Parafia Sadowne jest największą wiejską parafią w diecezji drohiczyńskiej i należy do dekanatu Łochów. Znajduje się tu duży piękny gotycki kościół wybudowany w latach 1904-1909. W naszej parafii miało miejsce wiele ważnych wydarzeń, które weszły na stałe do historii sadowieńskiego kościoła i przyczyniły się bardzo do ożywienia pobożności wiernych. Wielkim wydarzeniem dla parafii w 1959 r. było nawiedzenie Matki Bożej w kopii Cudownego Obrazu Kodeńskiego, który w roku jubileuszowym z okazji 350-lecia pobytu w Kodniu nawiedził parafię Sadowne.
Rok 1995 upłynął również pod znakiem nawiedzenia parafii przez kopię jasnogórskiego obrazu Matki Bożej, który przybył z parafii Prostyń.
Rok 2003 zasługuje na szczególnie zapamiętanie. W tym roku ks. kan. Marian Zbieć - proboszcz parafii odszedł na emeryturę. Na jego miejsce bp Antoni Dydycz powołał ks. Franciszka Szulaka, który objął funkcję proboszcza od stycznia 2004 r. Wielkim przeżyciem duchownym dla wszystkich wiernych było nawiedzenie parafii przez kopię obrazu Chrystusa Miłosiernego. Obraz ten wędruje po diecezji drohiczyńskiej od 14 września ub. r.
14 grudnia 2003 r. Obraz przybył do parafii Sadowne. Do tej wielkiej uroczystości wszyscy parafianie duchowo zostali przygotowani poprzez uczestnictwo w rekolekcjach, które odbyły się w dniach 12, 13 i 14 grudnia ub. r.
Wizerunek Chrystusa Miłosiernego był uroczyście witany przez mieszkańców Morzyczyna na granicy parafii Prostyń i Sadowne. Następnie jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej przyjęły obraz doprowadzając go do bramy kościoła. Obraz Chrystusa Miłosiernego przejął bp Antoni Dydycz, proboszcz parafii Sadowne, ks. kan. Marian Zbieć, administrator, ks. Franciszek Szulak, księża wikariusze, ks. prał. T. Osiński - proboszcz z Łochowa. Następnie obrazem zostało udzielone błogosławieństwo wszystkim wiernym i młodzież przy pomocy strażaków wniosła obraz na przygotowany tron.
Proboszcz parafii Prostyń, ks. kan. K. Maksimiuk przekazał obraz Chrystusa Miłosiernego parafii Sadowne, a przywitał go proboszcz - ks. kan. Marian Zbieć słowami: „Jezu Miłosierny, przybywasz do nas, aby pogłębić naszą wiarę”. W swojej wypowiedzi podkreślił znaczenie miłosierdzia Bożego w życiu człowieka. Najbardziej widocznym miejscem okazywania miłosierdzia Bożego jest sakrament pokuty. Dlatego po ogłoszeniu, że będzie peregrynacja obrazu Chrystusa Miłosiernego, zostały jeszcze zakupione dwa stylowe konfesjonały, aby to wielkie wydarzenie upamiętnić, a jednocześnie przypomnieć wiernym, że Chrystus czeka, aby obdarzać Swoim miłosierdziem. Oprócz tego daru materialnego wierni składają Chrystusowi dary duchowe: może to być dar abstynencji, dar pojednania w rodzinie, pomiędzy sąsiadami i bliskimi ludźmi. Następnie obraz witały dzieci, młodzież, Oaza Rodzin, rodzice i wójt Gminy Sadowne, Zdzisław Tracz. Z wielką uwagą wysłuchali wierni treści telegramu od Ojca Świętego Jana Pawła II do biskupa drohiczyńskiego Antoniego Dydycza, który odczytał administrator ks. Franciszek Szulak. Następnie rozpoczęła się liturgia Mszy św., którą celebrował bp A. Dydycz w asyście księży. Homilię wygłosił rekolekcjonista ks. Bernard Błoński - wicerektor Seminarium Duchownego w Siedlcach.
Po odprawieniu Mszy św. wystawiony został Najświętszy Sakrament. Od tej chwili trwała adoracja przez całą noc i następny dzień do godz. 16.00. w adoracji uczestniczyli wierni z całej parafii. O północy została odprawiona Msza św. przez księży pochodzących z parafii Sadowne. Głównym celebransem był ks. prał. Zdzisław Sobolewski z Szynkarzyzny i ks. Marek Matusik z Sadownego. Po Mszy św. odbyła się procesja żałobna na cmentarz parafialny, aby okazać miłosierdzie zmarłym. Tam modlono się w ich intencji.
W poniedziałek 15 grudnia o godz. 16.00 na pożegnanie obrazu została odprawiona Msza św., którą celebrował delegat Księdza Biskupa, ks. inf. Jan Sobechowicz w asyście księży.
Po Mszy św. administrator parafii, ks. Franciszek Szulak odczytał Akt Zawierzenia Parafii Miłosierdziu Bożemu. Następnie obraz pożegnały dzieci, młodzież, rodzice oraz ks. M. Zbieć, który podziękował Księdzu Infułatowi za odprawione Msze św., Księdzu Rekolekcjoniście za przeprowadzenie rekolekcji, wszystkim obecnym księżom, straży pożarnej, wszystkim wiernym, którzy tak licznie uczestniczyli w nabożeństwach kościelnych. Podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do uświetnienia tej uroczystości poprzez wykonanie pięknych dekoracji kościoła i całej trasy przyjazdu.
Obraz Chrystusa Miłosiernego został odprowadzony do samochodu - kaplicy i w asyście policji i wozów strażackich odjechał do parafii Ogrodniki. Tam ks. M. Zbieć przekazał go parafii Ogrodniki, dzieląc się przeżyciami duchowymi parafian z Sadownego i życzył obfitych łask Bożych od Chrystusa Miłosiernego.
Św. Teresa Wielka z Ávila – piękna kobieta, „teolog życia kontemplacyjnego”
Czy czytali Państwo „Drogę doskonałości” św. Teresy z Avila, reformatorki żeńskich klasztorów karmelitańskich, mistyczki i wizjonerki? A jej listy pisane do osób duchownych i świeckich? To zaskakująca literatura. Autorka, święta i doktor Kościoła, żyjąca w XVI w. w Hiszpanii, ujawnia w niej nadzwyczajną trzeźwość umysłu oraz wiedzę o świecie i człowieku. Jej znajomość ludzkiej, a szczególnie kobiecej natury, z pewnością przydaje się i dziś niejednemu kierownikowi duchowemu. Trapiona chorobami, prawie nieustannie cierpiąca, św. Teresa zwraca się do swoich sióstr językiem miłości, wolnym od pobłażania, ale świadczącym o głębokim rozumieniu i nadprzyrodzonym poznaniu tego, co w człowieku słabe, i może stanowić pożywkę dla szatańskich pokus.
Po latach pobytu w klasztorze św. Teresa podjęła trudne dzieło reformy żeńskich wspólnot karmelitańskich. Dostrzegła niedogodności i zagrożenia wynikające z utrzymywania dużych zgromadzeń, zaproponowała więc, aby mniszki całkowicie oddane na służbę Chrystusowi mieszkały w małych wspólnotach, bez stałego dochodu, zdane na Bożą Opatrzność, ale wolne od nadmiernej troski o swe utrzymanie. Zadbała także o zdrowie duchowych córek, nakazując, aby ich skromne siedziby otoczone były dużymi ogrodami, w których będą pracować i modlić się, korzystając ze świeżego powietrza i słońca. Te wskazania św. Reformatorki pozytywnie zweryfikował czas i do dziś są przestrzegane przy fundacji nowych klasztorów.
Oczywiście, główna troska św. Teresy skierowana była na duchowy rozwój Karmelu. Widziała zagrożenia dla Kościoła ze strony proponowanych przez świat herezji. Cóż może zrobić kobieta? - pytała świadoma realiów. Modlitwa i ofiara jest stale Kościołowi potrzebna. Kobieta, przez daną jej od Boga intuicję i wrażliwość, potrafi zaangażować nie tylko swój umysł, ale i serce na służbę Bożej sprawy. W życiu ukrytym i czystym, przez modlitwę i ufność może ona wyprowadzić z Serca Jezusa łaski dla ludzi. Jak korzeń schowany w ziemię czerpie soki nie dla siebie, ale dla rośliny, której część stanowi, tak mniszka za klauzurą Karmelu podtrzymuje duchowe życie otaczającego świata. Dąży do zażyłości z Panem nie dla zaspokojenia własnych pragnień, lecz dla Królestwa Bożego, aby Stwórca udzielał się obficie stworzeniu, karmiąc je łaską i miłością. Tak widziała to św. Teresa i tak postrzegają swe zadanie dzisiejsze karmelitanki. Modlą się za Kościół, za grzeszników i ludzi poświęconych Bogu, narażonych na potężne i przebiegłe zasadzki złego, aby wytrwali i wypełnili swoje powołanie. Szczęśliwe miasto, w którym Karmel znalazł schronienie. Szczęśliwa Łódź.
Pełne wiary, wolne od strapień doczesnych, mieszkanki Karmelu potrzebują wszakże naszego wsparcia, materialnej ofiary, dziękczynnej modlitwy. W przededniu święta Założycielki Karmelu terezjańskiego, w roku poprzedzającym 80. rocznicę obecności Karmelitanek Bosych w Łodzi przy ul. św. Teresy 6, ku nim zwracamy spojrzenie. Niech trwa wymiana darów.
Św. Teresa od Jezusa - nauczycielką wiernych wszystkich czasów
Benedykt XVI - papież
François Gerard PD
Święta Teresa od Jezusa, dziewica i doktor Kościoła
Drodzy bracia i siostry,
W toku katechez, które pragnąłem poświęcić Ojcom Kościoła oraz wielkim postaciom teologów i kobietom średniowiecza, chciałbym także zatrzymać się nad niektórymi świętymi kobietami i mężczyznami, którzy zostali ogłoszeni doktorami Kościoła ze względu na swe wybitne nauczanie. I dziś chcę rozpocząć krótką serię spotkań, aby dopełnić przedstawianie doktorów Kościoła.
Rozpoczynam od świętej, która stanowi jeden ze szczytów duchowości chrześcijańskiej wszystkich czasów - Teresy od Jezusa. Urodziła się w Avili, w Hiszpanii, w 1515 r. jako Teresa de Ahumada. W swej autobiografii ona sama podaje kilka szczegółów ze swego dzieciństwa: narodziny z „rodziców cnotliwych i bogobojnych”, w licznej rodzinie, w której miała dziewięciu braci i trzy siostry. Jeszcze jako dziecko, mając niespełna 9 lat, lubiła czytać żywoty niektórych męczenników, które wzbudziły w niej pragnienie męczeństwa do tego stopnia, że zaimprowizowała krótką ucieczkę z domu, aby umrzeć jako męczennica i pójść do Nieba (por. „Księga życia” 1,4); „Chcę widzieć Boga” - mówiła jako mała dziewczynka rodzicom. Kilka lat później Teresa opowie o swych lekturach z czasów dzieciństwa i potwierdzi, że odkryła prawdę, którą streszcza w dwóch podstawowych zasadach: z jednej strony „fakt, że wszystko, co należy do tego świata, przemija” i z drugiej strony, że tylko Bóg jest „zawsze, zawsze, zawsze” - temat, który powraca w najsłynniejszym wierszu: „Nie trwóż się, nie drżyj. Wśród życia dróg, Tu wszystko mija, Trwa tylko Bóg. Cierpliwość przetrwa dni ziemskich znój, Kto Boga posiadł, Ma szczęścia zdrój: Bóg sam wystarcza”. Osierocona przez matkę, gdy miała 12 lat, poprosiła Najświętszą Maryję Pannę, aby została jej matką (por. „Księga...” 1, 7).
W środę 15 października 80 lat kończy były prefekt Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów, a następnie arcybiskup-senior Walencji kard. Antonio Cañizares Llovera, tracąc tym samym prawo do udziału w konklawe. Obecnie uprawnionych do niego purpuratów jest 127 wśród 247 członków Kolegium Kardynalskiego.
Antonio Cañizares Llovera urodził się 15 października 1945 w mieście Utiel na terenie dzisiejszej Wspólnoty Autonomicznej Walencji we Wschodniej Hiszpanii. Dzieciństwo i młodość spędził w pobliskiej miejscowości Sinarcas, dokąd przeprowadziła się cała rodzina. Tam też ukończył szkołę średnią, po czym kształcił się w niższym, a następnie Wyższym Seminarium Duchownym w Walencji (1961-64) oraz na Papieskim Uniwersytecie w Salamance (1964-68), uzyskując licencjat z teologii w zakresie katechizacji a w 1971 obronił tam z wyróżnieniem doktorat z tej samej specjalizacji.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
