Od 1 stycznia 2004 r. wchodzi w życie oczekiwana od dawna ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. „O działalności pożytku publicznego i wolontariacie”
(opublikowana w Dziennik Ustaw z 29 maja 2003 r.). Reguluje ona zasady prowadzenia tej działalności, uzyskiwania statutu organizacji pożytku publicznego, a także
wolontariatu czyli ochotniczego działania osób, które bez wynagrodzenia pracują dla swoich społeczności i innych ludzi.
W okresie obecnego kryzysu zasad moralnych, rola inicjatyw, organizacji pozarządowych i stowarzyszeń przyczynia się do wyzwolenia w mieszkańcach postawy obywatelskiej, pobudzenia
ich aktywności i odpowiedzialności we wspieraniu w wymiarze lokalnym rozwoju o osiedli, wsi, miast.
Okazuje się, że wiele nowych organizacji pozarządowych, działających często niezależnie od wszelkich władz, powstało po 1989 r., czyli po transformacjach w Polsce i po wprowadzeniu
reformy samorządowej. Potwierdzają to wyniki Kongresu Regionalnych Towarzystw Kultury, w tym VI Kongresu w Radomiu. Dobrą stroną działalności towarzystw regionalnych jest to, że
w swej działalności budują one „od dołu” rzeczywistość ich działania, skierowane są na rodzinę, społeczność lokalną. W ostatnich latach wzrosła też zdecydowanie ilość
gazet regionalnych, wydawnictw książkowych wydawanych w gminach, parafiach, szkołach, co także jest to przejawem inicjatyw obywatelskich i demokratyzacji życia. W okresie
zubożenia społeczeństwa ważną rolę pełnią organizacje pomocy rodzinom i osobom w trudnej sytuacji rodzinnej. Już dziesięć lat trwa akcja „Caritas” sprzedaży świec w ramach
Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom.
Organizacjami pozarządowymi są stowarzyszenia, a wśród nich jest największe w Polsce, Stowarzyszenie Gmin i Powiatów (SGPM), zrzeszające 130 gmin historycznej Małopolski
z województw małopolskiego, świętokrzyskiego, podkarpackiego i części śląskiego. Członkami są okoliczne gminy: Żarnowiec, Sędziszów, Miechów, Racławice, Wolbrom, Olkusz, Szczekociny.
Zadaniem statutowym jest obrona interesów gmin i upowszechnianie idei samorządności.
Wśród inicjatyw SGPM z siedzibą w Krakowie należy wymienić organizację w Wadowicach z okazji 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II, pod patronatem ks.
kardynała Franciszka Macharskiego, konferencji Samorząd terytorialny i zasada państwa pomocniczego w nauczaniu Jana Pawła II.
Działalność w SGPM daje możliwość zgłaszania nowych inicjatyw. Jako przykład obszarów, na których działalność samorządowa może przynieść konkretne owoce, można wskazać choćby referat wygłoszony
na konferencji o szlakach turystycznych historycznej Małopolski pt.: Nowe inicjatywy obywatelskie na szlaku kościuszkowskim Kraków - Racławice - Szczekociny-Połaniec - Maciejowice.
W miejscowościach tych towarzystwa regionalne i gminy od kilkunastu lat mocno akcentują doroczne obchody związane z datami insurekcji z 1794 r., której
hasło brzmiało: walka w imię wolności, całości, niepodległości. Te ważne daty to: 24 marca - przysięga T. Kościuszki na Rynku w Krakowie, 4 kwietnia - bitwa pod Racławicami,
7 maja - Uniwersał Połaniecki, 6 czerwca - bitwa pod Szczekocinami, 10 października - bitwa pod Maciejowicami, 15 października - rocznica śmierci T. Kościuszki. W obchodach
związanych z tymi rocznicami i w trosce o spuściznę historyczną uczestniczą m. in. szkoły im. T. Kościuszki z Racławic, Krakowa, Połańca, Szczekocin,
Fundacja im. Tadeusza Kościuszki w Krakowie, Polska Fundacja Kościuszkowska w Warszawie, Komitet Kopca Kościuszki w Krakowie.
2004 r. będzie okazją w związku z 210. rocznicą Insurekcji do uczulenia młodzieży na konieczność ratowania od zapomnienia i dewastacji miejsc pamięci narodowej
związanej z postacią T. Kościuszki.
Leon XIV zapewnił przedstawicieli prwosławnego Patriarchatu Ekumenicznego Konstantynopola o swojej gotowości, gotowości podejmowania wysiłków na rzecz przywrócenia pełnej i widzialnej komunii między oboma Kościołami.
W sobotę 28 czerwca Papież Leon XIV przyjął na audiencji delegację Patriarchatu Ekumenicznego konstantynopola, która przybyła, aby 29 czerwca wziąć udział w uroczystości Świętych Apostołów Piotra i Pawła.
Do ogłoszenia przez Piusa IX 8 grudnia 1854 r. dogmatu o Niepokalanym Poczęciu przyczynił się niewątpliwie kult Serca Najświętszej Maryi Panny. Rozwijał się równolegle z kultem Najświętszego Serca
Jezusa, a swymi początkami sięgał czasów średniowiecza. Już w XIV wieku pojawiły się obrazy i rzeźby przebitego siedmioma mieczami serca Bolesnej Matki Zbawiciela. W połowie XVII wieku św. Jan Eudes rozpowszechniał
obrazy Matki Bożej, ukazującej - na podobieństwo Jezusa - swe Serce. Na „cudownym medaliku”, rozpowszechnianym po objawieniach, jakie w 1830 r. miała św. Katarzyna Laboure,
pod monogramem „M” widnieją dwa serca: Jezusa i Maryi. Także założone w Paryżu w 1836 r. Bractwo Matki Bożej Zwycięskiej szerzyło cześć Serca Maryi. W XIX wieku powstały liczne zgromadzenia
zakonne pod wezwaniem Serca Maryi lub Serc Jezusa i Maryi.
Do zaistnienia kultu i nabożeństwa do Niepokalanego Serca Maryi najbardziej przyczyniły się objawienia, jakie miały miejsce w 1917 r. w Portugalii. Kiedy 13 maja troje dzieci: Łucja (lat 10),
jej brat cioteczny Franciszek (lat 9) i jego siostra Hiacynta (lat 8) pasły niedaleko od Fatimy owce, ujrzały w południe silny błysk jakby potężnej błyskawicy, który powtórzył się dwa razy. Zaniepokojone
dzieci zaczęły zbierać się do domu, gdy ujrzały na dębie postać Matki Bożej i usłyszały Jej głos: „Nie bójcie się, przychodzę z nieba. Czy jesteście gotowe na cierpienia i pokutę, aby sprawiedliwości
Bożej zadośćuczynić za grzechy, jakie Jego majestat obrażają? Czy jesteście gotowe nieść pociechę memu Niepokalanemu Sercu?”.
Matka Boża poleciła dzieciom, aby przychodziły na to miejsce 13. dnia każdego miesiąca. W trzecim objawieniu, 13 lipca, prosiła, aby w każdą pierwszą sobotę miesiąca była przyjmowana Komunia św. wynagradzająca.
Podczas tych objawień Matka Boża wielokrotnie sama nazwała swe serce „niepokalanym”.
W piątym objawieniu, 13 września, poleciła dzieciom, aby często odmawiały Różaniec w intencji zakończenia wojny. Ostatnie zjawienie się Matki Bożej - 13 października oglądało ok. 70 tys. ludzi.
Od samego rana padał deszcz. Nagle rozsunęły się chmury i ukazało się słońce. Z tłumu dały się słyszeć okrzyki przerażenia: bowiem słońce zaczęło zataczać koła po niebie i rzucać strumienie barwnych promieni...
Objawienia fatimskie stawały się coraz bardziej sławne i wywoływały coraz żywsze zainteresowanie, m.in. ze względu na zapowiedziane w nich wydarzenia, a zwłaszcza na tzw. tajemnicę, która została
przekazana wyłącznie do wiadomości papieża. Dziś znamy jej treść. Matka Boża zapowiadała nadejście jeszcze straszliwszych wojen niż ta, która się kończyła. Zapowiadała nowe prześladowanie Kościoła, zamach
na papieża, rewolucję w Rosji. Prosiła, aby Jej Niepokalanemu Sercu poświęcić cały świat, a zwłaszcza Rosję.
Krwawa bolszewicka rewolucja wybuchła, kiedy jeszcze trwały objawienia. Jej ofiarą stał się również Kościół w Meksyku (1925 r.) oraz w Hiszpanii (1936 r.). A mimo to ostatnie z fatimskich
poleceń Maryi nie zostało szybko spełnione. Dopiero kiedy wybuchła II wojna światowa, przypomniano sobie „tajemnicę fatimską” i 13 października 1942 r., w 15-lecie objawień, papież Pius
XII drogą radiową ogłosił całemu światu, że poświęcił rodzaj ludzki Niepokalanemu Sercu Maryi.
Pius XII polecił, aby aktu poświęcenia dokonały poszczególne kraje. Pierwsza, z udziałem prezydenta państwa, uczyniła to Portugalia. 4 maja 1944 r. papież ustanowił dzień 22 sierpnia świętem
Niepokalanego Serca Maryi. W Polsce zawierzenia naszego narodu Niepokalanemu Sercu Maryi dokonał dopiero po zakończeniu wojny - 8 września 1946 r.
- Prymas Polski kard. August Hlond w obecności całego Episkopatu i około miliona pielgrzymów zgromadzonych na Jasnej Górze przed obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Do tego zawierzenia nawiązał
kard. Stefan Wyszyński, kiedy w latach 1956, 1966 i 1971 oddawał naród polski w macierzyńską niewolę Maryi za wolność Kościoła w ojczyźnie i na całym świecie. W następnych latach akty te były ponawiane.
Kościół w Polsce zawierzał także Maryi Jan Paweł II za każdym swym pobytem na Jasnej Górze.
Niby życzeniu Matki Bożej stało się zadość, ale trudno w akcie papieża Piusa XII dopatrzyć się wyraźnego zawierzenia Niepokalanemu Sercu Maryi Rosji. Niebawem też czerwony smok rozciągnął panowanie
nad wieloma krajami, a na jego krwiożerczą służbę oddało się wielu intelektualistów całego świata. Wydawało się, że wkrótce rzuci do swych stóp całą ludzkość.
Wobec wciąż szalejącego bezbożnictwa wielu biskupów postulowało dokładne spełnienie prośby Fatimskiej Pani. W latach 1950-55 figura Matki Bożej Fatimskiej pielgrzymowała po wielu krajach. Wprawdzie
na zakończenie Soboru Watykańskiego II (1964 r.) Paweł VI ogłosił Matkę Jezusa Matką Kościoła i posłał do Fatimy złotą różę, nie doszło jednak do postulowanego zawierzenia świata i Rosji Jej Niepokalanemu
Sercu.
Dopiero wydarzenia z 13 maja 1981 r. - zamach na Papieża na Placu św. Piotra - przypomniały fatimską przepowiednię. Ojciec Święty Jan Paweł II spełnia wreszcie prośbę Matki Najświętszej
i 7 czerwca 1981 r. zawierza ponownie całą ludzką rodzinę i Rosję Jej Niepokalanemu Sercu. Na owoce tego zawierzenia nie trzeba było długo czekać. Jesteśmy zobowiązani dawać świadectwo faktom, które
dokonały się na naszych oczach.
Reforma liturgii w 1969 r. przeniosła święto Niepokalanego Serca Maryi na pierwszą sobotę po uroczystości Serca Pana Jezusa. W tym roku przypadnie ono 19 czerwca. Odprawiane zaś we wszystkie
pierwsze soboty miesiąca nabożeństwa wynagradzające przypominają nam obowiązek podejmowania pokuty i zadośćuczynienia za grzechy współczesnego nam świata i za nasze grzechy.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.