Reklama

Miłośnik ziemi kujawskiej (1)

Niedziela włocławska 8/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Osobą niezwykle barwną, zasłużoną dla Kujaw, a szczególnie dla parafii w Lubaniu, był ks. Władysław Kubicki.
Chociaż wydała go ziemia podlaska - urodził się 2 maja 1869 r. we wsi Kozuchówek (powiat Sokołów Podlaski) - życie swoje związał z Kujawami i diecezją kujawsko-kaliską. Pochodził z religijnej rodziny, która pragnęła zapewnić mu wykształcenie i dlatego wysłano go na naukę do szkoły średniej w Częstochowie. Jednak tamtejsze gimnazjum nie rokowało należytego wykształcenia w duchu patriotycznym. Był to czas silnej rusyfikacji, nauczycielami byli przeważnie Rosjanie. W. Kubicki spotkał tam katechetę, ks. Antoniego Janczaka, kapłana wyjątkowej pobożności i zacności, który był dla młodzieży nie tylko nauczycielem, ale i wzorem prawości i patriotycznej postawy. Wielu uczniów, w ich liczbie także W. Kubicki, zawdzięczało mu wzbudzenie powołania kapłańskiego. Częstochowa należała wówczas do diecezji kujawsko-kaliskiej, stąd też W. Kubicki (zapewne za poradą ks. Janczaka) wybrał Seminarium Duchowne we Włocławku jako szkołę, w której miał urzeczywistnić swoje powołanie. Włocławskie Seminarium, dzięki takim rektorom, jak księża Zenon i Stanisław Chodyńscy i opiece gorliwego biskupa i patrioty - Aleksandra Kazimierza Bereśniewicza, zapewniało i solidne wykształcenie, i należyte ukształtowanie powołania kapłańskiego. Po ukończeniu studiów seminaryjnych, które odbył w latach 1886-91, i otrzymaniu święceń kapłańskich ks. W. Kubicki pracował krótko jako wikariusz w parafii Szadek, a następnie przez cztery lata w Chodczu.
Już w latach seminaryjnych dał się poznać jako alumn o wyjątkowych zdolnościach, dlatego władze diecezjalne skierowały go na dalsze studia do Akademii Duchownej w Petersburgu, jedynej wyższej uczelni teologicznej w Rosji, do której należało Królestwo Polskie. Ukończył studia, otrzymując stopień magistra świętej teologii. Akademia nie zwykła nadawać doktoratów i olbrzymia większość jej studentów kończyła ją otrzymaniem stopnia magistra.
Ks. W. Kubicki przewidziany był na profesora we włocławskim Seminarium Duchownym. A istniał wówczas zwyczaj, że profesorowie byli także na probostwach, zwykle położonych nieopodal Włocławka. Pierwszą placówką duszpasterską ks. W. Kubickiego był Lubomin, gdzie pracował krótko, a następnie, w latach 1900-19, Lubanie. Ostatnim probostwem była parafia Świerczyn (1919-37).
Przedmiotem wykładów ks. W. Kubickiego w WSD była literatura i historia Polski. Posługiwał się piękną polszczyzną, wymagał, by klerycy poznawali dzieła wielkich wieszczów: Mickiewicza, Słowackiego i Krasińskiego, a także uczyli się fragmentów ich poezji na pamięć. Ucząc historii Polski, którą ukochał, dawał temu wyraz także w pracy duszpasterskiej: modlił się razem z parafianami za dusze władców polskich oraz zasłużonych dla Ojczyzny bohaterów.
Często chwytał za pióro, spod którego wychodziły artykuły, przeważnie o tematyce historycznej, publikowane w Wielkiej Ilustrowanej Encyklopedii Kościelnej, Podręcznej Encyklopedii Kościelnej, a od 1907 r. także w Kronice Diecezji Kujawsko-Kaliskiej.

cdn.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Ojciec Bruno, współbrat papieża Leona XIV

2025-07-09 15:24

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Foto archiwum o. Bruno Silvestrini

Ojciec Bruno Silvestrini pochodzi z włoskiego regionu Marchii (Marche). Urodził się w cieniu bazyliki Matki Bożej z Loreto, w małej miejscowości Porto Recanati. W tym to miejscu Fryderyk II Szwabski, wnuk Fryderyka Barbarossy, zbudował zamek, aby bronić skarbca Świętego Domku w Loreto. Dlatego jego miejscowość jest silnie związana z kultem Madonny, a on jest zakochany w Maryi Dziewicy. Przez okno swojego domu, mógł z daleka oglądać kopułę maryjnego sanktuarium. Nawet teraz, za każdym razem kiedy wraca do domu i widzi kopułę bazyliki w Loreto, jego serce się raduje.

Ten augustianin, wyświęcony w 1981 roku, po piastowaniu różnych stanowisk w Kościele i w swoim zakonie, jest dziś Zakrystianem Papieskim (po włosku funkcja ta nazywa się: custode del Sacrario Apostolico) i współpracuje z Biurem Celebracji Liturgicznych Papieża. Łączą go bliskie związki ze swoim współbratem, Leonem XIV, który jada obiad w ich augustiańskiej wspólnocie zamieszkującej w małym klasztorze niedaleko Kaplicy Sykstyńskiej.
CZYTAJ DALEJ

Michał Koterski: Modlę się słowami „Jezu, Ty się tym zajmij!”

Niedziela Ogólnopolska 16/2025, str. 68-71

[ TEMATY ]

Bliżej Życia z wiarą

Michał Koterski

Karol Porwich/Niedziela

Michał Koterski

Michał Koterski

Od zawsze marzył o tym, by być fajnym mężem, ojcem, trzeźwym, czego nie doświadczył we własnej rodzinie. Jak udało mu się to osiągnąć?

Dla wielu ludzi obraz Boga wiąże się z obrazem ojca w domu. U Pana było to zaburzone, bo najukochańszy tata – Marek był uzależniony od alkoholu, nie dawał poczucia bezpieczeństwa. Dom rzutował na Pana wiarę?
CZYTAJ DALEJ

W Kambodży wiara wzrasta dzięki młodym

2025-07-10 16:58

[ TEMATY ]

młodzi

wiara

Kambodża

Vatican Media

Ks. Pierre Suon Hangly i bp Olivier Schmitthaeusler

Ks. Pierre Suon Hangly i bp Olivier Schmitthaeusler

W Kambodży wiara wzrasta dzięki młodym - mówi w rozmowie z watykańskim dziennikiem „L’Osservatore Romano” nowo mianowany biskup koadiutor wikariatu apostolskiego Phnom Penh, ks. Pierre Suon Hangly.

Minęło pięćdziesiąt lat od momentu, gdy Kościół kambodżański - w czasie tragicznego okresu rządów Czerwonych Khmerów - powitał pierwszego w swojej historii biskupa pochodzącego z tego kraju. 6 kwietnia 1975 r. papież Paweł VI mianował Josepha Chhmara Salasa wikariuszem apostolskim koadiutorem wikariatu apostolskiego Phnom Penh. Był to dla Kambodży mroczny czas - wszyscy misjonarze i zagraniczni pracownicy religijni zostali zmuszeni do opuszczenia kraju. Również bp Chhmar Salas stanie się później jedną z ofiar reżimu Czerwonych Khmerów - zginie w 1977 r. w Tangkok, z dala od swojego wikariatu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję