Reklama

Odpowiedzialność wiernych świeckich (2)

Niedziela przemyska 12/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wprawdzie w naszych warunkach najważniejszym miejscem, gdzie ujawnia się wiara i obecność katolików świeckich jest parafia, która rodzi nowych członków przez chrzest, budzi i karmi ich wiarę przez sprawowaną liturgię, mobilizuje do przeróżnych świadectw, jak budowa kościoła i jego remont, promuje czyny miłosierdzia przez Caritas lub inicjatywy dotyczące wychowania, etyki, formuje sąd moralny na temat bieżących wydarzeń etc.
Parafia jednak potrzebuje okazji do ciągłego ożywiania wiernych, dlatego organizuje katechezę dla dzieci i młodzieży, próbuje nią objąć dorosłych z racji chrztu dziecka czy przed zawarciem małżeństwa. Systematycznie odbywają się rekolekcje w Wielkim Poście, a nawet przy innych okazjach (odpusty, Nawiedzenie Matki Bożej, Intronizacja Pisma Świętego itp.).
Jednym ze sposobów pogłębienia wiary dorosłych jest przekazanie im samym tego zadania. Dzieje się to w Akcji Katolickiej, w różnych radach, stowarzyszeniach, ruchach i wspólnotach świeckich, które w sposób wspólnotowy, zorganizowany i dalekosiężny podejmują zadania na polach formacji wiary czy apostolstwa w świecie. Apostolstwem jest przecież modlitwa i zbiórka na rzecz misji.
Praca tychże stowarzyszeń stanowi „wyjątkowo cenną pomoc dla wielu ludzi w prowadzeniu chrześcijańskiego życia, zgodnego z wymaganiami Ewangelii oraz w zaangażowaniu misyjnym i apostolskim” (ChL 29).
Jest też głęboka racja natury teologicznej (eklezjologiczna) wyraźnie uznana przez Sobór Watykański II, który w apostolstwie zrzeszonym widzi „znak wspólnoty i jedności Kościoła w Chrystusie” (AA, 18).
Wśród kościelnych stowarzyszeń ludzi świeckich na pierwszym miejscu wymieniana jest Akcja Katolicka jako stała posługa powołana do istnienia przez biskupa i w ścisłej jedności z nim realizująca swoje cele.
Jednakże oprócz stowarzyszeń ściśle kościelnych świeccy mogą sami powoływać różne zrzeszenia. Wolność do zrzeszania się świeckich w kościele nie jest ustępstwem ze strony władzy, ale wywodzi się z chrztu, który wzywa i upoważnia do udziału w misji Kościoła (ChL 29).
Nowe ruchy i wspólnoty kościelne (wśród których Papież z imienia wymienia tylko Akcję Katolicką) wnoszą - o ile żyją w komunii z innymi środowiskami kościelnymi - istotny wkład we wspólnotę kościelną.
„Pomagają bowiem chrześcijanom żyć bardziej radykalnie według Ewangelii, są kolebką różnorodnych powołań i rodzą nowe formy konsekracji, rozwijają przede wszystkim powołanie osób świeckich i pozwalają mu wyrażać się w różnych środowiskach życia, sprzyjają świętości ludu, mogą nieść Dobrą Nowinę lub napomnienie tym, którzy w inny sposób nie spotkaliby się z Kościołem. Często wspierają wysiłki ekumeniczne i otwierają drogi dialogu międzyreligijnego; stanowią środek zaradczy na rozprzestrzenianie się sekt; są ogromną pomocą w szerzeniu w Kościele ożywienia i radości” (ChL 16).
Powyższy tekst poprzez wyliczenie cech charakterystycznych dla nowych ruchów kościelnych oraz wskazanie ich zadań, staje się niejako manifestem Papieża pozostawionym naszym wspólnotom apostolskim. Bliskie zaś zestawienie obydwu rzeczywistości (parafia i ruchy) wskazuje, że odnowienie i ożywienie parafii wiąże się m. in. z harmonijną współpracą nowych stowarzyszeń i ruchów.
W Wigilię Zielonych Świąt roku 1996 Ojciec Święty stwierdził nawet: „Jednym z darów dla naszego czasu jest z pewnością rozkwit ruchów kościelnych, na które od początku mojego pontyfikatu nie przestaję wskazywać jako na motyw nadziei dla Kościoła i ludzi... stanowią one pewną nowość, która wciąż jeszcze oczekuje na adekwatne zrozumienie... Ufam, że we wspólnocie z Pasterzami i w łączności z inicjatywami diecezjalnymi, zechcą one złożyć w sercu Kościoła swoje duchowe, edukacyjne i misyjne bogactwa jako cenne doświadczenie i propozycję życia chrześcijańskiego”.
Przy innej jeszcze okazji Jan Paweł II zauważył, że w Kościele współczesnym chociaż jest ciągle za mało kapłanów, to „budzą się i rozwijają ruchy o charakterze religijnym... nowe ruchy ukierunkowane są raczej na odnowę osoby... kontynuują one często zadanie, które dawniej należało głównie do zgromadzeń zakonnych. Jako takie stanowią znak, który wzbudza wielkie nadzieje” (Przekroczyć próg nadziei, Lublin 1994,129 nn.).
Do roli nowych ruchów w Kościele - wspólnocie wraca Papież nieustannie. Płynie to z zaufania do świeckich i z miłości do żywego Kościoła, którego związek z Chrystusem jest tym pełniejszy, im mocniejsza wiara i im żywsza jest miłość jednocząca każdego i wszystkich ochrzczonych.
Także w ostatniej adhortacji Pastores gregis z 16 października 2003 r. znajdujemy następujące zalecenia: „Należy wziąć pod uwagę znaczenie apostolstwa świeckich zrzeszonych, zarówno tych kontynuujących dawną tradycję, jak też należących do nowych ruchów kościelnych. Wszystkie te stowarzyszenia ubogacają Kościół, ale potrzebują nieustannie posługi rozeznania właściwej biskupowi, do którego misji pasterskiej należy popieranie komplementarności pomiędzy ruchami o różnorodnej inspiracji, czuwanie nad ich rozwojem, formacją teologiczną i duchową animatorów oraz nad włączeniem tych nowych rzeczywistości we wspólnotę diecezjalną i parafialną, od których nie powinny się oddzielać” (51).
Razem więc z kapłanami „biskup jako pierwszy jest na swej drodze duchowej powołany do tego, by był promotorem i animatorem duchowości komunii w parafii, w stowarzyszeniach katolickich, w ruchach kościelnych... w seminariach, w nowicjatach... (22).
Potwierdza się po raz kolejny zasada, że wszyscy są odpowiedzialni za całość życia i postęp ludzkości, ale każdy na swoim miejscu.
Podstawowym warunkiem, aby działalność świeckich mogła przynosić owoc jest jedność, „komunia z Jezusem, z której wynika komunia pośród chrześcijan, komunia z Kościołem” (32).
W Kościele świeccy uczestniczą w misji służenia człowiekowi i społeczeństwu. I zgodnie z otrzymanym zadaniem „Kościół objawia światu tajemnicę Boga jaśniejącą w Jezusie Chrystusie, a równocześnie objawia człowieka jemu samemu, ukazuje mu sens jego istnienia, otwiera go na całą prawdę o tym, kim jest i jakie jest jego przeznaczenie” (Gaudium et Spes, 22). Dlatego „człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła (Jan Paweł II, Redemptor hominis, 14).
Kościół wtenczas ewangelizuje skutecznie, kiedy Boską mocą orędzia, jakie głosi stara się przemienić sumienia poszczególnych ludzi, ich życie i całe środowisko. Przydatność tej posługi jest niezwykle potrzebna wszystkim ludziom, chociaż jest trudna, jak trudną być może tylko droga nawrócenia.
„Wszystkie kategorie chrześcijan są wezwane do apostolstwa: kobiety i mężczyźni, dzieci i młodzież, chorzy i cierpiący, starsi, samotni... wszyscy oni także są posłani do pracy w winnicy, bo powszechne jest powołanie do świętości w Kościele, a polega ono na doskonałej miłości” (ChL 53)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Amerykański aktor – odtwórca roli Jezusa: płakałem, gdy Leon XIV został wybrany papieżem

2025-06-24 11:36

[ TEMATY ]

świadectwo

„The Chosen”

Movieguide®, CC BY-SA . /licenses/by-sa/.>, via Wikimedia Commons

Jonathan Roumie

Jonathan Roumie

Amerykański aktor grający Jezusa w serialu „The Chosen” (Szukając Boga), 50-letni Jonathan Roumie, jest zachwycony wyborem rodaka Amerykanina na papieża. „Kiedy wybrano Leona XIV, płakałem, bo nigdy nie myślałem, że zobaczę amerykańskiego papieża” - powiedział Roumie w rozmowie z dziennikarzami w Rzymie. To „ogromny zaszczyt” być w Watykanie, cieszy się katolik, który ma się spotkać z urodzonym w Chicago papieżem Leonem XIV w ramach środowej audiencji ogólnej 25 czerwca. Zdaniem amerykańskiego aktora „pontyfikat papieża Leona jest niezwykły z wielu powodów”. Cudownie jest komunikować się z przedstawicielem Chrystusa na ziemi w swoim ojczystym języku. „To powala na ziemię” - stwierdził.

Podziel się cytatem Okazją do rozmowy z dziennikarzami była prezentacja piątego sezonu serialu „The Chosen”, zapowiedzianego na lipiec. Serial opowiada historię życia Jezusa, jego matki Marii, uczniów i Marii Magdaleny. Jeszcze kilka dni temu ekipa filmowa kręciła w Materze w południowych Włoszech, w tym Ostatnią Wieczerzę i Ukrzyżowanie. Również przyszłe sezony będą skupiać się na Zmartwychwstaniu. Serial został przetłumaczony na około 50 języków i ogląda go rocznie około 300 milionów osób.
CZYTAJ DALEJ

Jest nowy Kustosz Ziemi Świętej

2025-06-24 12:30

[ TEMATY ]

Ziemia Święta

Monika Książek

Ojciec Święty zatwierdził wybór o. Francesco Ielpo na kustosza Ziemi Świętej i gwardiana Góry Syjon, dokonany przez ministra generalnego wraz z definitorium Zakonu Braci Mniejszych Franciszkanów.

Ojciec Francesco Ielpo zastąpił na tym urzędzie o. Francesco Pattona OFM.
CZYTAJ DALEJ

Jubileusze bp. Krzysztofa Nykiela

2025-06-24 11:13

Marzena Cyfert

Bp Krzysztof Nykiel

Bp Krzysztof Nykiel

W parafii pw. Ducha Świętego we Wrocławiu regens Penitencjarii Apostolskiej świętował 35-lecie kapłaństwa i 1. rocznicę święceń biskupich.

Przedstawiciele parafii złożyli życzenia księdzu biskupowi, słowo skierował również proboszcz ks. Andrzej Nicałek.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję