Uroczystości religijno-patriotyczne w 32. rocznicę śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki
Już po raz 11. w rocznicę śmierci bł. ks. Jerzego Popiełuszki w Parszowicach odbyły się uroczystości ku czci kapelana Solidarności. W niedzielę 23 października we Mszy św. uczestniczyli przedstawiciele Solidarności Zagłębia Miedziowego, parlamentarzystów, władz lokalnych oraz wierni z Parszowic i okolic. Mszy św. przewodniczył ks. Zbigniew Buła, proboszcz z Tymowej, który jako kleryk odbywał służbę wojskowa w Bartoszychach, gdzie kilkanaście lat wcześniej przebywał także ks. Jerzy. Przy ołtarzu stanął także ks. Wiesław Migdał z Lubina, który poznał się z ks. Jerzym właśnie w Bartoszycach podczas odbywania służby wojskowej oraz ks. Alfons Jurkiewicz, dawny proboszcz, który gościł ks. Jerzego w czerwcu 1972 roku w Parszowicach. Uroczystość uświetniło także 12 pocztów sztandarowych.
„Przychodzimy, aby podziękować Bogu za jego świadectwo wiary i wypływającą z tej wiary miłość do bliźniego” – mówił w homilii ks. Zbigniew. Przypominając słowa Jana Pawła II podkreślił, że „święci uczą nas, jak dobrze i sprawiedliwie przejść przez ziemię, by po nas pozostał wzorowy ślad dla innych, uczą nas modlitwy i osobistej przyjaźni z Bogiem”.
Ks. Zbigniew wspomniał też swój pobyt w rodzinnej miejscowości ks. Jerzego - Okopy i wzruszające spotkanie z Marianną Popiełuszko – mamą ks. Jerzego. „To właśnie w rodzinnym domu nauczył się miłości do Boga i szacunku do człowieka. Męstwa był uczony od najmłodszych lat” – mówił kaznodzieja.
Podkreślił też, że czas służby wojskowej w Bartoszycach był poligonem sprawdzającym moc wiary i wierności Bogu. Ks. Jerzy przeszedł przez niego jeszcze bardziej wzmocniony i przekonany o słuszności swojego życiowego wyboru, jakim była służba w Kościele.
Jowita Hajduk
W dalszej części homilii ks. Zbigniew przypomniał kilka ważnych myśli z nauczania ks. Jerzego odnoszących się do wolności, godności człowieka. To właśnie za obronę praw ludzi pracy oraz głoszenie miłości do Boga i Ojczyzny zapłacił najwyższą cenę.
Po Mszy św. odbył się koncert pieśni patriotycznych i religijnych w wykonaniu Aleksandry Lisowskiej z towarzyszeniem Wrocław Brass Quintet. Wierni zaś oddali cześć relikwiom ks. Jerzego.
Reklama
Uroczystość w Parszowicach, gdzie jedną ze swoich pierwszych Mszy św. odprawiał ks. Jerzy, przyciąga każdego roku coraz więcej osób. Od kilku lat przybywają tam piechurzy z lubińskiego klubu Wędrowiec oraz sztafeta biegaczy z klubu Start ze Ścinawy. Swoją obecność zaznaczyła również ścinawska fundacja Przystań, prowadząca min. dom opieki i warsztaty terapii zajęciowej.
Wszyscy uczestnicy uroczystości mogli też obejrzeć wystawę zdjęć o ks. Jerzym i jego drodze do świętości oraz wystawę prac plastycznych przygotowanych przez dzieci. Na pamiątkę wydarzenia każdy otrzymał kalendarz.
Warto przypomnieć, że ks. Jerzy przyjął święcenia 28 maja 1972 r. w Warszawie. 4 czerwca 1972 roku w kościele w Parszowicach razem ze swoim kolegą Bogdanem Liniewskim odprawili jedną z pierwszych Mszy św. tuż po święceniach. O tym fakcie przypomina pamiątkowa tablica znajdująca się w kościele. Od 6 lat w świątyni znajdują się relikwie bł. ks. Jerzego Popiełuszki, przy których gromadzą się wierni i świat ludzi pracy Zagłębia Miedziowego.
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych wciąż bada cud, który wydarzył się w 2012 r. w podparyskiej diecezji Créteil. Sprawa pozostaje aktualna i nie ma poszukiwań nowego cudu za wstawiennictwem bł. ks. Jerzego Popiełuszki - mówi w rozmowie z KAI ks. prof. Józef Naumowicz, notariusz procesu kanonizacyjnego bł. ks. Jerzego Popiełuszki, dementując spekulacje, które pojawiły się w związku ze śmiercią François Audelana, uzdrowionego pięć lat temu z choroby nowotworowej za wstawiennictwem polskiego kapłana.
„Zgodnie z procedurą, dokumentacja najpierw jest analizowana pod kątem formalnym, a następnie jest przekazywana do badania komisji lekarskiej i teologicznej. Ze względu na obszerność dokumentacji, która liczy znacznie ponad 1000 stron i dużą liczbę badanych spraw, procedura ta zajmuje sporo czasu. Powinniśmy spokojnie czekać i modlić się w tej intencji” - tłumaczy ks. prof. Naumowicz. Podkreśla też znaczenie kanonizacji, która rozszerzy kult błogosławionego, gdyż formalnie jest on dziś czczony jedynie lokalnie.
27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero
w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe
święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się
w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą
załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie.
Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia.
Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”,
a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników
misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna
zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie
Ewangelii ubogim.
W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi
i chorymi w szpitalach i przytułkach.
Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku
1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla
Jana II Kazimierza.
W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym
w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
Ośno Lubuskie, VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna
Z Ośna Lubuskiego wyruszyła VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna do Górzycy. W tym roku pątnicy pielgrzymowali pod hasłem „Pielgrzymi nadziei", a wydarzenie było finalnym akcentem świętowania jubileuszu 900-lecia ustanowienia diecezji lubuskiej.
VIII Diecezjalna Piesza Pielgrzymka Pokutna z Ośna Lubuskiego do Górzycy rozpoczęła się nabożeństwem pokutnym w kościele parafialnym pw. św. Jakuba Apostoła połączonym z adoracją Najświętszego Sakramentu i możliwością spowiedzi. Modlitwie przewodniczył ks. Jacek Błażkiewicz, a muzyczną oprawę nabożeństwa poprowadzili Teresa i Robert Malina.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
