Reklama

Problemy duszpasterskie

Depresja i jej wpływ na relacje z innymi ludźmi

Nie ulega wątpliwości, że z depresją łączy się uczucie niezwykle głębokiego smutku i przygnębienia. W okresie minionych dwudziestu lat wiele uwagi poświęca się wpływowi, jaki na występowanie depresji mają stosunki z innymi ludźmi. Problemy międzyludzkie i brak umiejętności społecznych w wielu przypadkach mogą przyczynić się do wystąpienia zaburzeń depresyjnych. Z problemem tym spotykają się bardzo często kapłani w konfesjonałach i pracy duszpasterskiej. Stan depresji powoduje wiele trudności w kontaktach międzyludzkich, zarówno z obcymi, jak i z przyjaciółmi czy rodziną.

Niedziela lubelska 24/2004

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Zacznijmy od omówienia, w jaki sposób problemy interpersonalne mogą odgrywać rolę sprawczą w depresji. Już w 1978 r. G. W. Baron i T. Haris podkreślali, że u kobiet pozbawionych możliwości zwierzania się bliskiej osobie wzrasta podatność na depresję. Wyniki wielu późniejszych badań potwierdziły pogląd, że ludzie pozbawieni wsparcia społecznego są bardziej narażeni na depresję, a osoby w stanie depresji uzyskują takiego wsparcia mniej i u mniejszej liczby ludzi. Obserwacje te potwierdzają zdrowi członkowie rodzin pacjentów depresyjnych. Ponadto osoby depresyjne wykazują niedostatek umiejętności społecznych, na przykład mówią wolniej i bardziej monotonnie, unikają kontaktu wzrokowego i mają większe trudności z rozwiązywaniem konfliktów międzyludzkich niż osoby zdrowe. Zachowanie depresyjne może, i często tak się dzieje, budzić w otoczeniu negatywne uczucia i odrzucenie. Dotyczy to nie tylko obcych, ale również domowników i współmałżonków. U osób zdrowych samo przebywanie w towarzystwie kogoś chorego na depresję wywołuje uczucie przygnębienia i negatywny efekt, co zniechęca ludzi zdrowych do kontaktu z chorymi.
W ostatnich latach problemy interdyscyplinarne towarzyszące depresji zostały również zbadane w kontekście stosunków małżeńskich i rodzinnych. H. Gotlib i C. L. Hammen w 1992 r. przeprowadzili badania, z których wynika, że w około jednej trzeciej (do połowy) rozpadających się małżeństw przynajmniej u jednego ze współmałżonków występowały kliniczne objawy depresji. Wiadomo również, że rozpad małżeństwa stanowi złą prognozę dla małżonka, u którego objawy choroby cofnęły się, gdyż nieudane małżeństwo z dużym prawdopodobieństwem prowadzi do nawrotu depresji. Jak już zauważyliśmy, częste występowanie problemów małżeńskich, w przypadkach depresji, przypisać można zachowaniu osoby cierpiącej na depresję. W 1992 r. Gotlib i Hammen dokonali przeglądu literatury na ten temat i doszli do wniosku, że wzajemne stosunki współmałżonków, z których jedno choruje na depresję, nacechowane są często wrogością i napięciem, w wielu przypadkach utrzymującymi się nawet po ustąpieniu objawów choroby. Istnieją również dowody na to, że rozpad małżeństwa może prowadzić do depresji, ponieważ kłopoty małżeńskie często poprzedzają epizod depresji i są powszechnie uważane za czynnik przyśpieszający rozwój zaburzenia. Fakty świadczą więc, że depresja może być powodem rozpadu małżeństwa.
Skutki choroby jednego z członków rodziny odczuwają wszyscy pozostali - niemowlęta, małe dzieci i dorastająca młodzież. Depresja jednego z rodziców naraża dzieci na wiele problemów, na depresję w szczególności. Depresyjne matki są bardziej szorstkie i mniej radosne w bezpośrednich, niosących obustronne zadowolenie kontaktach z dziećmi. Są również mniej czułe dla swoich dzieci i w mniejszym stopniu akceptują ich doświadczenia i doznania. Tak więc można powiedzieć, że podatność genetyczna może odgrywać pewną rolę, wpływ psychologiczny jest przypuszczalnie o wiele ważniejszy i większość dowodów wskazuje na to, że negatywne skutki depresji matek obserwowane u dzieci związane są raczej ze stylem relacji macierzyńskich, niż z samymi objawami depresji.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2004-12-31 00:00

Oceń: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Czego uczą nas, wierzących, święci Apostołowie Piotr i Paweł?

2025-06-24 07:37

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

pixabay.com

To jedno z najstarszych świąt roku liturgicznego, włączone do kalendarza już w IV wieku, o czym świadczy „Depositio martyrum” (354 r.). Poprzez swoje męczeństwo Piotr i Paweł stali się niczym „bracia”, poprzez swoje świadectwo są „fundamentem” naszej wiary w Pana Jezusa.

Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
CZYTAJ DALEJ

Rzecznik KEP: nie zapadła ostateczna decyzja ws. reformy mediów podległych Episkopatowi

Nie zapadła ostateczna decyzja ws. restrukturyzacji mediów podległych Konferencji Episkopatu Polski - powiedział PAP rzecznik KEP ks. Leszek Gęsiak. Zaznaczył, że projekt nie zakłada zmian w kwestii kompetencji KAI. Komentarz rzecznika KEP jest reakcją na rezygnację prezesa KAI Marcina Przeciszewskiego.

Red. Marcin Przeciszewski oświadczył w piątek, że decyzja o rezygnacji z funkcji prezesa Katolickiej Agencji Informacyjnej (KAI) jest reakcją na planowaną przez KEP konsolidację mediów katolickich.
CZYTAJ DALEJ

Jasna Góra wpisana w plany wakacyjne dzieci i młodzieży

2025-06-27 19:53

[ TEMATY ]

Jasna Góra

wakacje

BPJG

Rozpoczynające się wakacje to dla dzieci i młodzieży czas odpoczynku od szkoły, wczesnego wstawania, nauki i zajęć dodatkowych. Plany wakacyjne jasnogórskich pielgrzymów są bogate, bo obejmują zarówno podróże po Polsce, jak i zagraniczne wyprawy, to jednak jedno mają wspólne - nie ma takiej „odległości”, by Pan Bóg nie dostrzegł, czy pozostajemy wierni także podczas czasu wolnego.

Ósmoklasiści Katolickiej Szkoły Podstawowej im. św. Stanisława Kostki w Poznaniu podczas swojej tradycyjnej pielgrzymki podzielili się planami wakacyjnymi: Watykan, obóz harcerski, wyjazd w góry, Medjugorie czy odwiedziny dziadków. Choć nastolatkowie planują wyjazdy w różnych kierunkach, zgodnie podkreślają, że nie da się odjechać od Boga, bo On jest wszędzie. Nie ma „wakacji od Kościoła”. We Mszy św. trzeba uczestniczyć także w wakacje, a to przekładać się będzie na wiarę w dorosłości.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję