Żyją Tajemnicą Paschalną, podążając „przez krzyż i śmierć do zmartwychwstania i chwały”

Zgromadzenie Sióstr Zmartwychwstanek uznane przez Kościół 6 stycznia 1891 r., wyrosło z polskich korzeni, z tęsknoty za wolnością i nadziei na jej odzyskanie poprzez duchowe i moralne odrodzenie narodu. Dały temu świadectwo Matki Założycielki - sługi Boże - matka i córka Celina i Jadwiga Barzęckie, a przypieczętowała w wartości męczeństwa śmiercią za wiarę i Ojczyznę bł. S. Alicja Kotowska - jedna spośród 108 męczenników wyniesionych na ołtarze przez Jana Pawła II. Pracują jako organistki, katechetki, zakrystianki, misjonarki, siostry miłosierdzia, a przez modlitwę i kontemplację oraz apostolską służbę wnoszą w życie parafii i Kościoła duchowe, religijne i moralne odrodzenie w myśl pedagogiki zmartwychwstańskiej: „Miłością i Prawdą”.
Swój piękny jubileusz 70-lecia będą obchodziły w tym roku siostry zmartwychwstanki z parafii św. Michała Archanioła w Koniecpolu. 24 sierpnia 1934 r s. Teresa Kalkstein - przełożona prowincji warszawskiej przybyła z 3 podwładnymi, aby na ziemi chrząstowskiej k. Koniecpola założyć pierwszą wspólnotę zakonną. Siostry powitała serdecznie na koniecpolskim dworcu hrabina Alberta Potocka.
Nowa wspólnota zamieszkała w domu przy ul. Szkolnej 13. Siostry założyły przedszkole, w którym opieką i wychowaniem religijnym objęły liczną gromada dzieci. Przedszkole poświęcono już 17 września, a kaplicę - 3 października.
Na przestrzeni tych 70 lat zmienne były koleje losu domu przy ul. Szkolnej 13 i jego mieszkanek, jak zmienne były losu narodu.
Przed wojną siostry pracowały bardzo aktywnie i owocnie, bo mimo biedy ludzie szanowali się wzajemnie. Kwitła więc wiara, z której czerpano radość życia, a o zaangażowaniu świeckich świadczą powstałe wówczas zrzeszenia: Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej, Krucjata Eucharystyczna Dzieci, Krucjata Eucharystyczna Kobiet, Kółko Śpiewacze Młodzieży.
II wojna światowa zdestabilizowała życie sióstr i zmieniła profil ich apostolstwa: stały się teraz siostrami miłosierdzia, służyły pomocą, dzieląc się chlebem i domem z rannymi, przesiedleńcami z Poznańskiego i pozbawionymi własnego domu. Gdy zagrożenie nasiliło się, siostry opuściły Koniecpol, udając się w stronę Kłobucka. Zatrzymały się w Dąbiu. Tymczasem Niemcy zaczęli ostrzeliwać dom przy ul. Szkolnej 13, chcieli go nawet spalić, ale widok kaplicy powstrzymał ich. Powojenna rzeczywistość też nie była łaskawa ani dla domu, ani dla sióstr. Laicyzacja życia i wychowania zbierała żniwo. Zabrano siostrom część budynku.
Nauka religii odbywała się w tzw. punktach katechetycznych. Obowiązków przybywało, bo od września 1961r. siostry z Chrząstowa obsługiwały także sąsiednią parafię koniecpolską - Trójcy Świętej. Pamięta te czasy pracująca w Koniecpolu najdłużej, bo aż ponad 30 lat zakrystianka - s. Maria Noemi Łabonarska CR.
Na fali ruchów solidarnościowych w 1980 r. siostry z Chrząstowa odzyskały swój dom, który remontują z własnych środków po dziś dzień (2 lata temu wymieniono dach). W 1990 r. narodziła się nowa wspólnota zakonna w parafii Trójcy Świętej.
Aktualnie 5-osobową rodziną zmartwychwstańską w parafii św. Michała Archanioła kieruje przełożona - s. Lidia Śpiewak, a w parafii Trójcy Świętej - s. Terezja Bałdyga. Siostry obu wspólnot współpracują ze sobą i zgodnie z testamentem Matki Celiny „stanowią jedno”.
W obchodzącej jubileusz chrząstowskiej wspólnocie widoczna jest duża aktywność w pracy z młodzieżą. Pięknie funkcjonuje dom parafialny oddany przez proboszcza ks. Kazimierza Bogdała w części do użytku parafian. Jest więc miejsce na spotkania oazowe, na próby scholi „Baranki Boże”, na spotkania formacyjne Akcji Katolickiej, stowarzyszenia Przyjaciół Seminarium, na katechizację rodzin. Jest też biblioteka parafialna. Pod kierunkiem s. organistki Michaeli Ziółkowskiej CR schola robi wielkie postępy; młodzi ludzie grają i śpiewają także poza Koniecpolem, np. w Kielcach. Siostry katechetki - s. przełożona Lidia Śpiewak CR i s. Izabella Wysocka CR - pogłębiają wiedzę religijną, uczą, wychowują, przygotowują do I Komunii św., organizują konkursy. S. Izabella przygotowuje od kilku lat jasełka; młodzież uczestniczy w Przeglądzie Zespołów Jasełkowych we Wręczycy.
Z racji 25-lecia pontyfikatu Jana Pawła II wspólnie z Akcją Katolicką siostry przygotowały w domu parafialnym bogatą wystawę prac: Papież naszych nadziei. Organizowane są wycieczki, rajdy rowerowe i pielgrzymki. Dla samotnych siostry przygotowują wigilię. W kaplicy domu sióstr spotykają się wierni w dniach skupienia. Dużo serca i pracy włada zakrystianka - s. Stefania Ożóg CR, która obsługuje 2 kościoły - stary i nowy. Sprzątanie, zamiatanie, odśnieżanie, dekorowanie, ukwiecanie, pranie bielizny kościelnej, troska o ogród przy domu to wielki trud. Rozumieją to parafianie, którzy chętnie siostrze pomagają.
S. Dobrosława Szeredy CR pomaga w prowadzeniu gospodarstwa domowego i pełna pogody ducha wnosi radość w życie wspólnoty. Uprawia też publicystykę na łamach Biuletynu Zgromadzenia.
Od 7 lat włącza się w życie duchowe wspólnoty i służy pomocą świecki Apostolat Zmartwychwstania, który powstał podczas kadencji przełożonej s. B. Mikulskiej CR.
Z racji jubileuszu 70-lecia parafianie życzą Drogim Siostrom zdrowia i mocy Chrystusa Zmartwychwstałego oraz opieki Matki Bożej.