłosierdzia Bożego w górnym kościele. W październiku 2008 r. rozpoczęto montaż witraży i zostały zakupione organy.

Duszpasterstwo księdza prałata miało mocny wymiar maryjny, czego wyrazem było m.in. poświęcenie kaplicy Matki Bożej Fatimskiej w górnym kościele oraz nałożenie złotych koron na figurę Matki Bożej Fatimskiej, Królowej Czystych Serc, przez bp. Kazimierza Górnego.

Ważny element jego posługi kapłańskiej stanowiło zainteresowanie muzyką. Od 1984 r., przez 7 lat, najpierw przy kaplicy, a następnie przy nowym kościele, działała orkiestra dęta z WSK Rzeszów. Powstały dwa chóry, z których drugi, o nazwie „Emmanuel”, istnieje do dzisiaj. W trosce o rodziny nowo powstałej parafii, staraniem ks. Tomkowicza, w budynku katechetycznym powstało niepubliczne przedszkole prowadzone przez siostry nazaretanki.

Przeszedł na emeryturę 23 sierpnia 2009 r. i zamieszkał w domu przy dawnej kaplicy. Nowym proboszczem został mianowany ks. prał. Józef Stanowski. Od tej pory gorliwie pomagał w duszpasterstwie. 21 czerwca 2024 r. świętował 60-lecie święceń kapłańskich. Często powtarzał, że dzieło jego życia byłoby niemożliwe bez wsparcia św. Judy Tadeusza, patrona spraw trudnych.

Ksiądz Tomkowicz pełnił wiele funkcji w diecezji. Między innymi był wieloletnim dziekanem dekanatów Rzeszów II i Rzeszów-Południe, spowiednikiem WSD w Rzeszowie, a także egzorcystą Diecezji Rzeszowskiej. Za gorliwą służbę Kościołowi w 1980 r. otrzymał odznaczenie Expositorium canonicale, a w 1990 r., przywilej noszenia rokiety i mantoletu (RM). 17 listopada 1991 r. papież Jan Paweł II nadał mu godność Kapelana Honorowego Jego Świątobliwości.

Zmarł 18 maja 2025 r. Pogrzeb odbył się 21 maja. Mszy św. pogrzebowej przewodniczył bp Kazimierz Górny. Homilię wygłosił ks. Józef Stanowski, który przypomniał o życiu i duchowym dziedzictwie zmarłego. Po Mszy św. ciało śp. ks. Tomkowicza zostało złożone w grobie na cmentarzu Wilkowyja w Rzeszowie. Dzień wcześniej, 20 maja, miała miejsce tzw. eksporta, czyli wniesienie trumny do kościoła św. Judy Tadeusza w Rzeszowie. Mszy św. w tym dniu przewodniczył bp Jan Wątroba. Homilię wygłosił ks. dr Tomasz Bać, proboszcz parafii Miłosierdzia Bożego w Rzeszowie.

2025-07-29 13:55

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Wielki kapłan i pedagog

Niedziela przemyska 12/2023, str. IV

[ TEMATY ]

wspomnienie kapłana

Archiwum ZSP nr 2 w Krośnie

Ks. Stanisław Szpetnar (1883 – 1952), ps. Marian Pilarski; katecheta, pedagog

Ks. Stanisław Szpetnar (1883 – 1952), ps. Marian Pilarski; katecheta, pedagog

Jego posługa jako kapłana oraz praca jako nauczyciela i wychowawcy świadczyła o głębokim i pokornym przymierzu z Panem Bogiem – powiedział prezydent Krosna Piotr Przytocki.

Zespół Szkół Ponadpodstawowych nr 2 w Krośnie, popularny „Szpetnar”, to szkoła z tradycjami i licznymi osiągnięciami edukacyjnymi zarówno na szczeblu krajowym, jak i światowym. Placówka wielokrotnie dostosowywała kierunki kształcenia, by uwzględnić oczekiwania uczniów, jak i zapotrzebowanie rynku pracy. Budynek, w którym obecnie mieści się ZSP nr 2, został wybudowany przez ks. Stanisława Szpetnara i mieści się przy ulicy jego imienia.
CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio, dziecko z Pietrelciny

Niedziela Ogólnopolska 38/2014, str. 28-29

[ TEMATY ]

O. Pio

Commons.wikimedia.org

– Francesco! Francesco! – głos Marii Giuseppy odbijał się od niskich kamiennych domków przy ul. Vico Storto Valle w Pietrelcinie. Ale chłopca nigdzie nie było widać, mały urwis znów gdzieś przepadł. Może jest w kościele albo na pastwisku w Piana Romana? A tu kabaczki stygną i ciecierzyca na stole. W całym domu pachnie peperonatą. – Francesco!

Maria Giuseppa De Nunzio i Grazio Forgione pobrali się 8 czerwca 1881 r. w Pietrelcinie. W powietrzu czuć już było zapach letniej suszy i upałów. Wieczory wydłużały się. Panna młoda pochodziła z rodziny zamożnej, pan młody – z dużo skromniejszej. Miłość, która im się zdarzyła, zniwelowała tę różnicę. Żadne z nich nie potrafiło ani czytać, ani pisać. Oboje szanowali religijne obyczaje. Giuseppa pościła w środy, piątki i soboty. Małżonkowie lubili się kłócić. Grazio często podnosił głos na dzieci, a Giuseppa stawała w ich obronie. Sprzeczki wywoływały też „nadprogramowe”, zdaniem męża, wydatki żony. Nie byli zamożni. Uprawiali trochę drzew oliwnych i owocowych. Mieli małą winnicę, która rodziła winogrona, a w pobliżu domu rosło drzewo figowe. Dom rodziny Forgione słynął z gościnności, Giuseppa nikogo nie wypuściła bez kolacji. Grazio ciężko pracował. Gdy po latach syn Francesco zapragnął być księdzem, ojciec, by sprostać wydatkom na edukację, wyjechał za chlebem do Ameryki. Kapłaństwo syna napawało go dumą. Wiele lat później, już w San Giovanni Rotondo, Grazio chciał ucałować rękę syna. Ojciec Pio jednak od razu ją cofnął, mówiąc, że nigdy w życiu się na to nie zgodzi, że to dzieci całują ręce rodziców, a nie rodzice – syna. „Ale ja nie chcę całować ręki syna, tylko rękę kapłana” – odpowiedział Grazio Forgione, rolnik z Pietrelciny.
CZYTAJ DALEJ

Leon XIV pozdrowił pielgrzymów z Rumunii i Słowacji

2025-09-24 12:06

[ TEMATY ]

Słowacja

pielgrzymi

Rumunia

Papież Leon XIV

PAP

Papież Leon XIV

Papież Leon XIV

W dzisiejszej audiencji wzięli także udział przedstawiciele społeczeństwa obywatelskiego Rumunii a także uczestnicy XIX pielgrzymki Ordynariatu Sił Zbrojnych i Korpusów Zbrojnych Republiki Słowackiej.

Zwracając się do pielgrzymów z greckokatolickiej eparchii Maramureş i Brasova także delegacji senatorów, prawników, nauczycieli i przedstawicieli społeczeństwa obywatelskiego Rumunii Ojciec Święty życzył im, aby ich wizyta w Rzymie umocniła ich wiarę, „abyście byli coraz bardziej wiarygodnymi świadkami Ewangelii w rodzinie i społeczeństwie”.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję