W kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Łomży odbyło się uroczyste zakończenie rocznego kursu lektorów. Na kursie przyszli lektorzy uczyli się języka polskiego, dykcji, zdobywali wiedzę na temat Pisma Świętego
oraz liturgii. Sześćdziesięciu pięciu chłopców i mężczyzn w białych albach lub komżach zasiadło wraz ze swymi rodzinami w ławkach, w głównej nawie kościoła. Uroczystą Mszę św. odprawił bp Stanisław Stefanek,
który wręczył lektorom legitymacje i lektorskie krzyże.
Po Ewangelii przedstawiciele lektorów z parafii: pw. Miłosierdzia Bożego, Krzyża Świętego, św. Brunona z Kwerfurtu, Michała Archanioła, św. Andrzeja Boboli, z Łap, Małkini, Miastkowa, Nowogrodu, Ostrowi
Mazowieckiej, Płonki Kościelnej, Szumowa, Wyszkowa i Zambrowa poprosili o udzielenie posługi.
W procesji z darami oprócz chleba i wina, które stały się podczas Eucharystii Ciałem i Krwią Chrystusa, niesiona była księga Pisma Świętego, z której lektorzy będą czytali Ludowi Bożemu święte teksty,
oraz podręcznik szkolny lektora, narzędzie pracy podczas kursu przygotowawczego do posługi.
Po Mszy św. w sali w podziemiach kościoła odbyło się spotkanie lektorów i ich rodzin z Biskupem Stanisławem.
Założył siedem eremów i dał początek sławnemu we Włoszech sanktuarium maryjnemu na Montevergine.
Święty Wilhelm, gdy miał 15 lat, przywdział habit zakonny. Potem postanowił nawiedzić jako pielgrzym najgłośniejsze za jego czasów miejsca święte. Udał się więc do Hiszpanii na grób św. Jakuba Apostoła w Santiago de Compostela, a następnie pielgrzymował po Włoszech. Chciał dotrzeć także do Ziemi Świętej, jednak w Brindisi spotkał się ze św. Janem z Matery, przyszłym założycielem nowej rodziny zakonnej, i ten zachęcił go do życia w pokucie. Pierwszą pustelnię Wilhelm zbudował we Włoszech, na Górze Maryi (Montevergine), na wysokości 1270 m. Sława jego osoby ściągała jednak do niego uczniów, którzy wybudowali obok niego domki oraz kościółek. Dla pewnego porządku Wilhelm ułożył regułę. Powstała kongregacja zakonna (wilhelmianie), która z biegiem czasu została włączona do rodziny benedyktyńskiej.
Znużenie życiem – to według Papieża Leona XIV jedna z najbardziej rozpowszechnionych dolegliwości naszych czasów. Podczas środowej audiencji generalnej na Placu św. Piotra Ojciec Święty mówił, że dziś wielu ludzi czuje się przytłoczonych rzeczywistością, która wydaje się zbyt skomplikowana i uciążliwa. „Ale rzeczywistości trzeba stawić czoła, a razem z Jezusem możemy tego dokonać” – podkreślał.
Papież Leon XIV, komentując fragment z Ewangelii św. Marka o kobiecie cierpiącej na krwotok i córce Jaira, mówił, że uzdrowienia dokonane przez Jezusa nie są tylko cudownymi wydarzeniami z przeszłości, lecz znakiem realnej nadziei dla każdego z nas. „W Jezusie jest pewna siła, której również my możemy doświadczyć, wchodząc z Nim w osobową relację” – powiedział.
Tegoroczny odpust w parafii św. Brata Alberta w Puławach został połączony z 25-leciem dedykacji kościoła parafialnego, której dokonał abp Józef Życiński 11.06.2000 roku.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
