Ksiądz Proboszcz w słowie powitalnym w bardzo ciekawy sposób przedstawił parafialną wspólnotę. „Najstarsza wioska to Grądy. Tak mówi legenda, którą poznałem w 1991 r., gdy posłany przez bp. Bolesława Pylaka przybyłem tu, aby tworzyć parafię. Godziembów - to imię najmniejszej wioski, liczącej kilkanaście domów. Kocia Góra - tak się nazywa następna miejscowość. Jest młodsza od Godziembowa, lecz za to nieco większa. Został nam jeszcze Zezulin - Pierwszy i Drugi. Obie te wioski nie łączą się ze sobą, lecz leżą na krańcach parafii. Pytasz o Królowo Droga, ilu ludzi mieszka w naszej parafii? Nieco ponad jeden tysiąc. Z czego żyją? Z uprawy roli. Niemal wszyscy. Nie ma tu fabryk, biur i urzędów. Jest tylko szkoła podstawowa. Stoją przed Tobą jej uczniowie, ubrani w ludowe stroje lubelskiej ziemi i w stroje pierwszokomunijne. Co jeszcze chcesz wiedzieć, Królowo? Czy jesteśmy wierni Bogu? Czy kochamy Twego Syna? Czy Ksiądz Biskup jest z nas zadowolony? Popatrz, o Matko, na tę świątynię! Jest okazała, a przecież jest nas tak mało. Spójrz w nasze serca! Posłuchaj, jak radośnie na Twój widok biją! Czyż to nie jest odpowiedź na Twoje pytania? Pragniesz u nas zatrzymać się do jutra. Chcesz porozmawiać z nami na każdy temat, w sposób nieskrępowany, jak matka z dzieckiem, które potrzebuje pomocnej dłoni. Rozmawiaj z nami językiem miłości”.
Na spotkanie z ukochaną Matką przybyły dzieci, prosząc Najświętszą Panienkę, by za Jej pośrednictwem mogły uczyć się głębokiej znajomości z Chrystusem, by na co dzień mogły wzrastać otoczone Jej opieką: „Uproś nam łaskę rozwijania naszych talentów, wzrastania w mądrości i szacunku do rodziców, nauczycieli, ludzi starszych. Chroń nas przed zgubnym wpływem technik reklamy, świata przemocy i złych ludzi. Chcemy zapatrzyć się w Twe miłujące oczy, powierzyć Tobie naszą przyszłość. Przynosimy do Ciebie to, co nas dotyka i niepokoi, czas ważnych decyzji i życiowych wyborów. Naucz nas kochać Twego Syna i ludzi, naucz nas odpowiedzialności za siebie i drugich, byśmy nie uciekali w chwilach trudnych w świat egoizmu, gwałtu, przelotnych związków, w świat taniej rozrywki” - to słowa młodych, pragnących budować swoją przyszłość na fundamentach wiary, prawdy, dobra i miłości. Dorośli zwracali się do Maryi z prośbą, by „rodziny stawały się środowiskiem wzajemnej miłości oraz wzorem w wypełnianiu Bożych przykazań”.
Podczas uroczystej Mszy św., której przewodniczył bp Ryszard Karpiński, wierni wypraszali u Matki potrzebne łaski, w sposób szczególny prosząc Ją o dar największy - Jej Syna. W homilii bp Karpiński podzielił się z wiernymi wrażeniami z pobytu na Kongresie Eucharystycznym oraz wzywał do wierności Chrystusowi, której wzorem jest Maryja. „Dziś Ona jest obecna wśród nas i stawia pytania, czy Chrystus jest naszą drogą, światłem i życiem nie tylko przy szczególnych okazjach. Niech to spotkanie z Matką ożywi naszą wiarę. Niech będzie okazją do refleksji, byśmy potrafili w naszych rodzinach i w życiu sąsiedzkim przyznawać się do Chrystusa, byśmy się Go nie wstydzili. Chrystus wymaga od nas dobrego życia i świadectwa Ewangelii na każdym kroku. Niech nas nie usprawiedliwiają trudne warunki życiowe. Niech niedziela będzie Dniem Pańskim, dniem Eucharystii. Z Eucharystią idźmy przez cały tydzień, żyjmy tą prawdą, rozmawiajmy o niej z dziećmi, w rodzinach. Niech Chrystus będzie wśród nas obecny, niech Maryja nam w tym pomoże”. W obliczu Chrystusowej Matki słowa Księdza Biskupa głęboko zapadały w serca, jeszcze bardziej mobilizując do przemiany życia.
Jak we wszystkich parafiach, które nawiedza Matka, wierni przez całą dobę trwają na modlitwie, tak też było i w Zezulinie. Kolejna świątynia stała się niemym świadkiem setek rozmów, prowadzonych z ukochaną Matką, wylewanych łez, składanych obietnic. Żegnając Jasnogórską Ikonę, wierni prosili: „Pobłogosław wszystkim, popatrz z miłością na ręce tych, co uprawiają ziemię. Spraw, by owoce ich pracy były źródłem radości i godnego życia. Pozwól znaleźć źródła utrzymania wszystkim potrzebującym w kraju, aby nie musieli szukać pracy za granicą, w oderwaniu od najbliższych. Uczyń, o Matko, z nami cud przemiany serc, ażeby wszyscy stawali się ludźmi wrażliwego sumienia, ładu rodzinnego i społecznego”.